Αναφορικά με τα όσα γίνονται στον ΣΥΡΙΖΑ, να σας αποκαλύψω ότι η (ομολογουμένως δραστήρια) πηγή μου εντός του κόμματος παρομοίασε την ως τώρα περίοδο της προεδρίας Κασσελάκη σαν «ένα άδειο χαρτόκουτο με γυαλιστερό περιτύλιγμα και έναν ωραίο, γυαλιστερό φιόγκο». Καμία ουσία, κανένα σχέδιο, κανένα παραγόμενο πολιτικό αποτέλεσμα, αναμάσημα του προεκλογικού προγράμματος των εκλογών του 2023 (όπως π.χ. η αστειότητα της πρότασης για φορολόγηση 90% στα υπερκέρδη επιχειρήσεων).
Ο δε ακραία δεξιός λόγος που έχει υιοθετήσει ο Στέφανος Κασσελάκης και η συνεχής επίκληση του δόγματος «πατρίς, θρησκεία, οικογένεια» εκνευρίζει τους πάντες στον ΣΥΡΙΖΑ. Πάντως, από το περιβάλλον του προέδρου δεν δείχνουν να πτοούνται, αφού διαδίδουν ότι ένα αποτέλεσμα «γύρω στην εκλογική επίδοση των εκλογών του 2023» θα είναι η τρανή απόδειξη ότι το σχέδιο Κασσελάκη αποδίδει και, συν τω χρόνω, θα έχει τα προσδοκόμενα αποτελέσματα.
Κατήφορος χωρίς τέλος
Τα νούμερα που παίρνουν στον ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι τα αναμενόμενα, μιας και κυμαίνονται κάτω από την περσινή εκλογική επίδοση. Αυτό είναι γνωστό. Η άκομψη δεξιά στροφή που έχει πάρει ο πρόεδρος δεν αποδίδει και το μόνο που κάνει είναι να εκνευρίζει το εσωτερικό του κόμματος, το οποίο διαφωνεί κάθετα. Οι γενικότερες επιλογές Κασσελάκη τίθενται υπό γενικευμένη αμφισβήτηση, ωστόσο όλοι κάνουν υπομονή ένα μήνα ακόμα ως τις ευρωεκλογές. Ολο αυτό έχει αποτέλεσμα σπασμωδικές κινήσεις, όπως το κρεσέντο της αφελούς on camera δήλωσης του ίδιου του Στέφανου Κασσελάκη ότι «πολιτικοί συγκαλύπτουν υπουργούς που σκοτώνουν παιδιά». Είναι, δε, βέβαιο ότι όσο τα ποσοστά βρίσκονται καθηλωμένα στο 15-16% η τοξικότητα στον δημόσιο λόγο θα γίνει η νέα κανονικότητα στον ΣΥΡΙΖΑ. Το έχουν ξανακάνει. Και κατέληξαν πυξ λαξ στο 17%. Το κάνουν ξανά, αποδεικνύοντας ότι ο βόθρος δεν έχει πάτο.
