Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν πήγε στη Βουλή για να κάνει μια επετειακή αναφορά στο δημοψήφισμα του 2015. Πήγε για να βάλει τα πράγματα στη θέση τους και, για ακόμη μία φορά, τον Αλέξη Τσίπρα, τα φιλικά του ΜΜΕ και τα «πλυντήρια» που προσπαθούν να ξεθάψουν έναν πολιτικό που η κοινωνία έχει καταδικάσει πέντε φορές στην κάλπη.
Αποδομώντας σημείο προς σημείο τη ρητορική του πρώην πρωθυπουργού, ο Μητσοτάκης δεν μάσησε τα λόγια του: «Ο κ. Τσίπρας ζητά απεγνωσμένα να ξεπλυθεί από τον ολέθριο ρόλο του», τόνισε, φωτογραφίζοντας και τα «γνωστά κέντρα» που τον στηρίζουν και επιχειρούν να βαφτίσουν το εθνικό στραπάτσο ως «πατριωτική στάση».
Με χειρουργική ακρίβεια ξεκαθάρισε ποιος ευθύνεται για το χάος του 2015: μια κυβέρνηση που κορόιδεψε τον λαό με το παραμύθι της κατάργησης των μνημονίων και οδήγησε τη χώρα στα πρόθυρα του Grexit. Μια παρέα που σκόρπισε αυταπάτες και μοίρασε πόνο με φόρους, περικοπές και διχασμό.
Και όταν ήρθε η ώρα για το «ζουμί», ο πρωθυπουργός έριξε ευθεία βολή στα ΜΜΕ και τα κέντρα εξουσίας που παρεμβαίνουν σήμερα: «Ενοχλεί και κάποια συμφέροντα και κάποια ΜΜΕ που προτιμούν έναν πρωθυπουργό όμηρο των δικών τους πιέσεων και σπεύδουν να βγάλουν από τη ναφθαλίνη τον παλιό αρχηγό». Το είπε και το εννοούσε – γιατί δεν είναι όλοι ίσοι απέναντι στα κέντρα επιρροής. Ορισμένοι είναι όμηροι. Ο ίδιος όχι.
Ο Μητσοτάκης τούς το ξεκαθάρισε: όσα λογότυπα κι αν αλλάξετε, όσες αναρτήσεις κι αν πληρώσετε, η μνήμη των πολιτών είναι νωπή. Η Ιστορία δεν ξαναγράφεται με ρετουσάρισμα. Και τα πρακτικά του Συμβουλίου των Αρχηγών δεν είναι πιο ηχηρά από τα πρακτικά της κάλπης: αυτά που λένε καθαρά ποιος μπορεί και ποιος απέτυχε.
Πήγε στη Βουλή και τους τελείωσε. Ξανά.
