Οι προτάσεις του Στέφανου Κασσελάκη για την αντιμετώπιση και τη διαχείριση των πυρκαγιών θυμίζουν λίγο από τις δηλώσεις των υποψηφίων που λάμβαναν μέρος παλαιότερα στα καλλιστεία. Οι οποίες όταν τις καλούσαν να δηλώσουν τι θα έκαναν απαντούσαν πως θα ήθελαν να υπάρχει ειρήνη στη γη και να σταματήσουν να πεινούν τα παιδάκια.
Διότι οι προτάσεις του Στέφανου Κασσελάκη, αυτές που κατά δήλωσή του έγιναν μετά από ξενύχτια των αρμοδίων που ο ίδιος έχει βάλει στο κόμμα, είναι ένα ευχολόγιο από τη μια πλευρά. Διότι από την άλλη μπορούν, όσα αναφέρονται, να χαρακτηριστούν και ως παπατζηλίκια.
Είτε πρόκειται για την πρόταση να συσταθεί μια Ανεξάρτητη Αρχή Πολιτικής Προστασίας, είτε για τις αγορές οχημάτων είτε για τις μονιμοποιήσεις πυροσβεστών και τις προσλήψεις –για να μην ξεχνιόμαστε- η ουσία είναι πως είναι λόγια του αέρα. Και πώς να τα πάρεις και σοβαρά όταν το κόμμα που καταψήφισε πριν από ενάμιση μήνα νομοσχέδιο που μεταξύ άλλων προβλέπει την εμπλοκή των Ενόπλων Δυνάμεων στις διαδικασίες αντιμετώπισης των πυρκαγιών, τώρα εμφανίζει πρόταση για εμπλοκή των Ενόπλων Δυνάμεων.
Η αλήθεια είναι πως οι εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ, το θέμα ηγεσίας που έθεσε ο Παύλος Πολάκης και η αποχώρηση, εν μέσω καταγγελιών, των μελών της ομάδας των 87 από τη συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας μάλλον τον έσωσε τον Στέφανο Κασσελάκη και λειτούργησε ώστε να μη φανεί η γύμνια των προτάσεων και η επιβεβαίωση πως δεν διαθέτει εναλλακτικές, σοβαρές, προτάσεις για την αντιμετώπιση των μεγάλων, αλλά και των μικρότερων, προβλημάτων.
Όχι φυσικά ότι η πληγή που άνοιξε είναι μικρή. Μεγάλη είναι και καταγράφονται απώλειες… αίματος. Τουλάχιστον γλίτωσε το κάζο και ας επιχείρησε να κάνει μαθήματα δημοσιογραφίας στα κανάλια και τα ΜΜΕ απαιτώντας να παίξουν οι προτάσεις του. Διότι το έκανε και αυτό πηγαίνοντας στην Κουμουνδούρου και αφού επιχείρησε να κάνει και… χαβαλέ με τους απλήρωτους εργαζόμενους των κομματικών Μέσων Ενημέρωσης που είχαν συγκεντρωθεί στην απέναντι πλατεία.
