Δεν είναι η πρώτη φορά. Το θέμα της διακυβέρνησης της χώρας επανέρχεται πάντα μετά από ένα μπαράζ θεωριών συνωμοσίας και fake news κατά της κυβέρνησης. Στόχος ο ίδιος: Να δημιουργηθούν συνθήκες αποσταθεροποίησης και ένα κλίμα περί αδυναμίας του Κυριάκου Μητσοτάκη να κυβερνήσει.

Τώρα οι σεναριολόγοι έχουν περάσει σ’ ένα νέο επίπεδο που αφορά την εσωτερική συνοχή του κυβερνώντος κόμματος αναζητώντας σημεία προστριβών για να θέσουν ζήτημα εσωκομματικό στη ΝΔ αλλά και να στηρίξουν το άλλο αφήγημα, αυτό της εν κινήσει αλλαγής του πρωθυπουργού. Χωρίς να εξηγούν πώς μπορεί να γίνει αυτό. Κυρίως όμως το γιατί.

Διότι αν το θέμα είναι το δήθεν εσωκομματικό, τότε τι θα έπρεπε να λένε και τι σενάρια να γράφουν για τα κόμματα της αντιπολίτευσης, ειδικά για όσα αποκαλούνται και αυτοαποκαλούνται κόμματα εξουσίας. Είναι όμως και κάτι ακόμη. Αν η κυβερνώσα παράταξη έχει πρόβλημα, πώς μπορεί να εξηγηθεί ότι στις δημοσκοπήσεις παραμένει πρώτη και με μεγάλη διαφορά που έχει ξεπεράσει και το… double score;

Υπάρχει άραγε κάποια εξήγηση για το γεγονός ότι η ΝΔ παραμένει πρώτη στις δημοσκοπήσεις από τον Ιανουάριο του 2016, μετά την ανάληψη της προεδρίας από τον Κυριάκο Μητσοτάκη, ενώ παραμένει πρώτη και σήμερα με τη δεύτερη κυβερνητική θητεία να έχει ξεπεράσει το μισό της;

«Νομίζω ότι πρέπει να είμαστε η πρώτη χώρα που θυμάμαι παγκοσμίως και η πρώτη περίοδος που μπορεί να συμβεί μια τέτοια συζήτηση, που μια κυβέρνηση δεύτερης τετραετίας και μάλιστα μετά τα μισά της δεύτερης τετραετίας, προηγείται σταθερά δημοσκοπικά από το όποιο δεύτερο κόμμα», τόνισε ο κυβερνητικές εκπρόσωπος, Παύλος Μαρινάκης, με αφορμή τις συζητήσεις περί «διακυβερνησιμότητας».

Και έτσι είναι η κατάσταση. Βρισκόμαστε μπροστά στο φαινόμενο να υποχωρούν τα κόμματα της αντιπολίτευσης, με την κυβέρνηση να είναι σταθερή. Και δεν είναι μόνο αυτό. Είναι και το γεγονός πως δεν υπάρχουν προβλήματα ώστε να μπορεί κάποιος να υποστηρίξει ότι είναι απονομιμοποιημένη. Ακόμη και στη Βουλή δεν υπάρχουν παρατράγουδα.

Επιχειρήθηκε, για παράδειγμα, να στηθεί ένα σενάριο αναφορικά με την τροπολογία για το Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη. Η τροπολογία υπερψηφίστηκε από το σύνολο της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της ΝΔ και τρεις ανεξάρτητους.

Την ίδια ώρα στο ΠΑΣΟΚ ψάχνονταν για τη στάση του κόμματος και κάποιοι προτίμησαν να απέχουν από τη διαδικασία, και κυρίως από την ταύτιση με τη Ζωή Κωνσταντοπούλου και τον ΣΥΡΙΖΑ που έχει επανέλθει στις εργοστασιακές ρυθμίσεις.

Σε κάθε περίπτωση, το να χάνει η αντιπολίτευση και όχι η κυβέρνηση είναι θέμα που θα πρέπει να αποτελέσει αντικείμενο μελέτης. Ειδικά τη στιγμή που η αντιπολίτευση εμμένει στη ρητορική του λαϊκισμού και σε μια τοξικότητα που όχι απλά δεν εξιτάρει πλέον την κοινωνία αλλά της γυρνά και την πλάτη.

Τώρα το πώς φτιάχνονται τα σενάρια και τα αφηγήματα είναι ένα θέμα. Ειδικά αυτό για εν κινήσει αλλαγές και άλλα τινά. Ίσως διότι μόνο η κυβέρνηση κινείται...

*Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην έντυπη έκδοση του «Μανιφέστο».