Την Τετάρτη συνεδρίασε η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ και δεν είναι λίγοι αυτοί που ανέφεραν ότι ενδεχομένως να ήταν και… ιστορική εν αναμονή της δημιουργίας κόμματος από τον Αλέξη Τσίπρα και της στάσης που θα τηρήσουν πολλοί, μάλλον οι περισσότεροι, εκ των βουλευτών που έχουν μείνει στο κόμμα.
Λίγοι ήταν αυτοί που ασχολήθηκαν με τα όσα έγιναν σε αυτή τη συνεδρίαση αφού στον ΣΥΡΙΖΑ έχουν καταφέρει να… ετεροπροσδιορίζονται ως κομματικός σχηματισμός από τις εξελίξεις στη Λ. Αμαλίας όπου βρίσκεται το στρατηγείο του πρώην πρωθυπουργού. Οι δε αναφορές του Σωκράτη Φάμελλου σε κοινά ψηφοδέλτια των αυτοπροσδιοριζόμενων ως προοδευτικών κομμάτων παραπέμπουν στις… αυταπάτες που είχε το κόμμα πριν γίνει κυβέρνηση με τα γνωστά αποτελέσματα.
Ασχολήθηκαν όμως με μια ανακοίνωση που εξέδωσε ο ΣΥΡΙΖΑ για την… Eurovision. Μάλιστα, έγινε και ερώτηση στον κυβερνητικό εκπρόσωπο, Παύλο Μαρινάκη, στην ενημέρωση των πολιτικών συντακτών που πραγματοποιήθηκε αυτή τη φορά στη Θεσσαλονίκη.
Με την ανακοίνωση αυτή ο ΣΥΡΙΖΑ καλεί την κυβέρνηση να αποσυρθεί από τον διαγωνισμό της Eurovision διότι η Ευρωπαϊκή Τηλεοπτική Ένωση (EBU) απεφάνθη ότι δεν συντρέχει λόγος να εξεταστεί ενδεχόμενο αποκλεισμού της συμμετοχής του κρατικού τηλεοπτικού σταθμού KAN του Ισραήλ από τον διαγωνισμό.
Δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ «απαιτεί» να μη συμμετάσχει η Ελλάδα λόγω… Ισραήλ, όπως πιστεύουμε ότι «απαιτούν» και άλλα κόμματα της Αριστεράς και οι διάφορες συλλογικότητες που πρωτοστατούν στα συλλαλητήρια υπέρ της Παλαιστίνης κρατώντας σημαίες και κατηγορώντας συλλήβδην τους Ισραηλινούς και τους Εβραίους συνολικά για την ανθρωπιστική κρίση στη Γάζα και τους νεκρούς.
Επαναλαμβάνεται δηλαδή, με άλλη μορφή, αυτό που ζήσαμε το καλοκαίρι όταν διάφορες συλλογικότητες εμφανίσθηκαν σε ένα κρεσέντο αντισημιτισμού μπλοκάροντας λιμάνια για να μην κατέβουν από κρουαζιερόπλοια Ισραηλινοί τουρίστες ή έκαναν πορείες και απειλούσαν Εβραίους που έρχονταν για διακοπές στην Αθήνα.
Διότι και στην περίπτωση της Eurovision δεν εγκαλείται από την Αριστερά η κυβέρνηση αλλά ο λαός. Και το πρόβλημα είναι πως και σε αυτή την περίπτωση λειτουργούν με δύο μέτρα και με δύο σταθμά. Για παράδειγμα, μπορεί κάποιος να θυμηθεί ένα συλλαλητήριο για την Ουκρανία και τους θανάτους αμάχων; Ή ένα συλλαλητήριο για τη σφαγή των Ισραηλινών από τη Χαμάς, που ήταν και η αιτίας έναρξης του πολέμου;
Εντάξει, η λογική «με τον άνθρωπο» όταν δεν εξυπηρετούνται οι σκοποί και ο διαχωρισμός των νεκρών και των ανθρωπιστικών κρίσεων δεν μπορεί να γίνονται αποδεκτοί. Σίγουρα δεν μπορεί ένας διαγωνισμός όπως η Eurovision να μετατρέπεται σε πολιτικό ζήτημα ή να επιχειρείται να γίνει θέμα αντιπολιτευτικό.
«Κοιτάξτε, αν υπήρχε διαγωνισμός ιδεοληπτικής αντιπολίτευσης ή υποκρισίας, θα παίρναμε 12άρι από όλες τις χώρες. Τουλάχιστον θα ήμασταν μία από τις χώρες, ως προς την αντιπολίτευση που έχουμε και ειδικά την Αριστερά, που θα παίρναμε σταθερά 12άρια μαζικά», απάντησε ο Παύλος Μαρινάκης σε ερώτηση σχετικά με την ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ, προσθέτοντας ότι «η Eurovision είναι μουσικός διαγωνισμός» καθώς και ότι «ιδεοληψίες και πολιτικές κόντρες αυτού του είδους με αυτά τα χαρακτηριστικά δεν έχουν θέση».
Έκανε λόγο όμως και για υποκρισία σημειώνοντας πως όλοι αυτοί που κάνουν ερωτήσεις, βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που βγαίνουν με σημαίες στους δρόμους, βγαίνουν μόνο, όσο τραγικό κι αν ακούγεται αυτό, «αφού ζυγίσουν την αξία των θυμάτων ή των αμάχων».
*Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην έντυπη έκδοση του «Μανιφέστο».
