Το θρίλερ με την εκεχειρία στη Γάζα συνεχίζεται, ωστόσο και οι δύο πλευρές, Ισραήλ και Χαμάς, εμφανίζονται ανυποχώρητες και εμμένουν η καθεμία στις δικές της θέσεις. Αν και η Χαμάς δήλωσε την Κυριακή ότι είναι έτοιμη για να ξεκινήσουν και πάλι οι διαπραγματεύσεις και αφού οι πρόσφατες συνομιλίες οδηγήθηκαν σε αδιέξοδο, η πραγματικότητα θέλει την οργάνωση να εμμένει στην αδιάλλακτη στάση της και την ίδια στιγμή η διεθνής κοινότητα ν’ αποφεύγει να καταδικάσει σε πολλές περιπτώσεις τις τρομοκρατικές ενέργειές της.
Γράφει η Έρση Παπαδάκη
Αυτές οι τρομοκρατικές ενέργειες υπήρξαν, άλλωστε, η σπίθα που άναψε τη φωτιά στη Μέση Ανατολή στις 7 Οκτωβρίου του 2023. Εάν δεν είχαν υπάρξει η εισβολή σε ισραηλινό έδαφος και οι θηριωδίες που ακολούθησαν από τα μέλη της οργάνωσης με θύματα εκατοντάδες Ισραηλινούς, τότε η περιοχή θα βρισκόταν μεν σε μια μόνιμη αναταραχή –όπως τις τελευταίες δεκαετίες– αλλά δεν θα είχε συμβεί αυτός ο 20μηνος σχεδόν πόλεμος που βρίσκεται σε εξέλιξη και έχει ως αποτέλεσμα τους ανηλεείς βομβαρδισμούς των ισραηλινών δυνάμεων στη Λωρίδα της Γάζας και την ευρύτερη περιοχή.
Είναι επίσης χαρακτηριστικό ότι τις τελευταίες εβδομάδες οι εκτοπισμένοι ή αποκλεισμένοι Παλαιστίνιοι της Γάζας έχουν προχωρήσει σε εκδηλώσεις διαμαρτυρίας κατά της Χαμάς, εκτιμώντας και οι ίδιοι ότι δρα ενάντια στα συμφέροντα των αμάχων και πως με την αδιάλλακτη στάση της δυναμιτίζει την όποια προοπτική για ειρήνευση.
Επί της ουσίας, η μόνιμη κατάπαυση του πυρός που ζητάει η Χαμάς στη Γάζα εκτιμάται ότι θα βοηθήσει την οργάνωση να διατηρήσει την ισχύ της στην περιοχή, προοπτική την οποία απορρίπτει το Ισραήλ, το οποίο εμμένει στη δική του θέση πως πρέπει να εξαλειφθεί η οργάνωση. Και αυτό το σημείο φαίνεται πως είναι το βασικό που διχάζει τις δύο πλευρές ως προς την πρόταση για εκεχειρία του Στιβ Ουίτκοφ, ειδικού απεσταλμένου του Αμερικανού προέδρου, Ντόναλντ Τραμπ.
Η πρότασή του προέβλεπε δίμηνη εκεχειρία, ωστόσο η Χαμάς, η οποία πρώτα είχε κατηγορήσει τις ΗΠΑ για μεροληψία υπέρ του Ισραήλ, ζήτησε να συνεχιστεί επ’ αόριστον η εκεχειρία έως ότου επιτευχθεί μόνιμη συμφωνία. Αυτό θα σήμαινε πρακτικά πως το Ισραήλ δεν θα μπορούσε να απαντήσει στρατιωτικά σε οποιαδήποτε περίπτωση κατά την οποία η Χαμάς θα παραβίαζε τη συμφωνία και θα προχωρούσε σε τρομοκρατικές ενέργειες σε βάρος του Ισραήλ και γι’ αυτό δεν έγινε αποδεκτή από την ισραηλινή κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό, Μπενιαμίν Νετανιάχου.
Από την άλλη πλευρά, το Ισραήλ θέτει ένα και βασικό προαπαιτούμενο για την επίτευξη βιώσιμης συμφωνίας εκεχειρίας: τον αφοπλισμό της Χαμάς και τη φυγή των πολιτικών και στρατιωτικών ηγετών της από τη Λωρίδα της Γάζας προς την εξορία. Το εντυπωσιακό μάλιστα είναι πως κάποια από τα στελέχη της οργάνωσης δέχθηκαν να συζητήσουν το ενδεχόμενο προκειμένου να σταματήσει ο πόλεμος, ωστόσο δημοσίως η οργάνωση έχει απορρίψει διά της ηγετικής ομάδας της μια τέτοια προοπτική, κλείνοντας την πόρτα στην ειρήνη. Και προφανώς αυτό σημαίνει ότι δεν αποκλείει το ενδεχόμενο να συνεχίσει την ένοπλη δράση της και τις τρομοκρατικές ενέργειές της – κάθε άλλο.
Ωστόσο, προξενεί ακόμη μεγαλύτερη εντύπωση ως προς τούτο το εξής: ότι και η διεθνής κοινότητα αποφεύγει να καταδικάσει ευθέως την τρομοκρατική δράση της Χαμάς, ταυτίζοντας στην ουσία τους άμαχους Παλαιστίνιους που παραμένουν εγκλωβισμένοι στη Γάζα με την οργάνωση και κυρίως την ηγεσία της και τη δράση της. Την ίδια στιγμή, από την άλλη πλευρά εγκαλεί το Ισραήλ για την ισχύ των χτυπημάτων του, αλλά και για το γεγονός ότι εμποδίζει την είσοδο της ανθρωπιστικής βοήθειας στη Λωρίδα της Γάζας, με αποτέλεσμα η μονομέρεια και η μεροληψία για την οποία κατηγορεί τάχα η Χαμάς τις ΗΠΑ και τη Δύση να είναι… αντίστροφη.
