Στη Γαλλία του 2025, η λέξη «μεταρρύθμιση» ακούγεται σαν προαναγγελία κινητοποίησης. Με την πρόταση του πρωθυπουργού Φρανσουά Μπαϊρού για κατάργηση δύο αργιών και περικοπή 3.000 θέσεων στο Δημόσιο, ο δημόσιος διάλογος πήρε φωτιά πριν καν προλάβει το σχέδιο να πάρει τη μορφή νόμου.
Δύο αργίες στον κάδο, 3.000 δημόσιοι υπάλληλοι στην έξοδο, και το ερώτημα αιωρείται: πόση πειθαρχία αντέχει μια χώρα χωρίς να εκραγεί;
Η απάντηση ήρθε σχεδόν πριν τελειώσει η πρόταση: η Γαλλία βράζει. Τα συνδικάτα αντιδρούν, η κοινωνία μουρμουρίζει και η πολιτική αντιπαράθεση κλιμακώνεται. Για κάποιους, το σχέδιο είναι ρεαλισμός. Για άλλους, είναι πρόκληση
Ο Μπαϊρού προσπαθεί να σώσει τη χώρα από το δημοσιονομικό της μέλλον, αλλά ίσως κάψει το παρόν της. Κι αυτό είναι το παλιό, κλασικό γαλλικό δράμα: το κράτος σώζεται αριθμητικά, αλλά πολιτικά αυτοκτονεί.
Μερικές φορές, η εξυγίανση χρειάζεται χειρουργική ακρίβεια και όχι τσεκούρι. Οι αργίες δεν είναι συνηθισμένες μέρες - είναι σύμβολα. Και τα σύμβολα, ακόμη και στη λογιστική, κοστίζουν πολύ όταν τα πετάς.
