Όπως δείχνει η εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ, όσο περισσότερο αριστερίζει η Αριστερά, τόσο πιο ενισχυμένη παρουσιάζεται η λαϊκίστικη Δεξιά.
Ο τραμπισμός, από αυτή την άποψη, έχει ενδιαφέρον για τρεις διαφορετικούς λόγους: Ο πρώτος αφορά την εξωτερική πολιτική και ειδικότερα την Ουκρανία. Ο Τραμπ θεωρεί τη βοήθεια που προσφέρει η Δύση στην Ουκρανία επιβλαβή και βλέπει μόνο μία λύση για να σταματήσει ο πόλεμος: βρείτε τα με τον εισβολέα, αναγνωρίστε στον Πούτιν τα εδάφη που κατέκτησε και θα επέλθει ειρήνη! Ο δεύτερος αφορά την οικονομική πολιτική. Ο Τραμπ πιστεύει σε μια οικονομική πολιτική βασισμένη στον προστατευτισμό, την καταπολέμηση των συμφωνιών ελεύθερου εμπορίου και την ενίσχυση της εθνικής βιομηχανίας επιβάλλοντας δασμούς στα ευρωπαϊκά προϊόντα. Ο τρίτος αφορά τη μεσαία τάξη που αποδίδει στον φιλελευθερισμό τα κοινωνικά και ηθικά προβλήματα της εποχής και εξ αυτού βλέπει στον Τραμπ τον εκφραστή μιας «μετα-φιλελεύθερης» Δεξιάς.
Για καθέναν από αυτούς τους λόγους δεν αποκλείεται στο προσεχές μέλλον να συγκλίνουν σε πολλά ζητήματα η αριστερίζουσα Αριστερά με την Ακροδεξιά στον... ανατέλλοντα νέο κόσμο του Τραμπ. Στην Ελλάδα, τέτοιες «υπερβάσεις» θα δούμε προσεχώς από το κόμμα Κασσελάκη, το κόμμα Βελόπουλου και το κόμμα του Τσίπρα που έρχεται...
