Ο Στέφανος Κασσελάκης ξαναχτύπησε. Αυτή τη φορά, αντί για ηλιοβασιλέματα και βίντεο με χαμόγελα, βρήκε νέο σκηνικό: τις πυρκαγιές. Ιδανικό φόντο για δραματικές δηλώσεις, καταγγελίες και - φυσικά - μικροπολιτική.
Αναρωτιέται που βρίσκεται το κράτος. Μόνο που η πραγματικότητα δείχνει μια πολιτεία παρούσα: χιλιάδες πυροσβέστες, εθελοντές, πιλότοι, νέα εναέρια μέσα, drones και διεθνή βοήθεια που ενεργοποιήθηκε άμεσα. Αυτό δεν λέγεται «απουσία». Λέγεται επιχειρησιακή ετοιμότητα.
Κατηγορεί την εκκένωση ως «μοναδικό σχέδιο», λες και η διάσωση ζωών είναι ένδειξη αποτυχίας. Να θυμίσουμε ότι κάποτε οι εκκενώσεις δεν γίνονταν καν, με τραγικά αποτελέσματα. Αλλά στο αφήγημα του κ. Κασσελάκη, καλύτερα να μείνει ο κόσμος μέσα για να φαίνεται πιο… δραματική η εικόνα.
Η προσπάθεια να παρουσιαστεί η κυβέρνηση ως αδιάφορη για την πρόληψη είναι εξίσου κενή. Παραλείπει βολικά ότι οι διαδικασίες προμήθειας εξοπλισμού και μέσων πυρόσβεσης είναι ήδη σε εξέλιξη, και ότι ο σχεδιασμός πυροπροστασίας έχει ενισχυθεί σε σχέση με το παρελθόν. Προφανώς αυτά δεν χωράνε στο πολιτικό του αφήγημα.
Όσο για το «6 χρόνια τα ίδια»… φωτιές υπήρχαν πολύ πριν τη σημερινή κυβέρνηση, γιατί η κλιματική κρίση και οι εμπρησμοί δεν παίρνουν άδεια όταν αλλάζει η εξουσία. Αλλά αυτό χαλάει το σενάριο.
Και βέβαια, καμία πρόταση για το πώς θα γίνει «η χώρα ασφαλής». Κανένα πλάνο, καμία σοβαρή ανάλυση. Γιατί να μπει στη δύσκολη δουλειά της υπεύθυνης πολιτικής, όταν τα like στο Facebook είναι πιο εύκολα;
Έτσι, ενώ οι πυροσβέστες δίνουν μάχη στα μέτωπα, ο κ. Κασσελάκης δίνει μάχη… με το πληκτρολόγιο. Άλλος με λάστιχο, άλλος με hashtags.
