Για όσους αναρωτιούνται «τι έκανε το κράτος» για να προστατεύσει τον πληθυσμό από τις πυρκαγιές, υπάρχει απάντηση: Το υπουργείο Εσωτερικών κατένειμε τον Μάρτιο (νωρίτερα από ποτέ, δηλαδή) 23,1 εκατομμύρια στους δήμους για δράσεις πυροπροστασίας. Η μεγαλύτερη έκτακτη επιχορήγηση που έχει δοθεί ποτέ για αυτόν τον λόγο – συνήθως η κατανομή ήταν 16 εκατομμύρια. Πού πήγαν αυτά τα λεφτά; Θεωρητικά σε δράσεις πυροπροστασίας. Ωστόσο, έχει μεγάλο ενδιαφέρον να εξετάσουμε έναν δήμο που πλήττεται από τις πυρκαγιές την παρούσα περίοδο, για να το διαπιστώσουμε. Με την υπ’ αριθμ. 18/2023 απόφαση της Οικονομικής Επιτροπής, ο Δήμος Σαρωνικού (Καλύβια, Θορικό, Ανάβυσσος, Λαγονήσι) αποδέχθηκε στις 12.7.2023 (σχεδόν 5 μήνες μετά) τη χρηματοδότηση του ΥΠΕΣ και την κατένειμε σε κωδικούς του προϋπολογισμού του. Ενδεικτικά, παραθέτω δύο εξ αυτών: Δικαστικά έξοδα και έξοδα εκτέλεσης διαφόρων δικαστικών αποφάσεων (τρεις εγγραφές) 44.830 ευρώ και υπηρεσίες συμβούλου για την κατάρτιση σχεδίων εκκένωσης 14.610 ευρώ. Τα συμπεράσματα στην κρίση του καθενός.
Να ξεκαθαρίσουν οι αρμοδιότητες
Πάντως, εξ αφορμής των πρόσφατων πυρκαγιών και της εγγενούς αδυναμίας των δήμων να εκτελέσουν βασικό κομμάτι των αρμοδιοτήτων τους, θα πρέπει να επανεξεταστεί συνολικά το πλαίσιο των αρμοδιοτήτων που έχει από τη μία το κεντρικό κράτος και από την άλλη οι Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης πρώτου (δήμοι) και δευτέρου (περιφέρειες) βαθμού. Διότι ναι μεν το Σύνταγμα σε δύο άρθρα καθορίζει αφενός τη διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια των ΟΤΑ (άρθρο 102) και αφετέρου ορίζει ότι η διοίκηση του κράτους οργανώνεται κατά το αποκεντρωτικό σύστημα (άρθρο 101), αλλά ουδεμία πρακτική και ουσιαστική χρησιμότητα υπάρχει στο να αποκεντρώνεις αρμοδιότητες, μεταφέροντάς τις σε τοπικό-περιφερειακό επίπεδο τη στιγμή που είναι αμφίβολο εάν αυτές μπορούν εν τοις πράγμασι να ασκηθούν από τις τοπικές αρχές. Και ακριβώς επειδή η αποκέντρωση αρμοδιοτήτων είναι επιβεβλημένη, χρειάζεται ένα καινοτόμο και ρηξικέλευθο σύστημα άσκησης αρμοδιοτήτων, το οποίο θα λειτουργεί απαλλαγμένο από γραφειοκρατικές αγκυλώσεις και αστείες δημοσιοϋπαλληλικές δικαιολογίες. Ηρθε το πλήρωμα του χρόνου.
