Θα περίμενε κανείς από τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ- ΚΙΝΑΛ Νίκο Ανδρουλάκη ότι θα έβρισκε να πει κάτι ξεχωριστό ώστε να μην έχει κανείς την αίσθηση ότι άκουγε την ομιλία του της Πέμπτης.
Διότι όσο και να προσπαθούσε δεν θα αντέγραφε με τόση αρτιότητα όσα είχε πει στην παρθενική του εμφάνιση στη Βουλή.
Ειλικρινά δεν τον είχαμε ακούσει να μιλάει στο Ευρωκοινοβούλιο, αλλά όπως λένε όσοι έτυχε να τον ακούσουν ήταν σίγουροι ότι δεν θα μας ξάφνιαζε με τη ρητορική του δεινότητα.
Αυτό το ξέραμε κι εμείς: αλλά είχαμε την ψευδαίσθηση ότι τουλάχιστον δεν θα ήταν τόσο μονότονος και μονοθεματικός: παρακολουθήσεις!
Τελικά το συμπέρασμα από την ομιλία του είναι ότι ο Νίκος Ανδρουλάκης κάνει καριέρα εμφανιζόμενος ως θύμα, όπως άλλοι έκαναν καριέρα ως πατριώτες. Επί της ουσίας όμως δεν μάθαμε τις προτάσεις του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ και δεν γίναμε σοφότεροι γιατί υπό την ηγεσία του αυτό το κόμμα έχει προοπτική.
Ενδεχομένως κάποια στιγμή να μάθουν και όσοι το ψήφισαν τον λόγο που το ψήφισαν.
Μέχρι τότε ο Νίκος Ανδρουλάκης θα επαναλαμβάνει το ποίημά του.
