Τι έχει καταφέρει ο Νίκος Ανδρουλάκης τους μήνες που ακολούθησαν από την εκλογή του στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, πέραν του ότι όλοι οι Έλληνες έγιναν ειδήμονες περί των συστημάτων παρακολούθησης των τηλεφωνικών συνδιαλέξεων; Αυτό που δεν κατάφερε ούτε ο Ευάγγελος Βενιζέλος ούτε η αείμνηστη Φώφη Γεννηματά: Να μας θυμίσει το «παλιό» ΠΑΣΟΚ, το οποίο μπορεί να μην είναι δυνατό και ενωμένο όπως με τους «πρασινοφρουρούς», αλλά είναι… τόσο ΠΑΣΟΚ όσο είναι και ο ηγέτης του, που με τις θέσεις που συνήθως διατυπώνει δείχνει να έχει κάτι από τον λαϊκισμό της δεκαετίας του ’70. Τον πρόδρομο λαϊκισμό του ΣΥΡΙΖΑ και των «πολάκηδων» άξιων συνεχιστών των «πρασινοφρουρών».
Ο Νίκος Ανδρουλάκης, όπως τον είδαμε και τον ακούσαμε χθες στη βουλή να υπερασπίζεται το νέο δήμαρχο της Αθήνας γιατί η κυβέρνηση τον άφησε… χωρίς ανάπλαση, δείχνει αυτό που έκρυβε επιμελώς στις Βρυξέλλες ο πρώην γραμματέας του ΠΑΣΟΚ την περίοδο που συγκυβερνούσε με τη Νέα Δημοκρατία. Και όλοι κατάλαβαν ότι ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τον νυν και τον πρώην πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ. Η μόνη διαφορά του Νίκου Ανδρουλάκη με τον Στέφανο Κασσελάκη και τον Αλέξη Τσίπρα, είναι ότι αυτός εισάγει ένα μοντέλο λαϊκισμού με άρωμα Ευρώπης: θα λέγαμε είναι ευρωλαϊκιστής με τα ούλα του.
Easy Writer