Περνάει... Γολγοθά
«(…) ο δρόμος που έχουμε να διανύσουμε μπροστά μας είναι Γολγοθάς. Οι δυσκολίες στις οποίες πρέπει να αντεπεξέλθουμε είναι πολύ μεγάλες και οι κακοτοπιές αμέτρητες (…). Η κοινωνία αποφασίζει για το τι είναι πρόβλημα γι’ αυτήν κι όχι εμείς εκ μέρους της. Επομένως, είτε εμείς θα προτείνουμε λύσεις στη βάση όσων αποτελούν πρόβλημα για τους πολλούς είτε οι πολλοί θα πάψουν οριστικά να μας ακούν, εμάς και τις προγραμματικές μας θέσεις (…)», έγραψε μεταξύ άλλων σε ανάρτησή του στο facebook ο Γιάννης Ραγκούσης, θέλοντας να δηλώσει ότι στηρίζει την υποψηφιότητα Αχτσιόγλου. Το γιατί όλοι αυτοί δεν μιλούσαν εδώ και τόσα χρόνια παρουσία του Αλέξη Τσίπρα συνεχίζει να αποτελεί μυστήριο.
Εκανε δουλίτσες
Επί 14 χρόνια αναζητούσαν οι Aρχές τον Αλβανό υπήκοο Ντ. Μπ. προκειμένου να εκτελέσει ποινές κάθειρξης για βαρύτατα αδικήματα. Τελικώς, εντοπίστηκε και συνελήφθη στο Ναύπλιο ύστερα από ένταλμα της Interpol. Το περίεργο είναι ότι ο 50χρονος δεν κρυβόταν. Αντιθέτως, είχε συστήσει επιχείρηση στο όνομα του 25χρονου γιου του Μπ. Μπ. με ποικίλες δραστηριότητες και έπαιρνε απευθείας αναθέσεις από τον δήμο και τα νομικά του πρόσωπα! Στη Δι@υγεια εντοπίζονται 23 αποφάσεις σχετικές με έργα και υπηρεσίες που έχει αναλάβει από τη δημοτική αρχή από το 2018 έως σήμερα, χωρίς να υπολογίζονται τα έργα που έχει αναλάβει ως υπεργολάβος. Το γεγονός αυτό εγείρει ερωτήματα, τα οποία –φαντάζομαι– δεν θα μείνουν αναπάντητα από τους υπευθύνους.
Ενας νόμος της υπουργίας Τζουμάκα
Παρακολουθώ με ιδιαίτερο ενδιαφέρον τον αγώνα του Στέφανου Τζουμάκα για την προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ, κάτι που του εξασφάλισε τοποθετήσεις επί παντός επιστητού. Οπως για παράδειγμα για τις πυρκαγιές, όπου υποστηρίζει ότι μπαίνουν επειδή κάποιοι θέλουν να τοποθετήσουν φωτοβολταϊκά και ανεμογεννήτριες, ταυτιζόμενος πλήρως με ψεκασμένες θεωρίες. Ωστόσο, υπάρχει και ένα ιστορικό δεδομένο: Ο Τζουμάκας, ως υπουργός του Σημίτη, αποψίλωσε από τις αρμοδιότητες σχεδιασμού της δασοπροστασίας και της δασοπυρόσβεσης τη Δασική Υπηρεσία με τον Ν. 2612/1998 (Α’ 112).
Το 2015 ο πρώην υπαρχηγός της Πυροσβεστικής Ανδριανός Γκουρμπάτσης εκπόνησε έρευνα, η οποία αξιολόγησε την εφαρμογή του νόμου και εκθέτει συγκεκριμένα αριθμητικά και στατιστικά στοιχεία, τόσο προ του 1998, όσο και μετά. Σύμφωνα με αυτή, ο μέσος αριθμός των καμένων εκτάσεων ανά έτος αυξήθηκε σε ποσοστό 7,6% από το 1998 και μετά σε σχέση με το χρονικό διάστημα κατά το οποίο η αρμοδιότητα ανήκε στη Δασική Υπηρεσία. Επιπλέον, ο μέσος ετήσιος αριθμός δασικών πυρκαγιών παρουσίασε αύξηση κατά 2,9% σε σχέση με πριν. Περαιτέρω, «ο δασοπυροσβεστικός μηχανισμός είναι σχεδόν τέσσερις φορές πιο ακριβός σε σχέση με το προϊσχύον αντίστοιχο σύστημα και περίπου εννιά φορές σε σχέση με τον αντίστοιχο των ΗΠΑ, παρόλο που ο μέσος αριθμός δασικών πυρκαγιών εκεί είναι 48πλάσιος».
