Κάποιες φορές στην ιστορία, τις περισσότερες, συμβαίνουν κάποια γεγονότα, που λειτουργούν σαν καταλύτες και επιταχύνουν διαδικασίες, οι οποίες είτε υπήρχαν αλλά δεν εκδηλώνονταν, είτε εξελίσσονταν αλλά πάρα πολύ αργά. Στην προκειμένη περίπτωση, οι διαδικασίες αφορούν στη στάση των δυτικών απέναντι στο Ισλάμ και τους κινδύνους που αυτό εμπεριέχει. Και ενώ μέχρι πρόσφατα, τόσο η ευρωπαϊκή πολιτική ελίτ (και κυρίως η Αριστερά), όσο και οι Δημοκρατικοί των ΗΠΑ θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν από ανεκτικοί ως και ισλαμολάγνοι, παραβλέποντας τον σκεπτικισμό και της αντιδράσεις της κοινής γνώμης για αυτό το θέμα (όσοι αντιδρούσαν πολύ εύκολα χαρακτηρίζονταν ακροδεξιοί, ρατσιστές και φασίστες), αρχίζει σιγά σιγά το πράγμα να αλλάζει και να μεταστρέφεται προς πολιτικές επιλογές πιο «συντηρητικές» και ρεαλιστικές, λόγω των νέων δεδομένων που υπάρχουν πια στις ΗΠΑ.

Η αλήθεια είναι ότι για τα πάντα, μετά τον Β ΠΠ οι ΗΠΑ έδιναν το στίγμα για όλες τις αλλαγές. Είτε επρόκειτο για τη μουσική, τον κινηματογράφο, τη μόδα, τον τρόπο διασκέδασης, είτε για την πολιτική. Κυρίως δε για αυτή. Η εκλογή λοιπόν του Ντόναλντ Τραμπ δεν ήταν τίποτε άλλο παρά ο καταλύτης που επιτάχυνε τη διαδικασία και άλλαξε την προσέγγιση σε αυτό το θέμα. Μια αλλαγή που επιζητούσαν οι περισσότεροι δυτικοί, οι οποίοι έβλεπαν βαθμιαία αλλά σταθερά να απειλείται ο δυτικός τρόπος ζωής και ο δυτικός πολιτισμός αλλά φοβόνταν να το εκδηλώσουν ανοιχτά λόγω των γνωστών προσβλητικών ετικετών που τόσο εύκολα θα τους κολλούσαν.

Όσο ο καιρός περνάει, τόσο περισσότερο γίνεται εμφανές και το παραδέχονται όλο και πιο πολλοί ότι όλη αυτή η μετακίνηση των μουσουλμανικών πληθυσμών προς τη Δύση δεν ήταν τελικά τόσο αθώα και τόσο ανθρωπιστική, όπως και τα αισθήματα αυτών που την υποστήριζαν και τη μεθόδευαν, πλην των αφελών, που άνετα θα μπορούσαν να κατηγορηθούν και για ασύγγνωστη αμέλεια.

Έτσι λοιπόν, αποκαλύφθηκε η απάτη των Σομαλών μεταναστών στο Μίσιγκαν που διοχέτευαν τα επιδόματα που αφειδώς ελάμβαναν στη Σομαλία, με τα οποία χρηματοδοτούσαν τρομοκρατικές ισλαμιστικές οργανώσεις, χαρακτηρίστηκε η Μουσουλμανική Αδελφότητα ως τρομοκρατική ισλαμιστική οργάνωση (επιτέλους), απαγορεύτηκαν σε πολλές πολιτείες των ΗΠΑ τα απάνθρωπα θρησκευτικά δικαστήρια της Σαρία, δημεύτηκαν περιουσίες ισλαμιστικών «φιλανθρωπικών-τρομοκρατικών» ιδρυμάτων, ανεστάλησαν μαζικά αιτήσεις ασύλου μουσουλμάνων, που ζητούσαν προστασία στις ΗΠΑ αλλά ούτε τις σεβάστηκαν, ούτε το εκτίμησαν, όπως ο Αφγανός που πυροβόλησε την Μέρα των Ευχαριστιών τους δύο εθνοφρουρούς έξω από τον Λευκό Οίκο, ξεκινούν οι διαδικασίες απέλασης της σομαλικής καταγωγής μουσουλμάνας Αμερικανίδας βουλευτή των Δημοκρατικών Ιλχάν Ομάρ, η οποία στάζει δηλητήριο και είναι γεμάτη μίσος για τις ΗΠΑ και τον δυτικό τρόπο ζωής, απαγορεύεται η χρήση της μαντίλας σε δημόσιους χώρους.

