Δεν έχει τέλος το σίριαλ της διάλυσης στον ΣΥΡΙΖΑ. Αυτήν τη φορά δεκάδες συνδικαλιστές ανακοίνωσαν την παραίτησή τους από το κόμμα του Στέφανου Κασσελάκη με μία επιστολή γεμάτη αιχμές κατά του νέου Προέδρου.
Συγκεκριμένα την ώρα που ο Στέφανος Κασσελάκης μιλούσε στην Κεντρική Επιτροπή του κόμματος, λέγοντας μάλιστα ότι ΣΥΡΙΖΑ βγαίνει πιο... ισχυρός από αυτήν την κρίση, 51 συνδικαλιστές του κόμματος ανακοίνωναν την παραίτησή τους. Στη σκληρή επιστολή τους οι συνδικαλιστές ισχυρίζονται ότι ο Στέφανος Κασσελάκης κινείται αντιδημοκρατικά με αποτέλεσμα να διαλύει το κόμμα και να το μετατρέπει σε έναν άμορφο πολιτικό σχηματισμό δίχως πολιτική ταυτότητα.
Επιπλέον οι συνδικαλιστές κατηγορούν τη νέα ηγετική ομάδα ότι δημιουργεί εσωτερικούς εχθρούς για να τους ρίξει την ευθύνη της διάλυσης και της απαξίωσης του ΣΥΡΙΖΑ στην κοινωνία, την ίδια ώρα που αδυνατούν να αντιληφθούν τον πυρήνα του προβλήματος. Τέλος, τονίζουν ότι η αποχώρησή τους από τον ΣΥΡΙΖΑ δεν σημαίνει ότι αποχωρούν και από την πολιτική, καθώς δίνουν ραντεβού για νέους αγώνες, κλείνοντας το μάτι στη Νέα Αριστερά των Χαρίτση - Αχτσιόγλου.
Ακολουθεί η επιστολή τους:
Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ βιώνει μια διαλυτική κρίση. Ο νέος Πρόεδρος του κόμματος και η ηγετική ομάδα αρνούνται να αναγνωρίσουν και να συζητήσουν τον πολιτικό πυρήνα του προβλήματος. Αντί αυτού, επιλέγουν το ερμηνευτικό σχήμα του «εσωτερικού εχθρού» και της «Πέμπτης Φάλαγγας». Αυτή τη στιγμή ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ βυθίζεται στην ανυποληψία και στην απαξίωση. Είναι μια επώδυνη και διαλυτική διαδικασία που πλήττει όχι μόνο το ιστορικό κόμμα της Αριστεράς, αλλά συνολικά τις προοδευτικές δυνάμεις και τη Δημοκρατία της χώρας.
Ο Στέφανος Κασσελάκης αναδείχθηκε δημοκρατικά. Αλλά πορεύεται αντιδημοκρατικά. Διαλύει τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και τον μετατρέπει σε ένα άμορφο κόμμα, ενώ την ίδια στιγμή το πολιτικό του στίγμα εκπέμπει ένα συνονθύλευμα αντιφατικών απόψεων χωρίς κανένα προγραμματικό βάθος. Ένδειξη αυτής της παθογένειας είναι η παρέμβασή του στο Συνέδριο του ΣΕΒ όπου εμφανίστηκε υπερασπιστής του Κεφαλαίου ως εργαλείου κοινωνικής ευημερίας, υποστηρίζοντας ότι η Εργασία μπορεί να έχει συνεργατική και όχι ανταγωνιστική σχέση με το Κεφάλαιο. Είναι μια πορεία, δυστυχώς, δίχως επιστροφή.
Όσες και όσοι υπογράφουμε αυτό το κείμενο αναγνωρίζουμε την ανάγκη και αναλαμβάνουμε την ευθύνη μιας αποφασιστικής τομής στην πορεία εκφυλισμού και απαξίωσης της Αριστεράς στη χώρα μας. Αναγνωρίζουμε τις δικές μας ευθύνες στην ανοχή, στο όνομα της πολιτικής ενότητας, σε προβληματικά φαινόμενα που οδήγησαν στην κρίση του κόμματος, την ανοχή σε διχαστικές συμπεριφορές που τροφοδότησαν το αντί-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο και απομάκρυναν από κοντά μας αριστερούς και προοδευτικούς πολίτες. Την ίδια στιγμή παραμένουμε περήφανοι για όσα καταφέραμε την περίοδο 2015-2019 με την πρώτη Αριστερή κυβέρνηση του τόπου με πρωθυπουργό τον Αλέξη Τσίπρα, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ανέλαβε το έργο να διασώσει την κοινωνική συνοχή μιας χρεωκοπημένης χώρας. Κρατάμε από την πολύτιμη και δύσκολη αυτή μάχη τις μεγάλες τομές στην κοινωνική και εργατική πολιτική, την εμφατική ενίσχυση του ΣΕΠΕ, την συνευθύνη των εργολάβων, το βάσιμο λόγο απόλυσης, την κατάργηση του υποκατώτατου μισθού, την επαναφορά των κλαδικών συμβάσεων.
Και κυρίως κρατάμε την επίγνωση ότι η σύγχρονη Αριστερά είναι αυτή που συγκρούεται και σχεδιάζει, που μιλά συγκεκριμένα και αναλαμβάνει την ευθύνη της άσκησης πολιτικής, που αλλάζει τις ζωές των ανθρώπων στο σήμερα.
Εμείς, εκλεγμένοι συνδικαλιστές και συνδικαλίστριες, σήμερα αποχωρούμε από τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ.Το βήμα που κάνουμε εκκινεί από μια σκληρή παραδοχή. Η κατάσταση που έχει παγιωθεί στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ δεν μας επιτρέπει να υπερασπιστούμε, να υλοποιήσουμε και να ανανεώσουμε το πρόγραμμα και το πολιτικό σχέδιο της Αριστεράς με βάση το οποίο διεκδικήσαμε την υποστήριξη και την ψήφο των πολιτών στις πρόσφατες εκλογικές αναμετρήσεις.
Σήμερα όμως κάνουμε ένα βήμα που κοιτάει στο μέλλον. Η Ελλάδα χρειάζεται πολιτικά ισχυρή και προγραμματικά οραματική αριστερή προοδευτική αντιπολίτευση, που όχι μόνο θα αμφισβητεί την ηγεμονία της Νέας Δημοκρατίας, αλλά θα δημιουργεί τις προϋποθέσεις για την ανατροπή της. Ο πολιτικός χρόνος είναι πυκνός και απαιτεί τολμηρά βήματα. Οι παλιές συνταγές έχουν δείξει τα όριά τους.
Μπορούμε να νικήσουμε. Έχει έρθει η ώρα για μια νέα πορεία για τη χώρα που θα στηρίζεται στα μεγάλα οράματα της Αριστεράς, στα κεκτημένα της Μεταπολίτευσης, αλλά την ίδια στιγμή θα προωθεί αποφασιστικές τομές και προοδευτικές πολιτικές που δίνουν υπόσταση στο σύγχρονο περιεχόμενο της Δημοκρατίας: μια κοινωνία ισότητας, ελευθερίας και δικαιοσύνης. Μια κοινωνία ασφάλειας, συμπερίληψης και καλύτερης ζωής.
Σε αυτόν τον στόχο θα αφιερώσουμε όλες μας τις δυνάμεις.
