Ελλάδα – Ιρλανδία 2-0. Ήταν άλλη μια παλικαρίσια νίκη για το Nations League, από μια ομάδα που δείχνει το «μέταλλό» της και την αποφασιστικότητά της. Οι Έλληνες διεθνείς έχουν γίνει ο ποδοσφαιρικός εφιάλτης των Ιρλανδών συναδέλφων τους. «Εάν τους προπονούσα κάθε μέρα, θα ήμουν ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος», δήλωσε για τους Έλληνες παίκτες ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς. Και είπε επίσης πως «εάν δούμε το ποδοσφαιρικό κομμάτι αυτές οι τέσσερις μέρες μπορεί να ήταν από τις πιο όμορφες εάν δεν υπήρχε το θέμα με τον Τζορτζ. Δεν βοήθησε τους παίκτες αυτό το θέμα. Ίσως μέσα τους ένιωθαν την υποχρέωση. Αυτά τα παιδιά μας χάρισαν όμορφες στιγμές σε μία δύσκολη εβδομάδα». Και πρόσθεσε πως «στο επόμενο ματς με την Αγγλία, το ΟΑΚΑ μπορεί να είναι μικρό. Ο κόσμος έχει επιθυμήσει τη σύνδεση με την Εθνική. Ήταν απίστευτο και συγκινητικό το πώς ήταν ο κόσμος». Όντως, από το στόμα μας το πήρε. Άλλωστε, δεν το κρύβουμε: τις λατρεύουμε τις Εθνικές μας Ομάδες! «Όλα όσα έγιναν εντός γηπέδου ήταν πολύ συγκινητικά. Περάσαμε δύσκολες ημέρες και ο κόσμος ήθελε με τον δικό του τρόπο να πει αντίο στον Τζορτζ Μπάλντοκ», είπε ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς.
Ο Σέρβος τεχνικός πανηγύρισε προχθές έντονα, λυτρωτικά θα έλεγε κανείς, το δεύτερο γκολ της Εθνικής μας Ομάδας από τον Πέτρο Μάνταλο. Λογικό ήταν να ξεσπάσει, όσο χαμηλών τόνων κι αν είναι ως τεχνικός και ως άνθρωπος. Καθ’ όλη τη διάρκεια του αγώνα στο Στάδιο Γεώργιος Καραϊσκάκης, όπως και στο Γουέμπλεϊ, όπου η Εθνική μας πέτυχε μια ιστορική νίκη κατά της Αγγλίας των πολλών αστέρων, τον ζούσε, σιωπηλά μεν, πολύ έντονα δε. Βλέπαμε τα πλάνα που τον έπιαναν. Αναντίρρητα, τα διακυβεύματα είναι μεγάλα. Μια καινούρια Εθνική Ομάδα, πρωταθλήτρια Ευρώπης στο παρελθόν, ξέχειλη από ταλέντο, θέλει να βρει το χώρο που της αρμόζει στο παγκόσμιο ποδοσφαιρικό στερέωμα. Δεν το λες λίγο αυτό. Για εκείνον ως προπονητή, άλλη μια πρόκληση: να κερδίσει το μεγάλο αυτό στοίχημα, έναντι μεγάλων αντιπάλων. Και όλο αυτό, μέσα στο κλίμα βαθιάς θλίψης που δημιούργησε ο αδόκητος θάνατος του αθλητή της Εθνικής μας Ομάδας και του Παναθηναϊκού, Τζορτζ Μπάλντοκ. Και όμως, οι Έλληνες παίκτες βρήκαν τη δύναμη και έπαιξαν και για τον Τζορτζ. Και η χαρά για τις νίκες έγινε ένα με τα δάκρυα… Μια πραγματικά πρωτόγνωρη κατάσταση για όλους μας.
Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς έχει πλέον κερδίσει την εκτίμηση όλων, ανεξαρτήτου συνέχειας. Με την Εθνική μας Ομάδα Ποδοσφαίρου να καλπάζει, πετυχαίνοντας τη μία νίκη μετά την άλλη και δη κατά μεγάλων αντιπάλων, η προσοχή εστιάζεται στο πρόσωπο του αρχιτέκτονα των τελευταίων ελληνικών επιτυχιών, του Σέρβου ομοσπονδιακού μας τεχνικού. Είναι ένας από εμάς εδώ και πολύ καιρό. Πρόσωπο οικείο σε όλους τους φιλάθλους, μιλά άπταιστα ελληνικά και δείχνει την αγάπη του για την πατρίδα μας σε κάθε ευκαιρία. Ναι, εδώ πέρασε δέκα χρόνια ως παίκτης, όλα στον Ηρακλή. Δέκα! Ως το 1999. Και μετά, ως προπονητής. Η αρχή έγινε στη Νίκη Βόλου. Μετά, ο Ηρακλής. Το 2003 πάει στην Κύπρο μας για τον ΑΠΟΕΛ. Εκεί, κατακτά το πρωτάθλημα. Μετά, η Παναχαϊκή και πάλι ο Ηρακλής. Και πάλι ο ΑΠΟΕΛ με τον οποίο κέρδισε τέσσερα πρωταθλήματα, δύο κύπελλα και τέσσερα σούπερ καπ και έπαιξε στους ομίλους του Champions League. Μετά, η Αλ Νασρ στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα· και ένα πέρασμα από την Εθνική Ομάδα της χώρας. Και ήρθαν τα δύο χρόνια στον Παναθηναϊκό, με τον οποίο κέρδισε το Κύπελλο το 2022. Πλούσιο το παλμαρέ του Ιβάν Γιοβάνοβιτς. Είναι ένας προπονητής με μεγάλη εμπειρία, ο οποίος απ’ όπου κι αν πέρασε μόνο φίλους έκανε. Σοβαρός, μετράει τα λόγια του και δουλεύει αθόρυβα χωρίς να προκαλεί, να αντιπαρατίθεται ή να κομπάζει, ενώ συνεπής στα όσα έχει ζήσει, όταν σταθμίζει τις επιλογές του δεν αποφασίσει με γνώμονα το χρήμα.
Όλα βέβαια κρίνονται στο ποδόσφαιρο εκ του αποτελέσματος. Η Εθνική Ελλάδος με τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς στο τιμόνι της, «πετάει». Στις 14 Νοεμβρίου που θα παίξουμε με την Αγγλία, όσοι φίλαθλοι δεν θα είναι στις εξέδρες του ΟΑΚΑ, θα είναι μπροστά στους δέκτες τους.
