Τα ρέστα του προσπαθεί να παίξει ο Νίκος Ανδρουλάκης βλέποντας ότι το ΠΑΣΟΚ πλέον στις δημοσκοπήσεις σταθεροποιείται στην... τρίτη θέση. Ο πρόεδρος του κόμματος ξέρει ότι δεν αρκεί πλέον να αναπαράγει τον ρόλο της θεσμικής σοβαρότητας· επιδιώκει να γίνει καταλύτης ανατροπής, να αιφνιδιάσει τον ΣΥΡΙΖΑ, να πιέσει τη ΝΔ και να σταματήσει την κριτική προς το πρόσωπό του.
Το ρίσκο είναι εμφανές: εάν η επίθεση στον Κώστα Αχ. Καραμανλή εκληφθεί ως εργαλειακή, το ΠΑΣΟΚ θα κατηγορηθεί για λαϊκισμό.
Αν όμως πετύχει να επιβάλει τη δική του αφήγηση περί ευθύνης και ασυλίας, τότε ίσως καταφέρει να διαμορφώσει νέα ισορροπία στον κατακερματισμένο χώρο της αντιπολίτευσης.
Μέχρι τότε, η σύγκρουση με τη ΝΔ προμηνύεται μετωπική. Όπως διαμηνύει ο ίδιος, «θα προτείνουμε Προανακριτική Επιτροπή για κακουργηματικές πράξεις για τον κ. Καραμανλή», γιατί –όπως λέει– «δεν μπορεί οι υφιστάμενοι να παραπέμπονται για κακουργηματικές πράξεις και να μην παραπέμπεται για τον ίδιο χαρακτήρα ο προϊστάμενός τους».
Στην πραγματικότητα, το ΠΑΣΟΚ προσπαθεί να εμφανιστεί ως η μοναδική πολιτική δύναμη που συνδέει θεσμική υπευθυνότητα με πολιτικό θάρρος. Όμως η ισορροπία είναι λεπτή. Οι δημοσκοπήσεις δεν ευνοούν το κόμμα –και σε μια περίοδο υψηλής πολιτικής έντασης, κανείς δεν εγγυάται ότι η στρατηγική της σύγκρουσης με τον Καραμανλή θα του αποδώσει εκλογικά, τη στιγμή μάλιστα που η Ζωή Κωνσταντοπούλου δείχνει να μπορεί να πάρει όλο το… χαρτί.
«Γαλάζια» αντεπίθεση
Από το κυβερνητικό στρατόπεδο, το μήνυμα είναι εξίσου ξεκάθαρο: η Νέα Δημοκρατία δεν προτίθεται να αφήσει αναπάντητο αυτό που χαρακτηρίζει ως πολιτική απόπειρα λιντσαρίσματος. «Δεν θα επιτρέψουμε να στηθεί ένα πολιτικό δικαστήριο με στόχο να εξοντωθεί συμβολικά ο Καραμανλής», λένε χαρακτηριστικά έμπειρα κυβερνητικά στελέχη, δίνοντας το στίγμα μιας αντεπίθεσης που έχει ήδη τεθεί σε εφαρμογή.
Σύμφωνα με πληροφορίες, υπάρχει άμεση και σταθερή επικοινωνία του πρώην υπουργού με το Μέγαρο Μαξίμου, σε μια προσπάθεια χάραξης κοινής υπερασπιστικής γραμμής που θα αποκρούει τις επιθέσεις χωρίς να υποτιμά τη σημασία της θεσμικής διαδικασίας.
Στόχος του επιτελείου δεν είναι απαραίτητα να προστατεύσει τον Καραμανλή ως πρόσωπο, αλλά να εμποδίσει τη μετατροπή της υπόθεσης των Τεμπών σε εργαλείο αποσταθεροποίησης του πολιτικού συστήματος συνολικά.
Το επιτελείο της ΝΔ έχει ήδη δώσει οδηγίες για κοινή γραμμή όλων των βουλευτών, με βασικούς άξονες:
-Ανάχωμα στην τακτική της πολιτικής ανθρωποφαγίας, που –όπως λένε– εκπορεύεται τόσο από την αντιπολίτευση όσο και από εξωθεσμικά κέντρα.
-Καταγγελία της υποκρισίας του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ, που επιχειρούν να αντλήσουν μικροκομματικά οφέλη «πατώντας πάνω στη μνήμη των 57 νεκρών».
-Υπεράσπιση της Δικαιοσύνης, απέναντι σε όσους «την αμφισβητούν όταν δεν τους βολεύει».
-Ανάδειξη των ποινικών καταδικών στελεχών της αντιπολίτευσης, στο πλαίσιο της στρατηγικής «κοίτα ποιος μιλάει».
Η απάντηση της κυβέρνησης θα είναι επιθετική αλλά θεσμικά ελεγχόμενη. Όπως σημειώνει «γαλάζιο» στέλεχος, «οι επιθέσεις που δεχόμαστε είναι σκληρές, αλλά δεν θα διολισθήσουμε σε ευτελισμό. Η Δικαιοσύνη είναι εκείνη που θα μιλήσει, όχι τα τηλεοπτικά πάνελ». Η επιλογή αυτή σηματοδοτεί και τη ρητή απόρριψη του πολιτικού λαϊκισμού, την οποία η ΝΔ θεωρεί ότι έχει καθήκον να υπερασπιστεί σε μια περίοδο γενικευμένης αμφισβήτησης, η οποία προέρχεται και εντείνεται από στελέχη της αντιπολίτευσης.
Ο Κώστας Αχ. Καραμανλής, από την πλευρά του, παραμένει σιωπηλός δημόσια αλλά όχι αποκομμένος. Ο ίδιος συχνά πυκνά εμφανίζεται στη Βουλή, συνομιλεί με τους συναδέλφους του, αλλά γνωρίζει ότι θα πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες που του αναλογούν. Η παραίτησή του λίγες ημέρες μετά το δυστύχημα αποτελούν δείγμα... γραφής.
Προσοχή, γκρεμός!
Σε κάθε περίπτωση, καθώς το πολιτικό θερμόμετρο ανεβαίνει, οι αναλυτές προειδοποιούν: αν η σύγκρουση για τα Τέμπη εξελιχθεί σε μέσο γενικευμένης απονομιμοποίησης, το σύστημα θα εισέλθει σε φάση βαριάς πολιτικής και θεσμικής κόπωσης.
Από τη μία, ο Ανδρουλάκης ποντάρει στο πολιτικό ρίσκο της καταγγελίας· από την άλλη, η ΝΔ ποντάρει στην αντοχή των θεσμών και στη φθορά όσων πυροδοτούν την οργή. Πολλοί, δε, θυμίζουν ότι στο πρόσφατο παρελθόν τέτοιου είδους συγκρούσεις οδήγησαν τη χώρα ένα βήμα πριν από τον γκρεμό.