Παρά την οριακή διαφορά με την οποία εξελέγη πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, ο Νίκος Παππάς αποδεικνύεται εφτάψυχος. Από τα χρόνια που ήταν διευθυντής του γραφείου του Α. Τσίπρα, έως τα χρόνια της υπουργικής παντοδυναμίας του και την καταδίκη στο Ειδικό Δικαστήριο και μετά ξανά στην επιβίωσή του από χίλια κύματα και τη μετατόπισή του στο στρατόπεδο Κασσελάκη, έως σήμερα που κατέστη απόλυτος κυρίαρχος και έθεσε υπό ομηρία τον ίδιο τον Κασσελάκη (που μάλλον δεν κατάλαβε καν τι έκανε), επιδεικνύει –αν μη τι άλλο– εξαιρετικά χαρακτηριστικά πολιτικής επιβίωσης.
Ωστόσο, η τοποθέτηση του Νίκου Παππά στη θέση του προέδρου της ΚΟ είναι άκρως προβληματική. Οπως σχολίασε και ο Σπύρος Καρανικόλας στο Twitter: «Σε οποιοδήποτε δημοκρατικό ευρωπαϊκό κόμμα, κάποιος που έχει καταδικαστεί αμετάκλητα από ανώτατο δικαστήριο σε διετή ποινή φυλάκισης για παράβαση καθήκοντος, θα είχε πάει σπίτι του. Στον ΣΥΡΙΖΑ, και πριν καν λήξει η τριετής αναστολή που του επιβλήθηκε, τον κάνουν αρχηγό Κοινοβουλευτικής Ομάδας». Φανταστείτε να συνέβαινε αυτό σε οποιοδήποτε άλλο κόμμα, πόσα πύρινα μεταμεσονύκτια tweets περί διαφθοράς, διαπλοκής και λοιπών αστειοτήτων θα έγραφε ο μελλόνυμφος Στέφανος…
