«Βόμβες» έριξε νωρίτερα ο υποψήφιος ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Γιώργος Τσίπρας, σε συνέντευξη που παραχώρησε στο Action 24, στους δημοσιογράφους Γιώργο Κακούση και Άννα Λιβαθυνού. Κληθείς να εξηγήσει τον λόγο για τον οποίον το αίτημα του Στέφανου Κασσελάκη για διπλές κάλπες τον Ιούνιο, μιας και τα ποσοστά που έχει ο ΣΥΡΙΖΑ δείχνουν ξεκάθαρα ότι είναι δεύτερο κόμμα με τεράστια απόσταση από την Νέα Δημοκρατία, ο κύριος Τσίπρας είπε ότι δεν είναι καθόλου πρόωρο το αίτημα, καθώς θεωρεί ότι οι εκλογικοί συσχετισμοί έχουν αλλάξει και ότι ο αριθμός των βουλευτών, δεν αντιπροσωπεύει την πραγματική στήριξη της κοινωνίας. Βέβαια, το Σύνταγμα προβλέπει ότι οι εθνικές εκλογές αποτυπώνουν την λαϊκή βούληση άπαξ, καθώς και ότι η ισχύς της εντολής έχει διάρκεια τεσσάρων ετών. Όχι τίποτε άλλο, απλώς οι συγκεκριμένοι άνθρωποι το παίζουν τιμητές της Συνταγματικής τάξης.
Ενδιαφέρον όμως έχει μια συγκεκριμένη αποστροφή του λόγου του, η οποία σκιαγραφεί το «ντιλ» που φαίνεται να έχει επέλθει μεταξύ του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ -κατ' ελάχιστον- για την συγκρότηση της «προοδευτικής διακυβέρνησης» που οραματίζονταν ο Αλέξης Τσίπρας: «οι εκλογές δεν γίνονται μόνο για το ποιος είναι το πρώτο κόμμα, γίνονται για να καταγράψουν γενικά έναν συσχετισμό, του ποιος θα είναι κυβέρνηση και ούτω καθ' εξής. Σας λέω λοιπόν αν γινόντουσαν αύριο βουλευτικές εκλογές, η Νέα Δημοκρατία κυβέρνηση δεν θα ήτανε. Άρα, υπάρχει κάθε λόγος να ζητάει κανείς εκλογές». Δηλαδή, ο κύριος Τσίπρας ξεκάθαρα λέει ότι είναι αδιάφορο το ποιο θα είναι το πρώτο κόμμα -προφανώς η Νέα Δημοκρατία-, από το «ποιος θα είναι κυβέρνηση».
Δεν υπάρχουν περιθώρια αμφιβολίας, αυτό που είπε ο Γιώργος Τσίπρας, καταμαρτυρά παρασκηνιακό ντιλ μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ, κι ενδεχομένως κι άλλων πολιτικών κομμάτων. Ίσως τελικά, η «υπεύθυνη αντιπολίτευση» που είχε στο μυαλό του ο Νίκος Ανδρουλάκης, να ήταν η «συνιστωσοποίηση» του ΠΑΣΟΚ στον ΣΥΡΙΖΑ. Ίσως να μην είχε κανένα πρόβλημα το ΠΑΣΟΚ να γίνει παρακολούθημα του ΣΥΡΙΖΑ, εφόσον δεν ήταν ο Αλέξης Τσίπρας στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. Το μόνο βέβαιο, είναι ότι το συγκεκριμένο σενάριο το αποστρέφονται μετά βδελυγμίας οι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ, οι οποίοι στήριξαν το κόμμα ακόμη κι όταν είχε πέσει κάτω από το 5%, στις πρώτες εκλογές του 2015, υπό την ηγεσία του Ευάγγελου Βενιζέλου. Τώρα μένει να φανεί εάν ο Νίκος Ανδρουλάκης θα προβεί «στο απονενοημένο», όπου η ιστορία θα τον καταγράψει ως τον μοιραίο αρχηγό που «έθαψε» το ΠΑΣΟΚ.
