Όσο κι αν θα ακουστεί παράξενο, για πολλά χρόνια στην Ελλάδα ο καφές πήγαινε χέρι χέρι με την πολιτική. Γύρω από ένα φλιτζάνι βαρύ μερακλίδικο με φουσκάλες έχουν γίνει οι πιο κρίσιμες πολιτικές συζητήσεις.
Ένα από τα πρώτα αθηναϊκά καφενεία με αέρα από Ευρώπη, η «Ωραία Ελλάς», άνοιξε στα μέσα του 19ου αιώνα (1839) στη διασταύρωση των οδών Αιόλου και Ερμού και ήταν γνωστή για τον εξαιρετικό καφέ, καθώς οι barista της γνώριζαν 48 παραλλαγές του ελληνικού καφέ.
Η «Ωραία Ελλάς» είχε τον χώρο όπου κάπνιζαν ναργιλέδες και το σφαιριστήριο (μπιλιαρδάδικο), καταφέρνοντας έτσι να φιλοξενεί και τους ανατολίτες, αλλά και τους δυτικότροπους. Και στους δύο χώρους της όμως ένωνε όλη την πολιτική ζωή της χώρας για γόνιμο διάλογο.
Οι εφημερίδες της εποχής χαρακτήριζαν αυτό το καφενείο «σύγχρονη Εκκλησία του Δήμου». Πολύ γρήγορα έγινε ο τόπος συνάντησης και ανταλλαγής απόψεων όσων αντιπολιτεύονταν τη βασιλεία του Όθωνα και αξίωναν τη θέσπιση συντάγματος. Συχνά, υποψήφιοι ή και εν ενεργεία βουλευτές έστελναν εκεί τους ανθρώπους τους, ώστε να κρυφακούν τις συζητήσεις και να πιάνουν το πολιτικό κλίμα.
Μάλιστα, ανάμεσα σε κινητοποιήσεις και πορείες διαμαρτυρίας με κατάληξη την «Ωραία Ελλάδα», έγινε η πιο σημαντική κινητοποίηση για την έξωση του πρώτου βασιλιά της Ελλάδας, του Βαυαρού Όθωνα. Στα τραπέζια αυτού του καφενείου εξυφάνθηκαν και οργανώθηκαν οι μεγάλες εκείνες αντιδράσεις.
Μετά την έξωση του Όθωνα η πολιτική φύση του καφενείου ατόνησε και λίγα χρόνια αργότερα το μπιλιάρδο είχε μετατραπεί σε μια πρόχειρη τράπεζα συναλλαγής μετοχών, με πρώτη την αγοραπωλησία των μετοχών της Λαυρεωτικής και εκεί γράφτηκε ο τραγικός επίλογος του πρώτου ελληνικού χρηματιστηριακού κραχ.
Το οικονομικό κραχ σηματοδότησε και το ολοκληρωτικό τέλος για την «Ωραία Ελλάδα» που έπαψε και τυπικά να λειτουργεί. Πολλά χρόνια αργότερα η ξανάνοιξε τις πόρτες της, στην οδό Μητροπόλεως.
