Θα τους τρελάνει ο Ανδρουλάκης τους οπαδούς του ΠΑΣΟΚ, καθώς το κόμμα του καταγράφει σταθερή πτωτική πορεία σε όλες τις δημοσκοπήσεις, ενώ οι όποιες ελπίδες για ανάκαμψη αποδεικνύονται φρούδες… Ο Νίκος Ανδρουλάκης έχει πλέον ανοικτούς λογαριασμούς με στελέχη του κόμματος που τον περιμένουν στη γωνία, ενόψει του Συνεδρίου, στο οποίο είναι σίγουρο ότι θα ειπωθούν σκληρές αλήθειες, ενώ είναι ορατό το ενδεχόμενο να τεθεί εκ νέου θέμα ηγεσίας από στελέχη που βλέπουν ότι δεν πάει άλλο αυτή η κατάσταση.
Την ίδια ώρα, στο ΠΑΣΟΚ επικρατεί αναβρασμός με τις τελευταίες πληροφορίες που φέρουν τον Νίκο Ανδρουλάκη να συγκλίνει σε επιβολή γραμμής στην Κοινοβουλευτική του Ομάδα να ψηφίσει και την πρότασηΠροανακριτικής του ΣΥΡΙΖΑ, κάτι που αν συμβεί είναι σίγουρο ότι θα ανοίξει νέο κύκλο εσωστρέφειας στο κόμμα. Κατ’ αρχάς, ήδη στελέχη του κόμματος επιρρίπτουν ευθύνες στον κ. Ανδρουλάκη γιατί κωλυσιέργησε να παρουσιάσει την πρόταση Προανακριτικής του κόμματος δίνοντας το επικοινωνιακό πλεονέκτημα στον ΣΥΡΙΖΑ και στη Νέα Αριστερά να καταθέσουν εγκαίρως τις προτάσεις τους. Παράλληλα, στο παρασκήνιο ασκείται έντονη κριτική στον κ. Ανδρουλάκη για τις αποφάσεις που παίρνει, είτε μόνος του είτε με τον στενό του περίγυρο, χωρίς να υπολογίζει τα κομματικά όργανα για καίρια ζητήματα της πολιτικής και της καθημερινότητας. Το πιθανό σενάριο να συγκλίνει ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ προς την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για την Προανακριτική επιβάλλοντας την ψήφο εμπιστοσύνης και στα υπόλοιπα μέλη της Κοινοβουλευτικής Ομάδας είναι πολύ πιθανό να προκαλέσει νέους τριγμούς στη συνοχή του κόμματος, δεδομένων των διαρκώς χαμηλών επιδόσεων του κ. Ανδρουλάκη στις δημοσκοπήσεις.
Η αρχή της αδιέξοδης πολιτικής για τον Ν. Ανδρουλάκη ξεκίνησε από τον ίδιο, ο οποίος ανάλωσε ωφέλιμο χρόνο στην υπόθεση των υποκλοπών, που ήταν ήσσονος ενδιαφέροντος, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις. Στη συνέχεια, υιοθετώντας λογικές εσωκομματικής περιχαράκωσης που παραπέμπουν σε μηχανισμούς της παλαιάς ΠΑΣΠ, εξοβέλισε τους εν δυνάμει εσωκομματικούς αντιπάλους του. Χαρακτηριστικά παραδείγματα ο Ανδρέας Λοβέρδος, αλλά και ο Χάρης Καστανίδης, του οποίου κατέλαβε την έδρα, αφήνοντας τη Θεσσαλονίκη χωρίς βουλευτή!
Εξόχως προβληματικά είναι για τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης και τα ποσοστά που λαμβάνει στην καταλληλότητα για την πρωθυπουργία. Εγκλωβισμένος στον λαβύρινθο αλλεπάλληλων και αλληλοαναιρούμενων στοχεύσεων, ο Νίκος Ανδρουλάκης αδυνατεί να χαράξει σαφή πορεία και διακριτό προφίλ κυβερνησιμότητας, που παραμένει η αχίλλειος πτέρνα του.
Το ΠΑΣΟΚ αδυνατεί ακόμη να δημιουργήσει ενιαία και διακριτή ταυτότητα. Αγεται και φέρεται μεταξύ της θεσμικής υπόστασης ενός κόμματος με αξιόπιστο πρόγραμμα διακυβέρνησης και ενός κόμματος έντονης διαμαρτυρίας, στον διαγκωνισμό του με τους πολιτικούς σχηματισμούς στα αριστερά του.
Στη Χαριλάου Τρικούπη επικρατεί αυτονόητα προβληματισμός για τη δημοσκοπική εικόνα τόσο του κόμματος όσο και του προέδρου. Θα επιμείνουν στην αυτόνομη πορεία, την άρνηση τοποθέτησης για μετεκλογικές συνεργασίες και την προσπάθεια ανάδειξης του προγραμματικού σχεδίου του κόμματος. Το ΠΑΣΟΚ και ο Νίκος Ανδρουλάκης είναι οι μεγάλοι χαμένοι της πολιτικής σκακιέρας όπως διαμορφώνεται τους τελευταίους μήνες. Οι απώλειες φαίνεται να μην έχουν τέλος, ενώ ο πρόεδρος του κόμματος δοκιμάζεται πλέον επί προσωπικού την ώρα που τα χρονικά όρια ηγεμονίας του στενεύουν καθώς οι δημοσκοπήσεις δείχνουν το ΠΑΣΟΚ καθηλωμένο.
Αλλεργία στην κριτική
Αλήθεια, πόσο λογικό φαίνεται αυτοί που καθημερινά έχουν τη δυνατότητα εκ της θεσμικής τους θέσης να αξιολογήσουν τα πάντα στην πολιτική ή και να διατυπώσουν ελεύθερα τις απόψεις τους ως σημαντικά πολιτικά πρόσωπα, στο τέλος να μην επιδέχονται οι ίδιοι αξιολόγηση ή το σύστημα γύρω απ’ αυτούς να εμφανίζει αλλεργικά συμπτώματα στην κριτική που ασκείται για τον δικό τους άνθρωπο;
Εκ της θεσμικής του θέσης, αυτή τη δυνατότητα έχει ο εκάστοτε δήμαρχος Αθηναίων, που μπορεί ως πρώτος τη τάξει πολιτικός-αυτοδιοικητικός παράγοντας να μιλά επί παντός επιστητού για θέματα της πολιτικής ατζέντας, ιδιαίτερα δε ο Χάρης Δούκας, ο οποίος στο ΠΑΣΟΚ έχει καταγραφεί ως Νο 2 μετά τις εσωκομματικές διαδικασίες του περασμένου Οκτωβρίου. Η λογική τού και «οι κρίνοντες κρίνονται…» φαίνεται ότι δεν αγγίζει το ευρύτερο «σύστημα» συνεργατών του δημάρχου Αθηναίων, που δείχνει με ποικίλους τρόπους να ενοχλείται από οποιαδήποτε δόση κριτικής ασκείται από το δικό μας έντυπο ή και άλλο μέσο. Αλλωστε, ξέρουν…
