Σαν να μην πέρασε μια ημέρα, από πέρυσι -τέτοιες ημέρες- που ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθούσε συνεχώς να κάνει τις συνεννοήσεις με τα κόμματα της αντιπολίτευσης -όχι μόνο τα Αριστερά- προκειμένου να καταφέρει ο Αλέξης Τσίπρας να επιτύχει τον σκοπό της αλλαγής του εκλογικού μας συστήματος, σε εκείνο της «απλής αναλογικής», ούτως ώστε να σχηματίσει την «προοδευτική διακυβέρνηση». Η «προοδευτική διακυβέρνηση», δεν είναι τίποτε άλλο, παρά η ελπίδα του Αλέξη Τσίπρα να υφαρπάξει την εξουσία, συγκροτώντας μια κυβέρνηση ηττημένων, ή αλλιώς -όπως εύστοχα την είχε χαρακτηρίσει τότε ο Κυριάκος Μητσοτάκης- να συγκροτήσει κυβέρνηση μια «πολιτική τερατογένεση». Αυτό το «σχέδιο» φαίνεται να έχει ακόμη ο ΣΥΡΙΖΑ, σύμφωνα με τα λεγόμενα της Όλγας Γεροβασίλη, η οποία δήλωσε ότι «πιστεύω βαθύτατα, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να αποτελέσει την πολιτική δύναμη, η οποία θα κατατείνει στη σύγκλιση των προοδευτικών δυνάμεων στη χώρα. Το πιστεύω απολύτως».
Βέβαια, πολλά έχουν αλλάξει από τότε: ο Κυριάκος Μητσοτάκης επανεξελέγη πανηγυρικά με 41%, ο εκλογικός νόμος ξαναγύρισε σε φιλοσοφία «ενισχυμένης αναλογικής», ο Αλέξης Τσίπρας «συνταξιοδοτήθηκε» και πλέον το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, το ηγεμονεύει ο Στέφανος Κασσελάκης. Είναι απορίας άξιο, το πώς θεωρούν στον ΣΥΡΙΖΑ -και όχι μόνο- ότι μπορεί πλέον με τις συγκεκριμένες συνθήκες, οι οποίες κάθε άλλο παρά πρόσφορες είναι, να σχηματιστεί η «πολιτική τερατογένεση» που ονειρεύονται, προκειμένου να πάρει τη διακυβέρνηση της χώρας. Η συγκεκριμένη μεθόδευση, το να σχηματιστεί ένας κοινός φορέας ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ, προϋποθέτει ότι το ΠΑΣΟΚ -και όποιο άλλο κόμμα συμφωνήσει- θα προσχωρήσει στον ΣΥΡΙΖΑ σαν μια συνιστώσα. Διότι ας μη γελιόμαστε, εκ των πραγμάτων το μεγαλύτερο κόμμα μοιραία θα αποτελέσει τον βασικό κορμό.
Όποιος πρόεδρος κόμματος τολμήσει να το κάνει αυτό, κάνει αυτομάτως πολιτική αυτοχειρία για τον ίδιο, καθώς και εξαΰλωση για το κόμμα του. Φαντάζει πολύ δύσκολο, να καταδεχτεί -όχι μόνο ο Νίκος Ανδρουλάκης, αλλά ο οποιοσδήποτε πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, ίσως πέραν μόνο του Γιώργου Παπανδρέου- να προβεί σε μια τέτοια απονενοημένη κίνηση, καθώς όλοι ξέρουν ότι ο «παραταξιακός κόσμος» δεν πρόκειται να το συγχωρήσει ποτέ. Δεν μιλάμε για κόμματα τύπου ΔΗΜΑΡ, μιλάμε για το ιστορικό ΠΑΣΟΚ, δυνητικά για τη Νέα Αριστερά, της οποίας τα στελέχη «βγάζουν φλύκταινες» με τον ΣΥΡΙΖΑ του Στέφανου Κασσελάκη και ίσως για την Πλεύση Ελευθερίας, η οποία «βγάζει φλύκταινες» με τον ΣΥΡΙΖΑ, πριν καν παρουσιαστεί ο Στέφανος Κασσελάκης. Ακόμη κι αν έχουν εξασφαλίσει έναν «βολικό ακροδεξιό» σαν τον Κυριάκο Βελόπουλο, του οποίου το κόμμα είναι αυστηρώς προσωποπαγές, οι υπόλοιποι είτε δεν μπορούν να συνεργαστούν λόγω ιστορικού βάρους του κόμματος, είτε επειδή οι ίδιοι οι αρχηγοί δεν έχουν και τα «καλύτερα αισθήματα» για τον ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό βέβαια, δεν τους σταματά να ορέγονται και να ονειρεύονται την «πολιτική τερατογένεση». Το μόνο βέβαιο είναι ότι κριτής σε αυτά τα σχέδια και αυτή τη φορά θα είναι η λαϊκή ετυμηγορία.
Η δήλωση της Όλγας Γεροβασίλη
Χριστίνα Κοραή: «Κυρία Γεροβασίλη, αναγνωρίζετε όμως - για να υπάρξει μια δύναμη αποτροπής, δεν μπορεί -τουλάχιστον και με τη δυναμική που παρουσιάζει ο ΣΥΡΙΖΑ- να είναι μόνος του; Δηλαδή την επόμενη ημέρα των εκλογών, καθώς εθνικές εκλογές έχουμε σε τρία χρόνια από τώρα-, να γίνει μια προσπάθεια ενοποίησης των προοδευτικών δυνάμεων; Δηλαδή, θα θέλατε ο κύριος Κασσελάκης την επόμενη ημέρα να πάρει τηλέφωνο στον κύριο Ανδρουλάκη, είτε είστε δεύτεροι, είτε είστε τρίτοι; Για δεύτερους σας βλέπω, αλλά λέμε...»
Όλγα Γεροβασίλη: «Πιστεύω βαθύτατα, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να αποτελέσει την πολιτική δύναμη, η οποία θα κατατείνει στη σύγκλιση των προοδευτικών δυνάμεων στη χώρα. Το πιστεύω απολύτως».
