«Μπαρούτι» μυρίζει στο ΠΑΣΟΚ, εν όψει του Συνεδρίου που θα γίνει μέσα στην άνοιξη, με τους επίδοξους δελφίνους να ακονίζουν ήδη τα… μαχαίρια και να ετοιμάζονται να στήσουν νέο σκηνικό αμφισβήτησης της ηγεσίας. Όλα πλέον δείχνουν ότι το επικείμενο Συνέδριο θα είναι εκρηκτικό και γενικών ξεκαθαρισμάτων απ’ όλες τις πλευρές.

Ο Νίκος Ανδρουλάκης θέλει να βάλει μια τελεία… τελειώνοντας ουσιαστικά πολιτικά τους εσωκομματικούς αμφισβητίες του, ενώ από την άλλη πλευρά οργανώνονται στο παρασκήνιο στελέχη της πρώτης γραμμής όπως οι Χάρης Δούκας, Άννα Διαμαντοπούλου και Νάντια Γιαννακοπούλου.

Αντιθέτως, οΠαύλος Γερουλάνος, σύμφωνα με αξιόπιστες πηγές, αναμένεται να αποτελέσει στην παρούσα φάση βασικό σύμμαχο του Νίκου Ανδρουλάκη επενδύοντας στο μέλλον και σε ένα προφίλ του εγγυητή της ενότητας της παράταξης που δεν βιάζεται να πάρει το κόμμα με… ανατρεπτικό τρόπο.

Ο κ. Γερουλάνος θέλει στην παρούσα πολιτική συγκυρία να τηρήσει στάση αναμονής και οι όποιες φιλοδοξίες του να ξεδιπλωθούν μετά τη διενέργεια εθνικών εκλογών και εφόσον δεν υπάρξει θετικό αποτέλεσμα για το κόμμα του και προσωπικά για τον Νίκο Ανδρουλάκη.

Την ίδια ώρα, τα προαναφερόμενα στελέχη, σύμφωνα πάντα με πληροφορίες, φαίνεται να μη συμμερίζονται αυτή την άποψη θεωρώντας ότι «τότε θα είναι πολιτικά νεκρό το ΠΑΣΟΚ», δηλαδή σε περίπτωση που καταποντιστεί στις Εθνικές Εκλογές και δεν καταφέρει να βγει ούτε δεύτερο κόμμα, κάτι που δεν αποκλείεται με τις τελευταίες πολιτικές τάσεις από τα δημοσκοπικά ευρήματα.

Ο Νίκος Ανδρουλάκης προετοιμάζεται για μπρα ντε φερ με τους εσωκομματικούς αντιπάλους του. Ετοιμάζει, σύμφωνα με πληροφορίες, καταστατική διάταξη βάσει της οποίας αλλάζει άρδην η εκλογή των στελεχών στην Κεντρική Επιτροπή, με πρόφαση τη δημιουργία ενός νέου πολυδύναμου οργάνου.

Παράλληλα, μέσα στους σχεδιασμούς του είναι να μην υπάρχει το παραμικρό περιθώριο σε όσους εκλέγονται στον Α' και Β' Βαθμό της Αυτοδιοίκησης να έχουν τη δυνατότητα να θέσουν υποψηφιότητα για πρόεδροι του κόμματος, εάν δεν ολοκληρώσουν τη θητεία τους ή δεν παραιτηθούν από το αξίωμα που κατέχουν, θέτοντας ουσιαστικά ένα ασυμβίβαστο.

Σε αυτήν την περίπτωση, είναι ξεκάθαρο ότι ο κ. Ανδρουλάκης στοχεύει στον βασικότερο αντίπαλό του, που φέρει το όνομα Χάρης Δούκας.

Στο Επικρατείας

Η Άννα Διαμαντοπούλου είναι μια εντελώς ιδιάζουσα περίπτωση και ο Νίκος Ανδρουλάκης θα μπορούσε να διαπραγματευτεί μαζί της το ενδεχόμενο η σιδηρά κυρία του ΠΑΣΟΚ να του κάνει τη χάρη να ηγηθεί του ψηφοδελτίου Επικρατείας στις Εθνικές Εκλογές, κίνηση που φυσικά θα προσέδιδε κύρος και πόντους στο κόμμα.

Αυτήν την ώρα, στο ΠΑΣΟΚ προσπαθούν να συνυπάρξουν δύο μεγάλες «ομάδες»: αυτή της Κεντροαριστεράς και εκείνη που πιέζει για τη μετωπικού χαρακτήρα «συνεργασία» των προοδευτικών δυνάμεων.

Τη βλέπουμε να εμφανίζεται σε κάθε ευκαιρία και με κάθε αφορμή, ιδιαίτερα όταν ο πρόεδρος Νίκος Ανδρουλάκης αποπειράται να αρθρώσει έναν πιο αντισυμβατικό λόγο. Και αν επιταχυνθούν –για κάποιον απροσδιόριστο επί του παρόντος λόγο– οι πολιτικές εξελίξεις, είναι βέβαιο ότι θα βρεθεί και εσωκομματικά στο μέσον της διαμάχης των δύο «ομάδων» που προαναφέρθηκαν.

Θα καλείται επί καθημερινής βάσεως να απαντάει στο επίπλαστο ερώτημα με ποιον θα συνεργαστεί μετά τις εκλογές και θα αμύνεται έναντι εκείνων που θα του ζητούν να επαναλάβει το «πείραμα» της συγκυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου και των άλλων που θα απαιτούν τη συγκρότηση «προοδευτικής διακυβέρνησης».