Οποιος δεν θυμάται το παρελθόν του, είναι καταδικασμένος να το ξαναζήσει – George Santayana
Κάποια στιγμή, ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα πρέπει να ξεκλέψει λίγο χρόνο από το βεβαρυμένο πρόγραμμα που έχει και να στείλει λουλούδια στους πολιτικούς αντιπάλους του, οι οποίοι κάθε μέρα, με αξιομνημόνευτη εργατικότητα, κοπιάζουν για να ενισχύσουν την άποψη της πλειοψηφίας των πολιτών που τον επιλέγει, σύμφωνα με όλες τις δημοσκοπήσεις, γιατί τον θεωρεί καταλληλότερο για τη θέση του πρωθυπουργού.
Δύο εβδομάδες πριν από τις εκλογές και με προίκα το έργο του από τα προηγούμενα τέσσερα, αλλά και τις... άοκνες προσπάθειες των Τσίπρα, Ανδρουλάκη και Βαρουφάκη, ο κ. Μητσοτάκης αποτελεί τη μοναδική λύση διακυβέρνησης.
Το μετρήσιμο έργο που έχει να επιδείξει η κυβέρνηση της ΝΔ θα συγκριθεί –όσο κι αν αυτό δεν αρέσει σε κάποιους– από τους πολίτες με τα 80 και πλέον δισ. ευρώ που τάχα μου θα μοιράσει ο κ. Τσίπρας αν κερδίσει τις εκλογές, με τις θεωρίες περί «άγνωστου Χ πρωθυπουργού» του κ. Ανδρουλάκη και τις «Δημητρούλες» του κ. Βαρουφάκη. Επίσης, στη ζυγαριά των πολιτών θα μπουν από τη μία η σταθερότητα και η κανονικότητα και από την άλλη η περίφημη «κυβέρνηση ηττημένων». Αναπόφευκτα.
Αργά για δάκρυα
Εν τω μεταξύ, το νεοναζιστικό μόρφωμα του Κασιδιάρη παραμένει στη θέση του: στη φυλακή. Και μπορεί σήμερα κάποιοι στην Κουμουνδούρου να χτυπούν το κεφάλι τους, όπως μαθαίνουμε, γιατί δεν έστειλαν υπόμνημα στον Αρειο Πάγο για τους Κασιδιάρηδες, αλλά τώρα είναι αργά για δάκρυα.
Η Ιστορία έγραψε ότι με την τροπολογία της κυβέρνησης της ΝΔ, την οποία ψήφισε μόνο το ΠΑΣΟΚ, μπήκε το μπλόκο στον Κασιδιάρη. Η Ιστορία αφενός θα πιστώσει στον κ. Μητσοτάκη την επιλογή του να στήσει ανάχωμα Δημοκρατίας στους φασίστες και αφετέρου θα μνημονεύσει –όχι με τιμητικό τρόπο– τον κ. Τσίπρα και τους συνοδοιπόρους του για την απουσία τους στο δημοκρατικό προσκλητήριο και το ψάρεμα στα θολά νερά των Κασιδιάρηδων.
Εν αρχή η οικονομία
Το μεγάλο ατού του πρωθυπουργού, κατά γενική ομολογία, ήταν και παραμένει η οικονομία. Προφανώς δεν έκανε την Ελλάδα... Μονακό, αλλά σίγουρα τήρησε τις υποσχέσεις του για μείωση φόρων, αύξηση στις συντάξεις, μείωση της ανεργίας, νέες δουλειές και πολλές ξένες επενδύσεις.
Την ίδια ώρα απέναντί του έχει έναν πολιτικό αρχηγό που με ένα Word ανά χείρας μοιράζει δισεκατομμύρια, χωρίς να λέει πού θα τα βρει. Αρκείται μόνο στο να επαναλαμβάνει ότι θα τα «βρει» από τη φορολόγηση των παρόχων ενέργειας και από τις «απευθείας αναθέσεις» που δήθεν έχει κάνει με «αδιαφανείς τρόπους» η σημερινή κυβέρνηση.
Κι αφού λέει και ξαναλέει ο κ. Τσίπρας για φορολόγηση των παρόχων ενέργειας, ας τον ενημερώσει κάποιος από το οικονομικό επιτελείο του ότι η κυβέρνηση ήταν αυτή που επέβαλε έκτακτη εισφορά 90% στα κέρδη των παραγωγών ηλεκτρικής ενέργειας. Το αποτέλεσμα ήταν να μπουν στα κρατικά ταμεία δισ. ευρώ, τα οποία επιστράφηκαν, μέσω ενισχύσεων, στους πολίτες.
Λέει και ξαναλέει
Κι αφού λέει και ξαναλέει ότι η κυβέρνηση κάνει πολιτική με pass, ας τον πληροφορήσει κάποιος από το κόμμα του που σκαμπάζει από οικονομία ότι αν ο πρωθυπουργός δεν αποφάσιζε να στηρίξει με πολλά δισ. ευρώ τους πολίτες για τους λογαριασμούς ρεύματος, λόγω της ενεργειακής κρίσης που ξέσπασε μετά την εισβολή Πούτιν στην Ουκρανία, τότε, ναι, θα είχε επαληθευτεί η «πρόβλεψή» του ότι τον περασμένο χειμώνα θα ζεσταινόμασταν με... κεριά και κουβέρτες.
Τέλος, ας μην ξύνει τις πληγές της μεσαίας τάξης και των συνταξιούχων ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ: 29 νέους φόρους επέβαλε στη μεσαία τάξη και 17 περικοπές στις συντάξεις.
Και μπορεί ο κ. Τσίπρας να επιθυμεί –για ευνόητους λόγους– να ξεχάσει και να σβηστούν από τη συλλογική μνήμη της κοινωνίας αυτή η άγρια φοροεπιδρομή και το πετσόκομμα των συντάξεων, αλλά ας μην αυταπατάται ότι το ίδιο θα κάνουν και οι πολίτες όταν θα προσέλθουν στις κάλπες για να εκλέξουν πρωθυπουργό και κυβέρνηση...
