Η στοχοποίηση του ΟΠΕΚΕΠΕ από την αντιπολίτευση δεν ήρθε ως κεραυνός εν αιθρία. Μετά τις κινήσεις εξυγίανσης και διαφάνειας που δρομολόγησε η κυβέρνηση στον κρίσιμο οργανισμό, οι επιθέσεις ήταν μάλλον αναμενόμενες. Η αφορμή βρέθηκε και τα κόμματα της αντιπολίτευσης, από τον ΣΥΡΙΖΑ μέχρι το ΠΑΣΟΚ και την Πλεύση Ελευθερίας, έσπευσαν να σηκώσουν τους τόνους – με πολλές καταγγελίες, αλλά χωρίς στοιχεία.
Ο Νίκος Ανδρουλάκης υιοθέτησε σκληρή ρητορική, μιλώντας για «λάφυρα» και «γόρδιους δεσμούς», ξεχνώντας βολικά πως οι δομές που καταγγέλλει λειτουργούσαν ακριβώς με τέτοιες λογικές επί ημερών ΠΑΣΟΚ. Από την πλευρά του, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Σωκράτης Φάμελλος προανήγγειλε «σκάνδαλο δισεκατομμυρίων», σε μια δήλωση που προηγήθηκε οποιασδήποτε έρευνας ή τεκμηρίωσης. Πολιτική προχειρότητα ή συνειδητή εργαλειοποίηση;
Το ΚΚΕ, η Ελληνική Λύση, η Νίκη και η Πλεύση Ελευθερίας μπήκαν στον χορό των καταγγελιών με κοινό παρονομαστή: μηδενική πρόταση, μηδενική ευθύνη για την περίοδο που οι παθογένειες ρίζωναν. Η προσπάθεια της κυβέρνησης να βάλει τάξη στον οργανισμό μεταφράζεται πλέον σε «κουκούλωμα», μόνο και μόνο επειδή δεν εξυπηρετεί την αντιπολιτευτική αφήγηση.
Η κυβέρνηση έχει επιλέξει να μιλήσει με θεσμικές κινήσεις και όχι με κραυγές. Οι διαδικασίες ελέγχου προχωρούν, οι αρμόδιοι λογοδοτούν και οι παθογένειες αντιμετωπίζονται. Το ερώτημα που μένει, είναι ποιον ενοχλεί πραγματικά η εξυγίανση. Γιατί, αν κρίνει κανείς από την ένταση της αντίδρασης, κάποιοι φαίνεται να ήθελαν τον ΟΠΕΚΕΠΕ όπως ήταν.
