Μεταρρύθμιση. Αυτό είναι το μεγάλο στοίχημα της εποχής. Και η Ελλάδα με την κυβέρνηση της ΝΔ το κερδίζει. Αυτό λένε οι συνεχείς εκλογικές νίκες της φιλελεύθερης παράταξης και η κατά κράτος επικράτησή της στις σφυγμομετρήσεις της κοινής γνώμης. Είναι όμως το ΠΑΣΟΚ στη σημερινή του μορφή μεταρρυθμιστική δύναμη; Είναι σε θέση τα νέα στελέχη του να αποκτήσουν επιρροή και να δημιουργήσουν για λογαριασμό του μια νέα δυναμική; Μέχρι στιγμής, κάτι τέτοιο δεν φαίνεται στον ορίζοντα. «Το ΠΑΣΟΚ επέστρεψε αλλάζοντας τους συσχετισμούς», δήλωσε μεταξύ άλλων το βράδυ των εκλογών του Μαΐου του 2023 ο νυν βουλευτής Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ, Παναγιώτης Δουδωνής, γραμματέας τότε Πολιτικού Σχεδιασμού του κόμματός του. Ποιοι συσχετισμοί βλέπετε, αγαπητοί μας αναγνώστες, να άλλαξαν;

Δεν πείθουν

Η κριτική που ασκούν από τις εκλογές του Ιουνίου και μετά στην κυβέρνηση τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ προφανώς δεν πείθει. «Η κυβέρνηση ψάχνει για συμπολιτευόμενη αντιπολίτευση», είπε μιλώντας προ ημερών στο OPEN ο Παναγιώτης Δουδωνής. Και αποκάλεσε τις μεταρρυθμίσεις της κυβέρνησης «μέτρα εμβαλωματικού χαρακτήρα». Προφανώς έτσι νομίζει, αλλά αυτό είναι λάθος. Απορία είναι από πού προκύπτει αυτό που λέει. Και ως εκ τούτου κρίνεται και από όσους τον ακούν. Ο κόσμος επικροτεί τις πολιτικές του Κυριάκου Μητσοτάκη και η εντολή στο πρόσωπό του είναι νωπή. Στην κυβέρνηση της ΝΔ αρκούν η μεταρρυθμιστική της πολιτική που επικροτείται από τους πολλούς, τα συνεχή ήξεις - αφήξεις του ΠΑΣΟΚ που απλά εκφράζει επιφυλάξεις για τα πάντα και η «σουρεαλιστική» κατάσταση που επικρατεί στον ΣΥΡΙΖΑ. Η Χαριλάου Τρικούπη από την πλευρά της χρησιμοποιεί εδώ και καιρό συγκεκριμένες λέξεις στην κριτική του κατά της κυβέρνησης. Π.χ., την καταγγέλλει για πολιτικές «εμβαλωματικού χαρακτήρα». Τους αρέσει μάλλον η λέξη «εμβαλωματικός». Πριν περίπου δύο εβδομάδες, στην ομιλία του για τον Προϋπολογισμό, ο νομικός, διδάκτωρ της Οξφόρδης και πανεπιστημιακός Παναγιώτης Δουδωνής είπε ξεκινώντας ότι «έλαχε σε μένα να είμαι ο τελευταίος ομιλητής της σημερινής ημέρας συζήτησης του Προϋπολογισμού. Και όπως ξέρουμε από τις συναυλίες ή τα νυκτερινά κέντρα διασκέδασης, πάντα τα τελευταία τραγούδια είναι τα πιο παραπονιάρικα. Οπότε παρακαλώ δεχθείτε τα παράπονα της αντιπολίτευσης, δεχθείτε την κριτική…». Να τα πείτε, κύριε, να τα πείτε. Αλίμονο. Εμείς τον ακούσαμε. Είδαμε μάλιστα πως ένα - δύο συνάδελφοι το διασκέδασαν αυτό για τα παραπονιάρικα. Υποθέτουμε ότι ο ποιητής εννοεί τα πολύ «καψούρικα». Μας εντυπωσιάζει πάντως πως ο εξ Οξφόρδης ορμώμενος πολιτικός γνωρίζει τα περί των ακουσμάτων γενικότερα και ασμάτων ειδικότερα των «πολιτιστικών κέντρων» της νυκτός των πόλεών μας ή της εθνικής οδού Αθηνών - Θεσσαλονίκης. Είπε και ένα ενδιαφέρον –αν και ολίγον «προχωρημένο»– ο Παναγιώτης Δουδωνής στην προαναφερόμενη ομιλία του –σε υψηλούς τόνους– για «υπερσυσπειρωμένο ελατήριο» και αναρωτήθηκε που είναι η εκτόξευσή του. Δεν μπορούμε να αποφύγουμε τον πειρασμό και παραθέτουμε: «Εχουμε δέκα χρόνια οικονομικής κρίσης και Μνημονίων, είχαμε τον κορονοϊό, έχουμε ένα υπερσυσπειρωμένο ελατήριο. Πού είναι η εκτόξευση που θα έπρεπε να περιμένει ο ελληνικός λαός για να ζήσει καλύτερες μέρες; Πού είναι η εκτόξευση του ελατηρίου;». Εκεί στη Χαριλάου Τρικούπη, λόγω και των εορτών, φαίνεται πως το έχουν ρίξει στα πάρτι. Και αναζητούν «εκτοξεύσεις». Ολα τα έχουμε ακούσει στη Βουλή τα τελευταία χρόνια, όλα όμως. Για να δούμε τι θα ακούσουμε στη διάρκεια του 2024.

Απογοήτευση

Η αλήθεια είναι πως περιμέναμε να ακούμε περισσότερο τον Παναγιώτη Δουδωνή στη δημόσια σφαίρα μετά τις εκλογές (πρόσφατα τον είδαμε στο OPEN). Ανήκει άλλωστε στην κεντρική ομάδα που έδωσε πέρσι για το ΠΑΣΟΚ τη μάχη της διπλής κάλπης. Εχει αστικό background, έχει αποφοιτήσει από ιδιωτικό σχολείο και για τις πανεπιστημιακές σπουδές του αναφερθήκαμε παραπάνω. Στη Βουλή πάντως, όταν μιλά, το ξαναλέμε, το κάνει σε υψηλούς τόνους. Το διαπιστώσαμε αυτό στις δύο τελευταίες ομιλίες του. Φυσικά, εκπροσωπεί ένα κόμμα το οποίο αποτελεί πλέον σκιά του παλιού εαυτού του και στο οποίο οι ψηφοφόροι καταλόγισαν τεράστιες ευθύνες για δεινά του παρελθόντος. Και αυτό θέτει πολλούς περιορισμούς.