Την εντολή από τον Ντόναλντ Τραμπ φαίνεται πως περιμένουν μόνο οι αμερικανικές δυνάμεις για να χτυπήσουν στο Ιράν, παρά τις ανησυχίες που υπάρχουν παγκοσμίως για γενίκευση της σύγκρουσης. Το σιβυλλικό «μπορεί να το κάνω, μπορεί και όχι» του Αμερικανού προέδρου, όταν ερωτήθηκε για το ενδεχόμενο οι ΗΠΑ να βάλουν κατά του Ιράν, ερμηνεύεται ξεκάθαρα ως κατάφαση και απλώς απομένει να φανεί στο παρασκήνιο τι είναι αυτό που ζυγίζει ο Τραμπ προκειμένου να πατήσει το κουμπί και ποιο είναι εν τέλει το σχέδιο στο οποίο έχει καταλήξει.
Γράφει η Έρση Παπαδάκη
Σύμφωνα με πληροφορίες που μεταφέρει το Axios, ο Αμερικανός πρόεδρος τα τελευταία 24ωρα ρώτησε τους στρατιωτικούς συμβούλους του εάν οι αμερικανικές υπερβόμβες Bunker Busters είναι σε θέση να καταστρέψουν τον υπόγειο πυρηνικό αντιδραστήρα του Ιράν στο εργοστάσιο του Φορντό και η απάντηση που πήρε ήταν επίσης καταφατική. Θεωρείται ότι το συγκεκριμένο όπλο είναι το μοναδικό που μπορεί να πλήξει τη συγκεκριμένη στρατιωτική εγκατάσταση, δεδομένου ότι έχει τη δυνατότητα να διαπεράσει τον βράχο και να καταστρέψει τις υπόγειες εγκαταστάσεις, ενώ οι ΗΠΑ έχουν εμποδίσει κατ’ επανάληψη το Ισραήλ, που ήθελε ν’ αποκτήσει το δικό του αντίστοιχο όπλο.
Η «Wall Street Journal», επικαλούμενη δικές της πληροφορίες, ανέφερε ότι ο Τραμπ μετέφερε σε συνεργάτες του ότι ενέκρινε σχέδια της αμερικανικής επίθεσης κατά του Ιράν, αλλά δεν έχει δώσει ακόμη την οριστική διαταγή για να προχωρήσουν. Λίγο αργότερα, πάντως, με ανάρτησή του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ο Αμερικανός πρόεδρος σχολίασε ότι η «WSJ» «δεν έχει ιδέα για τις σκέψεις» του. Από την άλλη πλευρά, γίνεται ξεκάθαρο ότι ενδεχόμενη εμπλοκή των ΗΠΑ θα προκαλέσει αλυσιδωτές αντιδράσεις που θα έχουν παγκόσμια διάσταση. Το μεν Ιράν απειλεί ξανά ότι θα κλείσει τα Στενά του Ορμούζ για τη διεθνή ναυσιπλοΐα, ενώ η Μόσχα, διά της εκπροσώπου του ΥΠΕΞ, Μαρίας Ζαχάροβα, απηύθυνε ευθεία απειλή προς τις ΗΠΑ πως πιθανή στρατιωτική εμπλοκή της Ουάσιγκτον θα έχει «ακραία επικίνδυνες και απολύτως απρόβλεπτες συνέπειες».
Ολα αυτά ενώ τα εκατέρωθεν χτυπήματα συνεχίζονται και ενώ σήμερα αναμένονται διαπραγματεύσεις στη Γενεύη ανάμεσα σε εκπροσώπους της Τεχεράνης και Ευρωπαίους αξιωματούχους. Ο Κιρ Στάρμερ κάλεσε πάντως τον Αμερικανό πρόεδρο να μην προχωρήσει σε επέμβαση εναντίον του Ιράν, καθώς, όπως δήλωσε ο Βρετανός πρωθυπουργός, «υπάρχει πραγματικός κίνδυνος κλιμάκωσης της σύγκρουσης» και γι’ αυτό κάλεσε όλες τις πλευρές να επιδιώξουν μια διπλωματική λύση. Στη διαμάχη εξάλλου ενεπλάκη χθες και η Χεζμπολάχ, με εκπροσώπους της οργάνωσης –που υποστηρίζεται άλλωστε από το Ιράν– να δηλώνουν ότι τυχόν δολοφονική ενέργεια κατά του Αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ «θα έχει καταστροφικές συνέπειες».
Ο ευσυνείδητος πρεσβευτής
Μια ιδιαίτερη περίπτωση είναι αυτή του Ελληνα πρεσβευτή στην Τεχεράνη, Στέλιου Γαβριήλ. Αν και βρισκόταν στην Αθήνα όταν ξεκίνησαν οι ισραηλινοί βομβαρδισμοί και τα αεροδρόμια έκλεισαν, ο κ. Γαβριήλ κατευθύνθηκε μέσω Τουρκίας και Αζερμπαϊτζάν οδικώς στα σύνορα με το Ιράν και εν τέλει κατάφερε να φτάσει στο πόστο του στην ιρανική πρωτεύουσα. Ο λόγος ήταν πως η ελληνική πρεσβεία στην Τεχεράνη θα έπρεπε να μείνει ανοιχτή και ενεργή, ούτως ώστε να συνδράμει τους Ελληνες που βρίσκονται εκεί για οποιονδήποτε λόγο. Σημειώνεται πως παρά την οδηγία του ΥΠΕΞ που έδινε τη δυνατότητα επαναπατρισμού στην Αθήνα σε όλο το διπλωματικό προσωπικό στις πρεσβείες της Τεχεράνης και του Τελ Αβίβ και στο Γενικό Προξενείο της Ιερουσαλήμ όλοι οι διπλωματικοί υπάλληλοι έχουν παραμείνει στις θέσεις τους.
Την ίδια στιγμή, απόλυτα επιτυχημένη ήταν η επιχείρηση απεγκλωβισμού Ελλήνων πολιτών από το Ισραήλ μέσω Αιγύπτου. Με τη συνδρομή των Ενόπλων Δυνάμεων και σε συντονισμό με το ΥΠΕΞ, 105 Ελληνες πολίτες ταξίδεψαν οδικώς από το Ισραήλ έως τα σύνορα με την Αίγυπτο και εν συνεχεία πέταξαν με στρατιωτικά αεροσκάφη της Πολεμικής Αεροπορίας από το Κάιρο με προορισμό την Αθήνα. Μαζί τους απεγκλωβίστηκαν με την ίδια επιχείρηση και δεκάδες Ευρωπαίοι πολίτες, καθώς και πολίτες τρίτων χωρών, με το ΥΠΕΞ να δηλώνει ότι «οι διπλωματικές και προξενικές αρχές της Ελλάδας στην περιοχή παραμένουν σε πλήρη ετοιμότητα για την παροχή κάθε δυνατής αρωγής».