Παραμένει ασαφές ποιος παραχώρησε τα «πνευματικά δικαιώματα» της δημοκρατίας στην Αριστερά, ώστε να πιστεύει ότι μόνο αυτή κατέχει την τέχνη της διακυβέρνησης εν ονόματι του λαού. Το ερώτημα που θέτει η Αριστερά για τη δημοκρατία είναι το εξής: Ποιος πρέπει να κυβερνά; Και απαντούν: «Εμείς». Δυστυχώς για αυτούς, οι ψηφοφόροι απαντούν διαφορετικά και λένε: «Άλλοι πρέπει να κυβερνούν».
Το ερώτημα γιατί «εμείς» και όχι οι «άλλοι» δεν φαίνεται να απασχολεί το υπό κυκλοφορία βιβλίο του πρώην πρωθυπουργού, Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος αναλίσκεται στα πεπραγμένα της πρώτης φοράς Αριστερά παραβλέποντας ότι το μοντέλο διακυβέρνησης που επιχείρησε να εφαρμόσει το είχε κοπιάρει από το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου.
Η τέχνη της διακυβέρνησης είναι το θεμελιώδες πρόβλημα της πολιτικής. Και εξαιρουμένου του Ανδρέα Παπανδρέου, όσοι αριστεροί πρωθυπουργοί υποβάθμισαν τη σημασία του θεμελιώδους προβλήματος έγιναν οι ίδιοι το πρόβλημα. Ο Ίντρο Μοντανέλι πίστευε ότι η Ιταλία –όπως και η Ελλάδα– πρέπει να κυβερνάται από το Κέντρο, γιατί τα άκρα δεν διασφαλίζουν τη σταθερότητα και την ελευθερία.
Το θεμελιώδες λάθος της Αριστεράς είναι ότι αποκλείει όσους δεν ταυτίζονται με την «αλήθεια» της. Επειδή υποτίθεται ότι κατέχει το μονοπώλιο στην αλήθεια, πιστεύει ότι είναι και η μόνη που έχει δικαίωμα στη διακυβέρνηση.
