Την προηγούμενη εβδομάδα οι Δημοκρατικοί των ΗΠΑ, αλλά και πολλοί αυτοαποκαλούμενοι φιλελεύθεροι στην Ελλάδα διερρήγνυαν τα ιμάτιά τους για το πάγωμα της εκπομπής του Κίμελ εξαιτίας των όσων είπε για τον δολοφόνο του Κερκ (υπονόησε ότι ανήκει στους MAGA, κάτι που έρχεται σε αντίθεση με τα επίσημα στοιχεία). Είπαν δε πως αυτό που έγινε στον Κίμελ δεν ήταν το ίδιο με την κουλτούρα λογοκρισίας των φιλελεύθερων για τους συντηρητικούς, καθώς το πρώτο αφορά κρατική παρέμβαση ενώ το δεύτερο όχι. Υπάρχουν σοβαρά αντεπιχειρήματα, αλλά ας το δεχτούμε ως επιχείρημα. Προσοχή, δεν ισχυρίζονται πως η λογοκρισία δεν θα έπρεπε να επιτρέπεται από κανέναν, αλλά ότι δεν θα έπρεπε να επιτρέπεται στην κυβέρνηση να λογοκρίνει.
Προχθές επιβεβαιώθηκε από την Google κάτι που είχε πει και ο Μαρκ Ζάκερμπεργκ για τα κοινωνικά δίκτυα της Meta και είχαν ζήσει πολλοί συντηρητικοί. Ότι την περίοδο της προεδρίας του Μπάιντεν και με εντολή της κυβέρνησής του λογόκριναν κόσμο στα κοινωνικά τους δίκτυα. Η λογοκρισία, λέει η Google, έγινε και την περίοδο του COVID αλλά και σε θέματα που αφορούσαν τις εκλογές.
Καραμπινάτη κρατική παρέμβαση, λοιπόν. Τι θα περίμενε κανείς από έναν φιλελεύθερο; Να κάνει ό,τι έκανε με το πάγωμα της εκπομπής Κίμελ (το οποίο, εν τω μεταξύ, κράτησε λιγότερο από χειμερινές διακοπές). Εάν δεν αντιδράσουν με τόση ένταση, τουλάχιστον να το αναφέρουν ως κάτι που έγινε, και ήταν λάθος. Αντ’ αυτού, τι είδαμε; Οι περισσότεροι σιώπησαν. Σιγή ασυρμάτου. Κάποιοι άλλοι, πάλι, το δικαιολόγησαν. Είπαν «Δηλαδή τι θέλετε; Να αφεθεί ο καθένας να λέει ό,τι ψεκασμένη θεωρία θέλει κατά τη διάρκεια της πανδημίας;». Όσον αφορά τη λογοκρισία σε εκλογικά θέματα, είπαν πως αυτό δεν ήταν με κρατική παρέμβαση αλλά λόγω πολιτικής των εταιρειών. Ψέματα δηλαδή.
Η αλήθεια όμως δεν κρύβεται. Και η αλήθεια είναι πως όταν δικαιολογείς την κρατική λογοκρισία, για τον οποιονδήποτε λόγο, δεν μπορείς να λογίζεσαι ως φιλελεύθερος. Είσαι κάτι άλλο, διαφορετικό. Δεν είσαι ο «μετριοπαθής του Κέντρου» που θέλεις να σε θεωρούν. Έχεις επιλέξει πλευρά. Ολα καλά με αυτό, δικαίωμά τους. Αλλά ας σταματήσουν, τουλάχιστον, να υποκρίνονται. Ας βγάλουν τις μάσκες.
