Την ενοχή της Ρένας Δούρου , του τότε ΓΓ Πολιτικής Προστασίας Ιωάννη Καπάκη, του τότε αρχηγού της Πυροσβεστικής και άλλων ανώτερων στελεχών της υπηρεσίας ζήτησε σήμερα η εισαγγελέας στο Εφετείο που δικάζεται το έγκλημα στο Μάτι.
Πώς αλλιώς να χαρακτηρίσει κανείς τη λειτουργία του τότε κρατικού μηχανισμού που κατηύθυνε τα αυτοκίνητα μέσα στη φωτιά, πώς αλλιώς να χαρακτηρίσεις τα δεκάδες επιχειρησιακά λάθη που κατέκαψαν εκατόν τέσσερις ανθρώπους και άφησαν δεκάδες άλλους με εγκαύματα που δεν πρόκειται να επουλωθούν –τουλάχιστον ψυχικά– ποτέ;
Οι εικόνες της ντροπής του ανύπαρκτου κρατικού μηχανισμού που παράτησε εκατοντάδες ανθρώπους μέσα στα μαύρα νερά, αβοήθητους να παλεύουν μόνοι τους, μέχρι τη στιγμή που τους περισυνέλλεξαν Αιγύπτιοι ψαράδες, πεθαμένους ή ζωντανούς, η εικόνα αυτή του κρατικού μηχανισμού παραμένει επί οκτώ ολόκληρα χρόνια ατιμώρητη, ομοίως και οι υπεύθυνοί της, αφού η δικαίωση σε αυτήν την τραγωδία αργεί.
Δεν ξέρω ποια θα είναι η ετυμηγορία του δικαστηρίου, και όλοι μας θέλουμε τους ενόχους εκεί που πρέπει, αλλά μέχρι σήμερα, αν ο Ντοστογέφσκι έγραφε ξανά, θα έγραφε το «Έγκλημα χωρίς τιμωρία», γιατί κανένας Ρασκόλνικοφ δεν πήγε στη Σιβηρία, και κανένας δεν πλήρωσε.
Βλέπεις, αυτή είναι μια δίκη που δεν την πιάνει το… μάτι σου, με ό,τι αυτό συνεπάγεται ως προς την κοινωνική πίεση, στην οποία όμως η Δικαιοσύνη οφείλει να κλείνει τα μάτια και να είναι στην κυριολεξία τυφλή.
