Ενώ η εκλογική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ το 2023 έδινε την εντύπωση ότι ο λαϊκισμός θα αρχίσει να ξεθυμαίνει, δεδομένων των μηνυμάτων που έστειλαν οι πολίτες, αίφνης στο σύνολό τους οι αρχηγοί της αντιπολίτευσης επιχειρούν μέσω της εργαλειοποίησης μια τραγωδίας και με fake news να διαμορφώσουν ένα κλίμα αποσταθεροποίησης για να διασώσουν το δικό τους πολιτικό μέλλον αδιαφορώντας για την ίδια τη χώρα.
Η Ελλάδα δεν έχει ξαναζήσει τέτοια αντιπολίτευση και τέτοιου είδους αντιπολίτευση. Και το λέμε διότι άλλο να πατάς πάνω στο κύμα της οργής και της αγανάκτησης για να φτάσεις στον στόχο της εξουσίας, όπως έκαναν ο Αλέξης Τσίπρας και ο Πάνος Καμμένος το 2015, και άλλο να επιχειρείς να δημιουργήσεις εσύ την οργή και την αγανάκτηση.
Όχι ότι το πρώτο αθωώνει αυτούς που το εκμεταλλεύθηκαν. Απλά το δεύτερο δείχνει και τις προθέσεις για την επόμενη ημέρα. Καταστροφολογία, μιζέρια, τοξικότητα και ένα γενικευμένο μπαράζ με αθλιότητες, στοχοποιήσεις και δολοφονίες χαρακτήρων αναδεικνύουν ένα σκηνικό που όμοιό του δύσκολα μπορεί να βρεθεί στη μεταπολίτευση.
Η εργαλειοποίηση των θεωριών συνωμοσίας και τα fake news που πάτησαν στο συναίσθημα των πολιτών έδωσαν τη θέση τους σε νέα fake news και μια διαρκή αντιπολιτευτική προπαγάνδα. Μόνο πρόσφατα το θέμα του 13ωρου έκανε… θραύση στα κόμματα της αντιπολίτευσης, σε σημείο να πιστεύουν οι πολίτες ότι καταργείται το 8ωρο και πρέπει πλέον να δουλεύουν όλοι κάθε μέρα 13 ώρες.
Τα ξυλόλια νωρίτερα και τα δήθεν παράνομα φορτία είχαν την τιμητική τους αν και η αποκάλυψη της αλήθειας έριξε τους παλμούς της αντιπολίτευσης που επανήλθε με την απεργία πείνας του Πάνου Ρούτσι. Άλλα fake news και σε αυτήν την περίπτωση κατά της κυβέρνησης για ένα θέμα που αφορούσε αποκλειστικά τη Δικαιοσύνη.
Ο ΟΠΕΚΕΠΕ ήρθε να δέσει το γλυκό. Ακούσαμε μέχρι και τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης να δηλώνει ότι η δικογραφία της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας που πήγε στη Βουλή κάνει λόγο για «γαλάζια εγκληματική συμμορία» την ώρα που αυτή η κυβέρνηση έστειλε πριν καν εμφανιστεί η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία παραβάτες στη Δικαιοσύνη.
Αν τώρα κάποιος πιστέψει τους αρχηγούς και τα στελέχη φυσικά της αντιπολίτευσης για την οικονομία κανονικά θα έχει βγάλει ήδη εισιτήριο για να μεταναστεύσει σε άλλη χώρα. Τι και αν υπάρχει διεθνής αναγνώριση των επιτυχιών σε αυτόν τον τομέα, τι και αν δίνονται αυξήσεις και αυξάνεται το εισόδημα μέσα από τις μειώσεις φόρων.
Για την αντιπολίτευση η χώρα έχει πτωχεύσει και οι πολίτες γυρνούν στους δρόμους και ψάχνουν φαγητό στα σκουπίδια αναπολώντας τα καλά χρόνια του… Αλέξη Τσίπρα και αναζητώντας σωτηρία στα χέρια του Νίκου Ανδρουλάκη, του Σωκράτη Φάμελλου, της Ζωής Κωνσταντοπούλου, του Αλέξη Χαρίτση αλλά και του Κυριάκου Βελόπουλου.
Αφηγήματα, σενάρια, θεωρίες συνωμοσίας και fake news βαλμένα σε ένα μίξερ με το κερασάκι στην τούρτα να είναι ο νέος ανένδοτος που ξεκίνησαν για το δήθεν μνημείο των Τεμπών στο Σύνταγμα. Και λέμε δήθεν, διότι δεν υπάρχει κανένα μνημείο πέραν της αναγραφής των ονομάτων και των σόου που δίνουν εκεί πολιτικά πρόσωπα μετατρέποντας τον χώρο σε προσωπικό τους ντεκόρ.
Το 2019 οι πολίτες, έχοντας ζήσει τις αυταπάτες, το δούλεμα δηλαδή που του έριξε η κυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου, αντέδρασαν. Το 2023 έστειλαν τους καταστροφολόγους και τους… ψευδοπροφήτες σπίτι τους. Το 2027 θα κληθούν να κρίνουν και να συγκρίνουν. Είναι βέβαιο όμως ότι δεν θ’ αφήσουν ξανά κάποιους να γυρίσουν τη χώρα στη δεκαετία της κρίσης.
Απλά είναι δυστοπικό να υπάρχει αυτή η αντιπολίτευση σε μια περίοδο όπου οι κρίσεις παράγονται με μεγάλη ταχύτητα και οι ανακατατάξεις στο διεθνές σκηνικό είναι και μεγάλες και σοβαρές. Και στην Ελλάδα δεν έχουμε την πολυτέλεια να ασχολούμαστε με το πρόβλημα κάθε πολιτικού που αγωνιά για την πολιτική του επιβίωση.
