Δεν είναι απλά «πράσινος ΣΥΡΙΖΑ» το ΠΑΣΟΚ. Είναι πιο ΣΥΡΙΖΑ και από τον χειρότερο ΣΥΡΙΖΑ, αντιγράφοντας τις χειρότερες πρακτικές της περιόδου των μνημονίων-αντιμνημονίων αλλά και αυτών της διακυβέρνηση το 2015-2019. Οι ύβρεις Ανδρουλάκη κατά Μητσοτάκη δείχνουν ότι η Χαριλάου Τρικούπη γίνεται όλο και τοξικότερη.
«Είναι μια κυβέρνηση ηθικά κατώτερη των περιστάσεων και ο πρωθυπουργός είναι απολύτως αναξιόπιστος» δήλωσε σε συνέντευξη που παραχώρησε στο Mega ο Νίκος Ανδρουλάκης προσθέτοντας πως «δεν αξίζει η χώρα να έχει έναν αναξιόπιστο πρωθυπουργό» και υποστηρίζοντας πως «δεν έχει όριο, δεν έχει κανένα μέτρο». Μάλιστα επανέλαβε πως αυτή η κυβέρνηση πρέπει να φύγει και για τον λόγο αυτόν θα καταθέσει πρόταση δυσπιστίας.
Δεν ζητεί εκλογές ο Νίκος Ανδρουλάκης και ενώ γνωρίζει πως οι προτάσεις δυσπιστίας δεν έχουν αποτέλεσμα –δεν παύει φυσικά να προβλέπεται η διαδικασία– υποστηρίζει πως πρέπει να φύγει η κυβέρνηση. Έτσι απλά γιατί ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ υποστηρίζει πως ο πρωθυπουργός είναι αναξιόπιστος θέτοντας και θέμα ηθικής.
Ποιος θα αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας; Ουδείς απαντά. Ουδείς ασχολείται με το αποτέλεσμα μιας εκλογικής διαδικασίας αφού φυσικά η κυβέρνηση κάνει το χατίρι στον Νίκο Ανδρουλάκη και φύγει μην τυχόν και χρειαστεί το κόμμα του να κληθεί στο μέλλον να καταθέσει μια σοβαρή πρόταση και μια εναλλακτική λύση.
Και ενώ τα λέει αυτά υποστηρίζει ότι δεν εργαλειοποιεί την τραγωδία των Τεμπών. Επαναλαμβάνει τα περί συγκάλυψης, χωρίς φυσικά να μπορεί να στηρίξει τις καταγγελίες του σε συγκεκριμένα στοιχεία. Πάνω απ' όλα αδυνατεί να εξηγήσει τους λόγους για τους οποίους θα γινόταν μια τέτοια συγκάλυψη, ταυτιζόμενος με τις θεωρίες Βελόπουλου και τις καταγγελίες ΣΥΡΙΖΑ, Νέας Αριστεράς και Πλεύσης Ελευθερίας.
Η τακτική Ανδρουλάκη είναι τακτική ΣΥΡΙΖΑ και πιο συγκεκριμένα τακτική Τσίπρα. Ύβρεις, κατηγορίες και fake news προκειμένου να συντηρηθεί ένα τοξικό κλίμα που στο τέλος της ημέρας αφήνει ανεπηρέαστα μόνο τα κόμματα που φορούν τον μανδύα της αντισυστημικότητας και κινούνται στη σφαίρα της ακροδεξιάς από τη μία και σε αυτήν της έξαλλης αριστεράς από την άλλη.
