Ο ΣΥΡΙΖΑ εξακολουθεί να διαλύεται και αφού πριν λίγες ημέρες αποχώρησε και η Έφη η Αχτσιόγλου μαζί με την ομάδα της, το «αλάνθαστο» αριστερό αφήγημα συνεχίζει ακάθεκτο: Για όλη αυτή την κατάσταση, ο Κυριάκος Μητσοτάκης φταίει.
Βλέπετε, το να δει κανείς τον εαυτό του στον καθρέφτη και να κάνει την αυτοκριτική του είναι δύσκολο πράγμα, οπότε το φταίξιμο συνήθως πέφτει σε κάποιον άλλο, άσχετο. Αν είσαι η ελληνική Αριστερά, ο άλλος είναι πάντα ο Μητσοτάκης. Ειδικά δε αν είσαι ΣΥΡΙΖΑ, ο Κυριάκος Μητσοτάκης έφταιγε για το μεταναστευτικό, έφταιγε για την ενεργειακή κρίση, έφταιγε για τον παγκόσμιο πληθωρισμό, μέχρι και για πέναλτι που δόθηκε πέρσι στις καθυστερήσεις του Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός έφταιγε... Είναι δυνατόν να μην έφταιγε και για τη διάλυση του ΣΥΡΙΖΑ;
Αν απορείτε πώς γίνεται να φταίει ο πρόεδρος ενός κόμματος για αυτά που συμβαίνουν σε κάποιο άλλο κόμμα, ίσως δεν έχετε αρκετή φαντασία: Ο Μητσοτάκης ελέγχει τα κανάλια, τα κανάλια καλούν στις εκπομπές τους δυσαρεστημένα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, τα δυσαρεστημένα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ κατηγορούν το νέο αρχηγό του κόμματός τους και τον εκνευρίζουν, ο νέος αρχηγός του κόμματός τους εκνευρισμένος διαγράφει από μόνος του αυτά τα στελέχη μέσω των social media, μετά άλλα στελέχη διαμαρτύρονται για την εξωθεσμική συμπεριφορά του αρχηγού και αποχωρούν από μόνα τους και, κάπως έτσι, το κόμμα γίνεται σιγά σιγά κομματίδιο.
Το ερώτημα βέβαια είναι, αφού ο Μητσοτάκης ελέγχει τα κανάλια και θέλει να διαλύσει τους αντιπάλους του, γιατί τα κανάλια καλούν και άλλα στελέχη από άλλα κόμματα, που κάνουν αντιπολίτευση στην κυβέρνησή του; Τέλος πάντων. Λεπτομέρειες. Όλα τα σκοτεινά σχέδια του πρωθυπουργού θα αποκαλυφθούν εν ευθέτω χρόνω. Να, σε λίγο καιρό που οι αποχωρήσαντες από τον ΣΥΡΙΖΑ θα φτιάξουν δικό τους πολιτικό σχηματισμό, όλο και κάτι νέο θα ανακαλύψουν.
Η τρέλα της Κουμουνδούρου
Κατ’ αρχάς, όπως για τον ΣΥΡΙΖΑ φταίει ο Μητσοτάκης για τους αποχωρήσαντες, έτσι και για τους αποχωρήσαντες σε λίγο καιρό θα φταίει ο Μητσοτάκης για τον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν έχει σημασία από ποια πλευρά της διάλυσης βρίσκεσαι. Αν μόλις βγήκες από τα γραφεία της Κουμουνδούρου, για όλο αυτό το χάλι ή εσύ φταις ή εκείνος και, είπαμε, σίγουρα δεν φταις εσύ...
Κάποιοι ρομαντικοί της Αριστεράς τολμούν να μιλήσουν για πολιτικά επιχειρήματα και αναρωτιούνται γιατί στον ΣΥΡΙΖΑ δεν συζητάνε για πολιτικές προτάσεις και θέσεις, ώστε να δουν ποιοι διαφωνούν επί της ουσίας με το κόμμα πριν αποχωρήσει ο οποιοσδήποτε. Αστεία πράγματα. Κατά πρώτον, μία τέτοια συζήτηση μπορεί να μην έχει μέσα τη λέξη «Μητσοτάκης», άρα αποκλείεται. Κατά δεύτερον, αν εξαιρέσουμε την εποχή του μνημονιακού πυρετού, πότε διεξήγαγε πολιτική συζήτηση ο ΣΥΡΙΖΑ που να έχει οποιοδήποτε αντίκρισμα στην πραγματικότητα;
Βλέπετε, δεν είναι τυχαίο που μόλις έφυγε ο Αλέξης Τσίπρας και άρχισαν να συζητάνε μεταξύ τους ελεύθερα, χωρίς το μέγα αρχηγό πάνω από τα κεφάλια τους, έχουν αυτή την τραγική εικόνα. Χωρίς μνημόνια και χωρίς τον αρχηγό, έμειναν να κυριαρχούν τα υπόλοιπα βασικά χαρακτηριστικά του κόμματος: Τοξικότητα και μπάχαλο. Με αυτά έκαναν και πριν πολιτική, απλά στην αρχή είχαν το αντιμνημονιακό μέτωπο που τους μεγάλωσε, στη μέση είχαν τον Αλέξη Τσίπρα που τους συντήρησε και τώρα, στο τέλος, έχουν ό,τι άλλο απέμεινε που τους (ξανα)μικραίνει.
