Διαβάζω ότι «επικρατεί σάλος στις γραμμές του συνδικαλιστικού κινήματος, ύστερα από τη δρομολόγηση της απόλυσης του Δημήτρη Αντωνίου, εκλεγμένου μέλους του Κεντρικού Συμβουλίου της Ομοσπονδίας Διοικητικού Προσωπικού στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση (ΟΔΠΤΕ) και εργαζομένου επί 19 συνεχή χρόνια ως συμβασιούχου διοικητικού υπάλληλου στο ΕΚΠΑ».
Ποιος είναι ο κύριος, θα αναρωτηθείτε. Πρόκειται για τον υπάλληλο που αποφάσισε τον Ιανουάριο να κατεβάσει τον σέρβερ του ΕΚΠΑ με στόχο να μη γίνουν ηλεκτρονικά οι εξετάσεις του εξαμήνου, εκτελώντας κομματικές εντολές. Το πρόβλημα, ωστόσο, δεν είναι ότι ένας συνδικαλιστής εκτέλεσε κομματικές εντολές. Αυτή είναι η (μόνη) δουλειά του. Το πρόβλημα είναι η αυθαίρετη «βάφτιση» καταστάσεων με βολικές λεξούλες. Η μη ανανέωση της σύμβασης δεν είναι απόλυση. Η λήξη της σύμβασης είναι λήξη της σύμβασης. Δεν υπάρχει άλλη ονομασία για αυτό, όσες βαφτίσεις και να γίνουν.
