Ο Ντέιβιντ Κάμερον, 57 ετών, υπηρέτησε ως πρωθυπουργός της Βρετανίας κατά την περίοδο 2010-2016. Παραιτήθηκε μετά το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος το οποίο ο ίδιος είχε προκηρύξει και οδήγησε στην έξοδο του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ευρωπαϊκή Ενωση.
Πρώην στέλεχος Δημοσίων Σχέσεων ιδιωτικού τηλεοπτικού σταθμού, έγινε ο νεότερος ηγέτης της Βρετανίας σε διάστημα δύο αιώνων μετά τις εκλογές του 2010, οπότε ετέθη επικεφαλής της πρώτης κυβέρνησης συνασπισμού του Ηνωμένου βασιλείου μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Απόγονος του βασιλιά Γουλιέλμου 4ου, απόφοιτος του Κολλεγίου Ιτον και του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, κατηγορήθηκε ότι ήταν εκτός πραγματικότητας όταν η κυβέρνησή του εφάρμοσε σειρά μέτρων λιτότητας μετά την έκρηξη της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης.
Το 2013, η κυβέρνησή του νομιμοποίησε τον γάμο των ομοφύλων, τον οποίο ο Κάμερον υποστήριξε με μεγάλη αποφασιστικότητα: «Δεν υποστηρίζω τον γάμο των ομοφύλων παρά το γεγονός ότι είμαι Συντηρητικός. Υποστηρίζω τον γάμο των ομοφύλων επειδή είμαι Συντηρητικός».
Ως πρωθυπουργός, ο Κάμερον διέταξε την στρατιωτική επέμβαση στην Λιβύη, όταν η Βρετανία και οι σύμμαχοί της συνέβαλαν στην ανατροπή του Μουαμάρ Καντάφι το 2011.
Το 2016, έκθεση βρετανών βουλευτών επέκρινε την απόφαση εκείνη ως προβληματική διότι συνέβαλε στην πολιτική και οικονομική κατάρρευση της χώρας.
Ο Κάμερον συμφώνησε για την διεξαγωγή δημοψηφίσματος για την ανεξαρτησία της Σκωτίας του 2014 και έκανε επιτυχημένη καμπάνια κατά της απόσχισης. Η Σκωτία ψήφισε με 55%-45%% να παραμείνει στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Με την πεποίθηση , προφανώς, ότι μπορεί να επαναλάβει αυτήν την επιτυχία, ο Κάμερον προκήρυξε δημοψήφισμα για την συμμετοχή ή μη του Ηνωμένου Βασιλείου στην Ευρωπαϊκή Ενωση τον Ιούνιο 2016. Νόμισε ότι θα επέλυε έτσι την από δεκαετίες διαμάχη στις τάξεις των Τόρις για το θέμα. Αλλά, η Βρετανία ψήφισε υπέρ του Brexit! Και ο Κάμερον παραιτήθηκε την επόμενη ημέρα.
Το 2021, αποκαλύφθηκε ότι ο Κάμερον είχε επανειλημμένως έρθει σε επαφή με κορυφαίους υπουργούς το 2020 κάνοντας λόμπινγκ για την πτωχευμένη πλέον εταιρεία χρηματοοικονομικών υπηρεσιών Greensill Capital δημιουργώντας ερωτήματα σχετικά με το αν πρώην ηγέτες μπορούν να χρησιμοποιούν την θέση τους για να επηρεάζουν την κυβερνητική πολιτική.
