Η Νέα Δημοκρατία συμπλήρωσε 50 χρόνια παρουσίας, έχοντας ιδιαίτερη συμβολή στην εξέλιξη της Τρίτης Δημοκρατίας και σημαντικό ποσοστό συμμετοχής στον εκδημοκρατισμό των θεσμών, κατ’ επέκταση και στη διαμόρφωση συνθηκών –όποτε είχε την ευθύνη της διακυβέρνησης της χώρας– σταθερότητας που είχαν θετικό αντίκτυπο στη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου των πολιτών.
Προφανώς υπήρξαν περίοδοι που έριξαν σκιές στη σχέση της με την κοινωνία, αλλά ακόμα και τότε τα ισχυρά λαϊκά ερείσματα που κρατούσαν ζωντανή τη σχέση μαζί της δοκιμάστηκαν και λειτούργησαν αποσβεστικά. Κι αυτό γιατί βαθιά στη συνείδηση των πολιτών, ανεξάρτητα από ιδεολογικές αφετηρίες, η Νέα Δημοκρατία αποτελεί συνώνυμο με την εδραίωση της Δημοκρατίας μετά το 1974. Αυτό άλλωστε αποδεικνύει το γεγονός ότι η φιλελεύθερη κεντροδεξιά παράταξη άντεξε στο χρόνο, έπεσε, σηκώθηκε και σήμερα ηγείται της μετάβασης σ’ ένα μοντέλο ανάπτυξης για τους πολίτες με τους πολίτες.
Από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή στον Κυριάκο Μητσοτάκη, η προσήλωση στον εκσυγχρονισμό και στην οικονομική ανάπτυξη, όχι ως στερεοτύπως απορρέουσες αντιλήψεις λόγω ιδεολογίας, αποτελούσαν εθνικό στόχο. Συνακόλουθα, οι μεταρρυθμίσεις οριοθετούν τη σύγκρουση με τον αναχρονισμό μέσα από μύθους και πραγματικότητες, πρωτοβουλίες και αναβλητικότητες, αλλά και περιστασιακές συμμαχίες που στην ουσία αναδεικνύουν την πολιτική υπεροχή της Νέας Δημοκρατίας.
