Οι κινήσεις, όπως η ατζέντα του χθεσινού Υπουργικού Συμβουλίου, επιβεβαιώνουν ότι στην πορεία προς τις κάλπες, όποτε και αν στηθούν, ο Κυριάκος Μητσοτάκης βάζει και πάλι το... άλογο μπροστά από το κάρο. Διότι δεν ήταν λίγες οι περιπτώσεις που είδαμε να συμβαίνει το αντίθετο με τα γνωστά σε όλους μας αποτελέσματα.
Αυτό στην πράξη σημαίνει ότι δύο συν ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα της κοινωνίας μπαίνουν στο μικροσκόπιο του Μαξίμου και λαμβάνονται μέτρα που αυτήν τη φορά ίσως έχουν μεγαλύτερη επιτυχία. Και αναφέρομαι στα ζητήματα της ακρίβειας και της στέγης, αλλά και στη διαχείριση του δημόσιου-ευρωπαϊκού χρήματος.
Η αλήθεια είναι ότι η ακρίβεια δεν είναι ελληνικό φαινόμενο. Γι’ αυτό και, παρά τις όποιες προσπάθειες έκαναν υπουργοί, το αποτέλεσμα δεν είναι ακόμη το επιθυμητό και η κυβέρνηση συνεχίζει προκειμένου να επιλυθεί ένα ζήτημα που «ροκανίζει» τις αυξήσεις και δημιουργεί προβλήματα στον οικογενειακό προϋπολογισμό. Σίγουρα δεν είναι η κατάσταση όπως την παρουσιάζει η αντιπολίτευση, αλλά το πρόβλημα είναι εδώ και δεν φεύγει, είτε κάποιοι βλέπουν τέρατα είτε κάποιοι άλλοι σημεία.
Το δεύτερο αφορά τα ενοίκια που κάθε μέρα που περνά θεριεύουν. Σε αυτό βέβαια δεν φταίει μόνο η κυβέρνηση και ούτε οι θεωρίες που ακούμε για... ξένους που αγοράζουν σπίτια και τα νοικιάζουν πανάκριβα. Φταίει κυρίως μια μερίδα ιδιοκτητών που θεωρούν ότι ήρθε η ώρα να βγάλουν τα σπασμένα χρόνων.
Τα μέτρα που λαμβάνει η κυβέρνηση είναι προς τη σωστή κατεύθυνση και θα ενισχύσουν την προσφορά ώστε να αντιμετωπιστεί η ζήτηση. Η ακρίβεια όμως και το στεγαστικό δεν πρόκειται να λυθούν από τις προθέσεις ή από τα μέτρα. Η αποτελεσματικότητά τους θα φανεί στο πεδίο.
Τέλος, δεν υπάρχει περιθώριο να συνεχιστούν φαινόμενα αντίστοιχα με του ΟΠΕΚΕΠΕ. Κάτι τέτοιο θα ήταν καταστροφικό και με τον ξαφνικό θάνατο κάποιοι ελπίζω να πήραν το μήνυμα...
