Στις 7 Οκτωβρίου ο πολιτισμένος κόσμος οφείλει στη μνήμη των σφαγιασθέντων από τους τρομοκράτες της Χαμάς να τηρήσει ενός λεπτού σιγή, αλλά και να διαθέσει ένα λεπτό ακόμη ώστε να έρθει στη θέση των νέων του Ισραήλ που πολεμάνε για το δικαίωμα να υπάρχουν. Μόλις ένα λεπτό για όσους σκοτώθηκαν από τους πυραύλους που εκτοξεύουν χρόνια τώρα η Χαμάς, η Χεζμπολάχ, οι Χούτι και το Ιράν -μεταξύ αυτών κι ένας νεαρός Ελληνας- όχι γιατί το Ισραήλ κήρυξε τον πόλεμο στο Ιράν και στους χρηματοδοτούμενους από αυτό τρομοκράτες, αλλά γιατί το Ισραήλ υπερασπίζεται την ύπαρξή του και ταυτόχρονα την ελευθερία της Ευρώπης.
Ενα λεπτό φθάνει ώστε να καταστεί σαφές ότι η επίθεση του Ιράν κατά του Ισραήλ είναι επίθεση ενός αναχρονιστικού και δικτατορικού καθεστώτος κατά της Ευρώπης. Και αποτελούν όνειδος οι εκδηλώσεις αντισημιτισμού που εξισώνουν την τρομοκρατία με τα κινήματα αντίστασης κατά του ολοκληρωτισμού. Οπως αποτελεί οργή και η απάθεια του πνευματικού κόσμου στην προπαγάνδα του ισλαμικού φονταμενταλισμού. Το πλέον εξοργιστικό, όμως, είναι οι «αλληλέγγυοι» -κατά τα άλλα «προοδευτικοί»- που διαδηλώνουν κατά του Ισραήλ για τα... δικαιώματα των Παλαιστινίων καθώς και οι ακτιβιστές του κινήματος των LGBTQ+, οι οποίοι συμπαραστέκονται στους τρομοκράτες που δολοφονούν ομοφυλόφιλους και διαπομπεύουν φεμινίστριες...
