Ο αντισημιτισμός κρύβεται πίσω από πολλές φράσεις. Μία από αυτές είναι «όταν τα θύματα γίνονται θύτες» η οποία ακούγεται όλο και πιο συχνά από ανθρώπους που δεν καταδίκασαν ποτέ τις φρικαλεότητες των Παλαιστινίων τρομοκρατών της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου του 2023.
Η συγκεκριμένη φράση χρησιμοποιείται για να δείξουν πως οι Εβραίοι που ήταν θύματα του Ολοκαυτώματος τώρα είναι θύτες καθώς επιτίθενται στον Παλαιστινιακό λαό διαπράττοντας «γενοκτονία». Κάτι που σε καμία περίπτωση δεν ισχύει αλλά οι αντισημίτες εμμονικά προσπαθούν να παρουσιάσουν μία πλασματική πραγματικότητα.
Αγνοούν εσκεμμένα, όμως, πως ο πόλεμος ξεκίνησε μετά από επίθεση των τρομοκρατών της Χαμάς στους Ισραηλινούς. Αγνοούν εσκεμμένα πως στο Ολοκαύτωμα εξολοθρεύτηκαν 6.000.000 Εβραίοι οπότε η ίδρυση του κράτους του Ισραήλ το 1948-στην πατρογονική γη των Εβραίων- αποτέλεσε, εν μέρει, απόρροια του Ολοκαυτώματος καθώς η παγκόσμια κοινή γνώμη συγκλονισμένη από την γενοκτονία των Εβραίων υποστήριξε τη δημιουργία ενός κράτους το οποίο θα παρείχε ασφάλεια στον εβραϊκό λαό.
Από την ημέρα της ίδρυσης του, το Ισραήλ βρίσκεται διαρκώς αντιμέτωπο με απειλές και επιθέσεις γεγονός που έχει διαμορφώσει σε μεγάλο βαθμό τη στρατηγική και πολιτική του στάση στην περιοχή. Παλεύει συνεχώς για την επιβίωση του και είναι το μοναδικό κράτος στον κόσμο το οποίο πρέπει σχεδόν καθημερινά να αποδεικνύει τον λόγο ύπαρξης του.
Η ισραηλινή αντίδραση στις θηριωδίες της Χαμάς εντάσσεται στο πλαίσιο της αυτοάμυνας. Κάθε κράτος θα προέβαινε σε ανάλογες ενέργειες προκειμένου να προστατεύσει τους πολίτες του από μία αιφνιδιαστική και απρόκλητη επίθεση σαν αυτή των Παλαιστινίων τρομοκρατών. Η δολοφονία παιδιών, το ξεκλήρισμα οικογενειών, ο βιασμός γυναικών- κι όχι μόνο- και η απαγωγή αθώων ανθρώπων είναι αδύνατον να μένουν «αναπάντητα».
Ορισμένοι κύκλοι, κυρίως της Αριστεράς, εκφράζουν συχνά στάσεις που αγγίζουν αντισημιτικά στερεότυπα. Αποφεύγουν να καταδικάσουν την αποτρόπαιη επίθεση της Χαμάς κατά αμάχων ενώ σπεύδουν να καταδικάσουν με μεγάλη ευκολία την «απάντηση» του Ισραήλ αγνοώντας το δικαίωμα του στην αυτοάμυνα. Η καταδίκη τους εφαρμόζεται αποκλειστικά και μεροληπτικά κατά του Ισραήλ. Ζητούν κατάπαυση του πυρός, όχι όμως την απελευθέρωση των Ισραηλινών ομήρων. Δεν ζητούν την απομάκρυνση της Χαμάς παρέχοντας της άλλοθι και στήριγμα.
Επιρρίπτουν ευθύνες στο Ισραήλ για τον «λιμό» των Παλαιστινίων ενώ γνωρίζουν πως η ανθρωπιστική βοήθεια παραμένει στα χέρια της Χαμάς και είναι οι ίδιοι οι Παλαιστίνιοι τρομοκράτες που δεν δίνουν τα τρόφιμα στον Παλαιστινιακό λαό.
Η Χαμάς αποκλειστικά φταίει για τα δεινά των Παλαιστινίων.
Και αυτή η προπαγάνδα καταλήγει στο «όταν τα θύματα γίνονται θύτες». Η επιλεκτική οργή και οι μονόπλευρες ευαισθησίες δεν είναι τίποτα άλλο πάρα η μάσκα του αντισημιτισμού.
