Οπως φαίνεται η αντιπολίτευση και σε αυτή την εκλογική αναμέτρηση ακολουθεί με απόλυτη συνέπεια την τακτική που υιοθέτησε και στις προηγούμενες: Σχολιάζει την επικαιρότητα επιδρώντας ως influencer επί των καταστάσεων. Πρόκειται για μια «αντιπολίτευση καταστάσεων» προσαρμοσμένη στο ευμετάβλητο του πολιτικού κλίματος αναλόγως των γεγονότων, όπως τα αξιολογεί η ατζέντα της επικαιρότητας. Απόδειξη αυτού είναι ότι τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ διά του προέδρου του όσο και το ΠΑΣΟΚ διά του δικού του προέδρου ασκούν την οφειλόμενη εκ του θεσμικού τους ρόλου κριτική, αντλώντας υλικό από την επικαιρότητα όπως αυτή καταγράφεται από τα κοινωνικά δίκτυα και αναπαράγεται από τις παραπολιτικές στήλες πριν γίνουν ειδήσεις και πάρουν το δρόμο για τα δελτία.
Προφανώς ο Στέφανος Κασσελάκης και ο Νίκος Ανδρουλάκης δεν είναι οι μόνοι που στερούνται συγκροτημένων προτάσεων και πολιτικής, επί της οποίας, σε θεωρητικό πάντα πεδίο, θα μπορούσαν να στοιχειοθετήσουν την επιχειρηματολογία τους. Την ίδια τακτική ακολουθούν και οι άλλοι, με τη διαφορά ότι ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ αντιμετωπίζονται ως κόμματα εξουσίας και οι επικεφαλής τους ως εν δυνάμει πρωθυπουργοί. Αλλά, πόση αξιοπιστία εμπνέουν οι «εν δυνάμει» όταν μέλημά τους είναι η επιδοκιμασία των «ακολούθων» επί των σχολίων τους στα κοινωνικά δίκτυα;
