Είναι εύκολο να διαπιστώσει κανείς ότι το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται σε διαρκή κρίση πανικού. Κάτι το ενδεχόμενο να χάσει τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης –στην οποία βρέθηκε μέσα από τις καραμπόλες της διάσπασης του ΣΥΡΙΖΑ–, κάτι η δημοσκοπική πτώση, οδηγούν τον Νίκο Ανδρουλάκη σε σπασμωδικές κινήσεις και σε μετατροπή της τραγωδίας των Τεμπών σε πολιτική σημαία ευκαιρίας.
Το ΠΑΣΟΚ προσπαθεί να μετατραπεί, ύστερα από 50 χρόνια παρουσίας στην πολιτική σκηνή, σε… αντισυστημικό κόμμα. Ψαρεύει στα θολά νερά τις ψήφους διαμαρτυρίας, σε μια δεξαμενή στην οποία όμως κυριαρχούν άλλα κόμματα. Ακόμη και ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να ψαρέψει περισσότερες ψήφους από το ΠΑΣΟΚ σε αυτήν τη διαδικασία, παρά το γεγονός ότι όχι μόνο κυβέρνησε τη χώρα, αλλά έκανε κωλοτούμπες για να καταφέρει να μείνει στην εξουσία, προκαλώντας αντιδράσεις σε παραδοσιακούς ψηφοφόρους του.
Η προαναγγελία κατάθεσης πρότασης για σύσταση προανακριτικής επιτροπής είναι ένα πυροτέχνημα που εκτοξεύθηκε από τη Χαριλάου Τρικούπη ως αντίδραση στην πίεση που άσκησε η Κουμουνδούρου αναφορικά με την κατάθεση πρότασης δυσπιστίας κατά της κυβέρνησης άμεσα. Το πόρισμα της εισαγγελέως δεν κατατέθηκε σήμερα αφενός, αφετέρου η σύσταση κατηγορητηρίου είναι μια διαδικασία ιδιαιτέρως σοβαρή και δεν μπορεί να μη στηρίζεται σε δεδομένα.
Με απλά λόγια, δεν μπορεί να είναι μια πρόταση με πολιτικό περιεχόμενο αφού ουσιαστικά αποτελεί πρόταση διενέργειας έρευνας για τυχόν ποινικές ευθύνες. Δεν μπορεί δηλαδή να κατατεθεί ελαφρά τη καρδία, όπως έγινε για παράδειγμα με την περίπτωση της σκευωρίας της Novartis και τον διασυρμό δέκα πολιτικών προσώπων.
