Ολο εκπλήξεις είναι ο Νίκος Ανδρουλάκης, όχι τόσο γιατί κρατάει μυστικό τον τυχερό λαχνό με την ταυτότητα του πρωθυπουργού-λαχείο που θα κληρώσει, εφόσον το ΠΑΣΟΚ συνεργαστεί είτε με τη ΝΔ είτε με τον ΣΥΡΙΖΑ, όσο γιατί στην περίπτωση που το κόμμα του συνεργαστεί με τη ΝΔ θα ζητήσει Εξεταστική Επιτροπή για το «σκάνδαλο» των
«υποκλοπών»: Για όσους δεν έπιασαν το υπονοούμενο κατηγορεί τον Κυριάκο Μητσοτάκη ότι τον παρακολουθούσε, αλλά με ισχυρό διψήφιο μπορεί να συνεργαστεί με τη ΝΔ (όχι με πρωθυπουργό τον Μητσοτάκη) για να στείλει στο σκαμνί τον πρόεδρό της!
Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ στην προκειμένη περίπτωση, πέραν της υπόθεσης που αφορά τη νόμιμη παρακολούθησή του, υιοθετεί πλήρως και αδιακρίτως τα δημοσιεύματα και ουσιαστικά τη δυσφημιστική καμπάνια των ευρωβουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ και της Ολλανδής
ευρωβουλευτού Σοφί ιν’τ Βελντ. Σκόπιμα «τσουβαλιάζει» τις νόμιμες παρακολουθήσεις που απαιτούν εισαγγελική εντολή με τις υποκλοπές που εξετάζονται από τις δικαστικές αρχές. Συμπέρασμα: Κάτι πρέπει να πει κι αυτός για να δικαιολογήσει την παρουσία του: Εκπαιδεύεται ώστε να εμφανίζεται ως θύμα ενός αόρατου σχεδίου.
Ωστόσο, σε κάθε αστείο υπάρχει και η άλλη πλευρά, όπως έχει γράψει ο Γκράχαμ Γκριν: του θύματος. Αυτή την πλευρά υπηρετεί με συνέπεια ο Νίκος Ανδρουλάκης. Σοβαρά, τώρα, σύμπασα η ερευνητική δημοσιογραφία ψάχνει το κίνητρο της παρακολούθησης, ο ίδιος δεν είχε την περιέργεια να το μάθει, δεν έχει ακούσει κάτι;
