Τα τοξικά καλαμπούρια, τον λαϊκισμό και την εχθροπάθεια τα έχει πληρώσει ακριβά η χώρα. Σε σημείο μάλιστα να κινδυνεύσει η ευρωπαϊκή της υπόσταση, μετά το καταστροφικό καλοκαίρι του 2015 με την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και του Αλέξη Τσίπρα σε αγαστή συνεργασία με τον Πάνο Καμμένο.
Γι’ αυτό καλή η κριτική, καλή η γκρίνια για πράγματα που δεν έγιναν ή που πρέπει να κάνει η κυβέρνηση, αλλά με το μέλλον του τόπου κανείς δεν μπορεί να παίζει. Γι’ αυτό και το δίλημμα Μητσοτάκη είναι πραγματικό: H χώρα δεν μπορεί να αποσταθεροποιηθεί από ψεκασμένους, χαζοχαρούμενους πολιτικούς –όπως είπε και ο Καιρίδης– και κυρίως από τοξικά φαντάσματα του παρελθόντος.
Και ο νοών νοείτο.
