Ας είμαστε ειλικρινείς: Η οπαδική βία και ο χουλιγκανισμός δεν αφορούν μια ομάδα και εν προκειμένω τον Ολυμπιακό, αλλά σχεδόν όλες τις ομάδες όλων των κατηγοριών. Τα περιστατικά βίας εντός και εκτός γηπέδων συμβαίνουν παντού στο κόσμο. Μηδέ εξαιρουμένης της Premier League, όπου μάλιστα από τις αρχές του 2020 παρατηρείται αναζωπύρωση της βίας, που σε πολλές περιπτώσεις έχει ρατσιστικά κίνητρα.
Στην Ιταλία οι Ultras και οι Brigate, ακραίες ομάδες αντιεξουσιαστών, στην Ισπανία οι Boixos Nois της Μπαρτσελόνα, οι Frente της Ατλέτικο Μαδρίτης, αλλά και οργανωμένοι οπαδοί άλλων ομάδων που προκαλούν αιματηρά επεισόδια. Στη Γερμανία επίσης. Κοινό χαρακτηριστικό σε όλες τις χώρες είναι η διασύνδεση των ηγετικών πυρήνων των οργανωμένων με εξτρεμιστικές οργανώσεις της Ακροδεξιάς και του αριστερίστικου χώρου που αποτελούν συγκοινωνούντα δοχεία με το οργανωμένο έγκλημα και την τρομοκρατία.
Προφανώς η «στοχοποίηση» μιας ομάδας ενέχει τον κίνδυνο εφόσον χαθεί η μεγάλη εικόνα να αμφισβητηθούν οι προθέσεις της Πολιτείας να δώσει τέλος στη βία. Ασφαλώς όσοι και από όποια θέση παρανόμησαν πρέπει να τιμωρηθούν. Αλίμονο όμως αν χαθεί η ευκαιρία που παρουσιάζεται να απαλλαγούν οι ομάδες και το ποδόσφαιρο από αντικοινωνικά στοιχεία. Εστω κι αν αυτό συνεπάγεται τη διάλυση των οπαδικών συνδέσμων.
