Αγανάκτηση, οργή και θυμός από ΗΠΑ, Ρωσία και ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την πρωτόδικη καταδικαστική απόφαση κατά της Μαρίν Λεπέν…
«Je suis Marine» («είμαι η Μαρίν») ανέκραξε ο Όρμπαν! Ο Τραμπ παρομοίασε την καταδίκη της Λεπέν με τις δικές του δικαστικές υποθέσεις. Ο Ελον Μασκ προειδοποίησε με «αντίδραση» και έκανε λόγο για «κατάχρηση του νομικού συστήματος». Ο εκπρόσωπος του Πούτιν, Ντμίτρι Πεσκόφ, μίλησε για «παρέκκλιση από τη δημοκρατία». Ο αντιπρόεδρος της ιταλικής κυβέρνησης, Ματέο Σαλβίνι, έστειλε το μήνυμα «μην αφήσετε να μας εκφοβίσουν». Ο ακροδεξιός Ολλανδός πολιτικός, Γκερτ Βίλντερς, δήλωσε «σοκαρισμένος». Ο υποψήφιος πρόεδρος της Ρουμανίας, Γκεόργκε Σίμιον, έκανε λόγο για εξουδετέρωση της Λεπέν «με εγχειρίδια ολοκληρωτικών καθεστώτων» και ο ηγέτης του φλαμανδικού κόμματος Vlaams Belang, Τομ βαν Γκρίκεν, αναφέρθηκε σε εξωδημοκρατικό τρόπο φίμωσης της Γαλλίδας πολιτικού!
Αντιδράσεις υποκριτικές, υποκινούμενες από ιδιοτέλεια και κυρίως με δημοκρατική ευαισθησία α λα καρτ. Γιατί στην αντίστοιχη περίπτωση της φυλάκισης Ιμάμογλου από τον εθνικο-ισλαμιστή Ερντογάν έπεσε βαριά σιωπή και οι όποιες αντιδράσεις ήταν για το θεαθήναι! Και μιλάμε για την απόφαση μιας δικαιοσύνης, της τουρκικής, απόλυτα ελεγχόμενης από τον Τούρκο πρόεδρο και όχι μιας δικαιοσύνης σαν τη γαλλική, η οποία δεν είναι η πρώτη φορά που καταδικάζει πολιτικούς και μάλιστα «συστημικούς» και «πρωτοκλασάτους». Μακρύς ο κατάλογος από τις «καμπάνες» που έχει ρίξει η γαλλική Δικαιοσύνη…
Και για του λόγου το αληθές θυμίζω:
-Νικολά Σαρκοζί, πρώην πρόεδρος της Γαλλίας, καταδικάστηκε το 2021 σε φυλάκιση τριών ετών για διαφθορά και άσκηση επιρροής στην υπόθεση «Bismuth» και το 2023 σε φυλάκιση ενός έτους για παράνομη χρηματοδότηση της προεκλογικής του εκστρατείας το 2012 (υπόθεση «Bygmalion»).
-Ζακ Σιράκ, πρώην πρόεδρος της Γαλλίας, καταδικάστηκε το 2011 σε δύο χρόνια φυλάκιση για κατάχρηση δημοσίων πόρων όταν ήταν δήμαρχος Παρισιού.
-Φρανσουά Φιγιόν, πρώην πρωθυπουργός, καταδικάστηκε το 2020 σε φυλάκιση πέντε ετών για τη δημιουργία εικονικής θέσης εργασίας για τη σύζυγό του, Πενέλοπι Φιγιόν, η οποία πληρωνόταν ως κοινοβουλευτική βοηθός χωρίς να εργάζεται πραγματικά.
-Κριστιάν Φιλιπόν, πρώην υπουργός Εσωτερικών, καταδικάστηκε το 2014 σε τρία χρόνια φυλάκιση για υπεξαίρεση δημοσίων κονδυλίων.
-Κριστίν Λαγκάρντ, πρώην υπουργός Οικονομικών, επικεφαλής του ΔΝΤ, κρίθηκε ένοχη το 2016 για αμέλεια σε οικονομικό σκάνδαλο (υπόθεση Ταπί). Δεν της επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης.
Δεν είναι όμως μόνο οι προαναφερθέντες… Ο κατάλογος, όπως προανέφερα, είναι μακρύς και τον συμπληρώνω επιγραμματικά: Σαρλ Πασκουά (πρώην υπουργός Εσωτερικών), Κλοντ Γκεάν (πρώην υπουργός Εσωτερικών, στενός συνεργάτης του Σαρκοζί), Ζαν Νοέλ Γκερεϊνί (πρώην γερουσιαστής και πρώην πρόεδρος του συμβουλίου των Βολκίζ), Πατρίκ Μπαλκανί (πρώην δήμαρχος Λεβαλουά-Περέ), Ζερόμ Καϊζάκ (πρώην υπουργός Προϋπολογισμού), Μισέλ Νοάρ (πρώην δήμαρχος της Λιόν), Αλέν Καρντινάλ (πρώην γερουσιαστής).
Αραγε, όσοι διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους για τη Λεπέν, αλλά «σφυρίζουν αδιάφορα» για τον Ιμάμογλου, πρότυπό τους έχουν την τουρκική Δικαιοσύνη και όχι τη γαλλική ή γενικώς προτιμούν τη Δικαιοσύνη α λα καρτ, σαν τη δημοκρατική ευαισθησία τους, ας πούμε!