Ατομικές καταστροφές, συλλογικές αποζημιώσεις και λοιπά ευτράπελα
Ενδιαφέρον έχει και η τοποθέτηση του Γιώργου Τσίπρα, αναφορικά με την εισήγηση της κυβέρνησης, να πληρώνουν οι γονείς, τις καταστροφές που κάνουν τα παιδιά τους, καθώς στην ερώτηση του δημοσιογράφου «ποιος πρέπει να πληρώνει για τις ζημιές που κάνουν οι μαθητές στο σχολείο», ο κύριος Τσίπρας είπε «να συνεχίσουμε να τα πληρώνουμε όλοι μας. Ακούστε κάτι, με την ατομική ευθύνη, αυτή η αντίληψη περί ατομικής ευθύνης, δεν πρόκειται να λύσει απολύτως τίποτα».
Δηλαδή, κατά τη θεώρηση της Αριστεράς, όταν ένας μαθητής κάνει ζημιές, θα πρέπει να τις φορτωνόμαστε όλοι οι φορολογούμενοι πολίτες, γιατί... έτσι! Και για όσο χρονικό διάστημα ο συγκεκριμένος μαθητής προβαίνει σε βανδαλισμούς και καταστροφές, θα πρέπει εμείς να «ξηλωνόμαστε». Ίσως γιατί έτσι θα λάβει την σωστή «Αριστερή» ανατροφή: «κάνε ό,τι θέλεις, εις βάρος των συμπολιτών σου». Κάπως έτσι γαλουχούνται γενιές «Αριστερών ακτιβιστών» που καταστρέφουν τη δημόσια περιουσία, κλείνουν τους δρόμους για «ψύλλου πήδημα», ταλαιπωρώντας όλους τους υπόλοιπους. Αν ο συγκεκριμένος μαθητής κληθεί να αποζημιώσει τις καταστροφές του, τι μάθημα θα πάρει; Ότι υφίσταται η ατομική ευθύνη. Και η ατομική ευθύνη ως έννοια, αποτρέπει τον οποιονδήποτε, από το να γίνει ένας ακόμη «Αριστερός ζηλωτής» του ακτιβισμού. Για να τα λέμε απλά, εάν εμπεδωθεί στους μαθητές από μικρή ηλικία, το αίσθημα της ατομικής ευθύνης, η Αριστερά χάνει τον μοναδικό τρόπο που έχει στη διάθεσή της, προκειμένου να συνεχίσει να στρατολογεί νέο κόσμο στις τάξεις της.
Η δήλωση του Γιώργου Τσίπρα για το «ντιλ» με το ΠΑΣΟΚ
Γιώργος Κακούσης: «Το αίτημα για εκλογές, μήπως είναι λίγο πρόωρο;»
Γιώργος Τσίπρας: «Καθόλου. Σας εξηγώ ότι είναι τελείως διαφορετικός ο συσχετισμός στο κοινοβούλιο -που καταγράφηκε μόλις πριν ένα χρόνο, δεν το αμφισβητεί κανείς αυτό, για τις εκλογές- και αυτό που συμβαίνει αυτή τη στιγμή».
Γιώργος Κακούσης: «Συγγνώμη, αν γίνονταν εκλογές αύριο το πρωί, στις 9 του μήνα εγώ να πω - βουλευτικές, γιατί για αυτές μιλάμε. Οι ευρωεκλογές θα γίνουν στις 9, τελείωσε η υπόθεση, αυτό είναι δεδομένο. Αν γίνονταν στις 9 του μηνός εκλογές, θα τις κερδίζατε; Γιατί ο στόχος του κύριου Κασσελάκη, είναι στο 17%».
Γιώργος Τσίπρας: «Δεν είναι ο στόχος του κυρίου Κασσελάκη στο 17%».
Άννα Λιβαθυνού: «Μα αυτό έχει πει».
Γιώργος Τσίπρας: «Όχι, ο πήχης μας είναι να ξεπεράσουμε το ποσοστό που πήραμε το 2023 και πάμε για την μεγάλη ανατροπή, ό,τι σημαίνει αυτό. Ανατροπή δεν σημαίνει σώνει και καλά να έρθουμε πρώτο κόμμα, αλλά να το να έχουμε ένα πολύ μεγαλύτερο ποσοστό, από αυτό που καταλάβαμε τον Ιούνιο».
Γιώργος Κακούσης: «Μήπως είναι πρόωρο αυτό το αίτημα, αυτό αναρωτιέμαι. Μήπως ακούγεται λίγο πρόωρο».