Από κοντά και ασθμαίνουσα, όπως πάντα, ακολουθεί και η γριά Ευρώπη, περισσότερο συμπαρασυρόμενη από τις εξελίξεις στην Αμερική, παρά από τη γνήσια θέληση των αριστερόστροφων κυβερνήσεων, που εξακολουθούν να παραβλέπουν την κοινή γνώμη των χωρών τους. Αγγλία, Γαλλία, Γερμανία λοιπόν, παρόλο που αρνούνται να επανασυνδεθούν με την ωμή πραγματικότητα, αναγκάζονται πια λόγω των εξελίξεων, που έχουν λάβει μορφή χιονοστιβάδας, να αρχίσουν σιγά σιγά να κινούνται (οι ηλικιωμένοι δε φημίζονται για την ταχύτητά τους) και υπό τον φόβο και της θεαματικής ανόδου της ακροδεξιάς (ο Μπαρντελά σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις είναι φαβορί για την προεδρία στη Γαλλία), να ψελλίζουν κάτι και να αλλάζουν κακήν κακώς τις νομοθεσίες τους, σκληραίνοντας τη στάση τους προς τους μουσουλμάνους μετανάστες, ξεχνώντας πολύ εύκολα τα όσα μέχρι τώρα υποστήριζαν, ότι δηλαδή οι συνθήκες και οι συμφωνίες για τους μετανάστες και τα ανθρωπιστικά τους αισθήματα τους εμπόδιζαν να λάβουν πιο δραστικά μέτρα κατά των μουσουλμάνων μεταναστών (αποδέχονταν με μεγάλη ευκολία ή αφέλεια(;) το ότι ένας 25χρονος τους έλεγε ότι είναι έφηβος, προκειμένου να πάρει άσυλο ή έδιναν πολύ εύκολα μια δεύτερη ευκαιρία «ένταξης και αφομοίωσης» σε όσους είχαν καταδικαστεί επανειλημμένα για δολοφονίες και βιασμούς).

Ίσως το ότι το 62% των Γερμανών φοβούνται λόγω τρομοκρατικών επιθέσεων να επισκεφτούν τις πατροπαράδοτες χριστουγεννιάτικες αγορές, οι οποίες κινδυνεύουν να μην ανοίξουν τους υπενθύμισαν πόσο ασύμβατο είναι το Ισλάμ με τον ευρωπαϊκό τρόπο ζωής και πόσο επικίνδυνο τελικά είναι.

Κάλλιο αργά παρά ποτέ, θα πούμε και ας ελπίσουμε, πριν είναι πολύ αργά, οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις να αντιληφθούν το μέγα λάθος που διέπραξαν (η Μέρκελ το παραδέχτηκε δημοσίως και τώρα η Γερμανία ετοιμάζει μαζικές απελάσεις). Είναι όμως ειλικρινά πολύ θλιβερό το πόσο εύκολα έπαιξαν στα ζάρια για τα ηλίθια μικροπολιτικοοικονομικά τους συμφέροντα και πόσο ελαφρά τη καρδία έθεσαν σε υπαρξιακό κίνδυνο τον δυτικό πολιτισμό και το δυτικό τρόπο ζωής, που σέβεται όσο κανένας τα ανθρώπινα δικαιώματα, την ελευθερία και την αξιοπρέπεια.