Μπορεί η σύγκρουση Αλέξη Τσίπρα και Κώστα Βαξεβάνη να έχει τραβήξει το ενδιαφέρον –μετά και τα ασφαλιστικά μέτρα σε βάρος του δεύτερου από τον εκδοτικό οίκο του πρώτου– εν τούτοις τα σημεία του βιβλίου του πρώην πρωθυπουργού, πρώην προέδρου και πρώην βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ που δημοσιεύει το Documento, εφόσον αληθεύουν, έχουν μεγάλο ενδιαφέρον.

Διότι αν στην… αλήθεια του Αλέξη Τσίπρα συμπεριλαμβάνονται κι αυτά τότε μάλλον δεν πρόκειται για αυτοβιογραφία ιστορικού περιεχομένου αλλά για ένα ωραίο μυθιστόρημα, μην πούμε παραμύθι. Αν δηλαδή αυτά που βλέπουν το φως της δημοσιότητας αποτυπώνονται ορθά, τότε ο… μεσσίας της Αριστεράς μάλλον κάνει μεγάλο λάθος που βγάζει αυτό το βιβλίο.

Διότι το κράξιμο θα πάει σύννεφο –το είπε και ο αψύς Κρητικός πάλαι ποτέ στενός του συνεργάτης Παύλος Πολάκης–, το λένε και άλλοι που περιμένουν να πάρουν στα χέρια τους το βιβλίο για να απαντήσουν.

Αν για παράδειγμα ισχύει ότι γράφει πως έκανε «σκανταλιές» για να ξεγελάσει τους Τσακαλώτο και Χουλιαράκη –το οικονομικό του επιτελείο δηλαδή– για να δώσει ως ψυχοπονιάρης περισσότερα λεφτά στους πολίτες τότε μάλλον κάτι δεν πάει καλά. Και δεν λέμε μόνο για το ότι εμφανίζει τον εαυτό του ως τον μόνο που συμπονούσε τους πολίτες και τους άλλους δύο ως ανάλγητους, αλλά διότι προσπαθεί να πείσει ότι δεν έπαιρνε αυτός τις αποφάσεις.

Μάλλον, καλύτερα, ότι αυτός έπαιρνε μόνο τις καλές αποφάσεις, αν υπήρξαν τέτοιες στα 4,5 χρόνια διακυβέρνησης της χώρας από τον ίδιο και την παρέα του που φόρτωσαν ένα τρίτο μνημόνιο στη χώρα και περίπου 100 δισ. ευρώ στις πλάτες των πολιτών.
Αμ, το άλλο για τις τηλεοπτικές άδειες που έφτασε να αδειάζει τον «13-0» Νίκο Παππά ενώ αυτός θριαμβολογούσε και τον στήριζε φτάνοντας στο σημείο να απειλεί την κυβέρνηση ότι θα κατεβάσει τον κόσμο στους δρόμους εν μέσω μάλιστα πανδημίας; Ή αυτό για τη Novartis που ξεσήκωσε και τον Παύλο Πολάκη;

Το καλύτερο όμως από αυτά που έχουν δει το φως της δημοσιότητας ήταν το… μπαλκονοπερίστερο. Όχι, δεν είναι κάποια άγνωστη ράτσα περιστεριών. Είναι το περιστέρι που παγιδεύτηκε στο παράθυρό του –σε ένα προστατευτικό τζάμι στο μπαλκόνι του για την ακρίβεια– και ο ίδιος το έπιασε –μπράβο, Αλέξη– και το βοήθησε να πετάξει μακριά.

Περίεργη εικόνα είναι αλήθεια. Τι μπαλκόνι είναι αυτό που έχει και τι προστατευτικό τζάμι, αλλά τέλος πάντων. Ο Αλέξης Τσίπρας γράφει πως αυτό το σκηνικό τον βοήθησε να πάρει την απόφαση να παραιτηθεί εκείνη την ημέρα και φυσικά να απελευθερωθεί.
Βέβαια δεν αναφέρει ή τουλάχιστον δεν αναφέρεται στο απόσπασμα αν ήταν λευκό το περιστέρι. Όχι τίποτα άλλο μήπως ήταν κάτι άλλο πιο πνευματικό και επιχείρησε να του στείλει ένα μήνυμα έστω και με λίγες ημέρες καθυστέρηση. Ήταν και Ιούνιος, οπότε τίποτε δεν αποκλείεται…