Γιώργος Τσίπρας: «Οι εκλογές δεν γίνονται μόνο για το ποιος είναι το πρώτο κόμμα, γίνονται για να καταγράψουν γενικά έναν συσχετισμό, του ποιος θα είναι κυβέρνηση και ούτω καθ' εξής. Σας λέω λοιπόν αν γινόντουσαν αύριο βουλευτικές εκλογές, η Νέα Δημοκρατία κυβέρνηση δεν θα ήτανε. Άρα, υπάρχει κάθε λόγος να ζητάει κανείς εκλογές. Υπάρχει αναντιστοιχία αυτού που υπάρχει μεσ' στη Βουλή, με αυτό που υπάρχει στην κοινωνία».
Άννα Λιβαθυνού: «Άρα τώρα εσείς βλέπετε την πρωτιά, ή όχι; Εγώ μπερδεύτηκα λιγάκι. Είστε για την πρωτιά; Γιατί λέτε ότι "δεν πάμε για την πρωτιά, πάμε για ένα καλό ποσοστό". Ή πηγαίνετε για την πρωτιά;»
Γιώργος Τσίπρας: «Δεν είπα πρωτιά. Προσπαθούμε για την ανατροπή, πολιτική ανατροπή -»
Άννα Λιβαθυνού: «Ποια είναι η πολιτική ανατροπή για εσάς;»
Γιώργος Τσίπρας: «Πολλά, από το να είμαστε πρώτο κόμμα, μέχρι να υπάρχει ένα τελείως άλλο πολιτικό σκηνικό και αριθμητικά. Και μπορούμε να το καταφέρουμε και στις ευρωεκλογές. Αυτό διεκδικούμε».
Για το θέμα του σχολικού εκφοβισμού
Γιώργος Κακούσης: «Εγώ, όταν το παιδί μου πάει και σπάσει τρία τζάμια και δυο θρανία στο σχολείο, να είμαι υποχρεωμένος να πληρώνω;»
Γιώργος Τσίπρας: «Ο γονιός; Δεν θα λύσει κανένα πρόβλημα αυτό».
Άννα Λιβαθυνού: «Ποιος πρέπει να τα πληρώσει;»
Γιώργος Τσίπρας: «Ποιος πρέπει να τα πληρώσει; Δηλαδή μέχρι τώρα, ποιος τα πλήρωνε;»
Γιώργος Κακούσης: «Μέχρι τώρα, όλοι μας».
Γιώργος Τσίπρας: «Ωραία, όλοι μας. Να συνεχίσουμε να τα πληρώνουμε όλοι μας. Ακούστε κάτι, με την ατομική ευθύνη, αυτή η αντίληψη περί ατομικής ευθύνης, δεν πρόκειται να λύσει απολύτως τίποτα. Οι τιμωρίες προβλέπονταν -»
Γιώργος Κακούσης: «Ναι, αλλά τη συλλογική ευθύνη, την επικαλούνταν άλλα καθεστώτα όμως».
Γιώργος Τσίπρας: «Τώρα σοβαρά μιλάτε;»
Γιώργος Κακούσης: «Ε, μα βέβαια, εννοείται ότι μιλάω σοβαρά».
Γιώργος Τσίπρας: «Τα "άλλα καθεστώτα", τι εννοείτε δηλαδή;»
Γιώργος Κακούσης: «Η συλλογική ευθύνη, ήταν μια αντίληψη άλλων καθεστώτων, που τιμωρούσαν χωριά και κοινότητες. Αλλά το αφήνω στην άκρη τώρα».
Γιώργος Τσίπρας: «Μα τι λέτε τώρα; Είναι δυνατόν; Αυτή τη στιγμή το καθεστώς το οποίο υπάρχει, είναι "τιμωρούμε τους πάντες";»
Γιώργος Κακούσης: «Όχι, αλλά άμα το δικό μου παιδί πάει και καταστρέψει το εργαστήριο του σχολείου, εσείς μαζί με τους υπόλοιπους 40 μπαμπάδες και μαμάδες του σχολείου, γιατί να είστε υποχρεωμένοι να καλύψετε τις ζημιές που προκαλεί η δική μου οικογένεια;»
Γιώργος Τσίπρας: «Δεν τις καλύπτουμε εμείς, τις καλύπτει η ελληνική κοινωνία και το κράτος».
Γιώργος Κακούσης: «Εμείς δηλαδή».
Άννα Λιβαθυνού: «Για ποιο λόγο να τις καλύψει η ελληνική κοινωνία; Ο κόσμος δεν είναι η ελληνική κοινωνία;»
Γιώργος Τσίπρας: «Γιατί αυτό είναι το σωστό να γίνει. Το θέμα είναι να λύσουμε το πρόβλημα».
