Το ΠΑΣΟΚ αποφάσισε να μας χαρίσει ένα ακόμη μνημείο γραφικής αντιπολίτευσης. Το βάφτισε «Μαύρη Βίβλος» για την οικονομία, λες και μιλάμε για θεολογικό σύγγραμμα. Στην πράξη δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια συλλογή κατηγοριών που διαλύονται με το πρώτο άγγιγμα στην πραγματικότητα.
Αν τους ακούσεις, η Ελλάδα βυθίζεται στην ανυπαρξία. Η ανάπτυξη είναι «θολή», οι επενδύσεις «ανύπαρκτες», τα εισοδήματα «μακριά από την Ευρώπη». Μόνο που όλα αυτά συγκρούονται με τα νούμερα που οι ίδιοι κάνουν πως δεν βλέπουν. Η χώρα είχε την πιο θεαματική αύξηση επενδύσεων στην ΕΕ, πάνω από 60% σε πέντε χρόνια. Η ανεργία έπεσε δέκα ποσοστιαίες μονάδες. Το κατά κεφαλήν ΑΕΠ ανέβηκε τριπλάσια από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Αυτά δεν τα λες «χαμηλές πτήσεις». Εκτός κι αν πετάς τόσο χαμηλά που δεν βλέπεις καν τον ορίζοντα.
Το αγαπημένο τους παραμύθι είναι η ακρίβεια. Η Ελλάδα, λέει, «πρωταθλήτρια στο κόστος ζωής». Μόνο που η χώρα κατέγραψε από τους χαμηλότερους δείκτες αύξησης τιμών στην Ένωση. Τέταρτη καλύτερη επίδοση σε πενταετία κρίσεων. Αν αυτό είναι πρωταθλητισμός, τότε η λογική έχει παραιτηθεί.
Και οι ξένες επενδύσεις; Για το ΠΑΣΟΚ είναι απλώς «κατοικίες και ξενοδοχεία». Η αλήθεια είναι ότι στην εξαετία 2019-2024 μπήκαν στη χώρα περισσότερα κεφάλαια από ό,τι σε δεκαεπτά χρόνια μαζί. Μεταποίηση, τεχνολογία, επιστημονικές υπηρεσίες. Δηλαδή ό,τι συνθέτει ένα νέο παραγωγικό μοντέλο. Η «Μαύρη Βίβλος» όμως προτιμά να το αγνοεί. Γιατί αλλιώς θα κατέρρεε η αφήγηση του μόνιμου τέλματος.
Αυτό που εντυπωσιάζει δεν είναι οι ανακρίβειες τους. Είναι η ευκολία με την οποία επιμένουν να παρουσιάζουν την Ελλάδα σαν αποτυχημένο κράτος, ενώ οι αριθμοί δείχνουν ακριβώς το αντίθετο. Σαν να θέλουν να πείσουν τον κόσμο ότι ζει σε μια άλλη χώρα από αυτή που ζει στην πραγματικότητα.
Η «Μαύρη Βίβλος» δεν είναι ανάλυση. Είναι πολιτική μυθοπλασία. Μόνο που αντί για φαντασία, στάζει απελπισία. Και αν ο Ανδρουλάκης συνεχίσει την ίδια μηδενιστική αντιπολίτευση τότε αργά ή γρήγορα… θα τον φάει το μαύρο σκοτάδι.
