«Δεν υπάρχουν οριοθετημένα θαλάσσια σύνορα» διαμηνύει η Τουρκία, αναφορικά με έρευνες ελληνικούς σκάφους στον Έβρο, απαντώντας με νέα προκλητική NAVTEX και βάζοντας τα ελληνοτουρκικά θέματα σε νέα πλαίσια εσωστρέφειας.
Συγκεκριμένα, η Άγκυρα αμφισβητεί την αρχή της μέσης γραμμής με αφορμή τις έρευνες του R/V ALKYON – Το πλοίο πραγματοποιεί έρευνες μέχρι τις 22 Ιουνίου με NAVTEX, ωστόσο η Τουρκία εξέδωσε δική της NAVTEX για να τις μπλοκάρει.
Σύμφωνα με το protothema.gr, η Τουρκία βρήκε ευκαιρία για να αμφισβητήσει την αποδεκτή βάσει του Δικαίου της Θάλασσας αρχή της μέσης γραμμής στον καθορισμό των θαλάσσιων ορίων και συνόρων μεταξύ όμορων χωρών, με αφορμή τις επιστημονικές έρευνες που πραγματοποιεί το R/V ALKYON πλησίον και ανοικτά των εκβολών του Έβρου εντός ελληνικών χωρικών υδάτων.
Συστηματική η αμφισβήτηση θαλάσσιων συνόρων από Τουρκία
Το ερευνητικό πλοίο πραγματοποιεί έρευνες μέχρι της 22 Ιουνίου με NAVTEX που εξέδωσε ο σταθμός της Λήμνου στις 11 Ιουνίου, αλλά αργά χθες το βράδυ η Τουρκία με δική της NAVTEX του σταθμού της Σμύρνης δηλώνει ότι τμήμα της περιοχής των ερευνών του R/V ALKYON «είναι κοντά και εντός των πλευρικών θαλασσίων ορίων Ελλάδας -Τουρκίας το οποίο δεν έχει ακόμη οριοθετηθεί». Και οι τουρκικές Αρχες καλούν να κρατηθεί «λογική απόσταση από την περιοχή». Τα θαλάσσια σύνορα μεταξύ της Ελλάδας και της Τουρκίας είναι βεβαίως υπαρκτά, αν και για την περιοχή νοτίως του Έβρου μέχρι την Σάμο και την Ικαρία, όπως αναφέρει και το Υπουργείο Εξωτερικών στην ιστοσελίδα του «ελλείψει σχετικών συμβατικών ρυθμίσεων με την Τουρκία εφαρμόζεται η αρχή της ίσης απόστασης/μέσης γραμμής, σύμφωνα με το εθιμικό δίκαιο. Όπως αναφέρεται και στο άρθρο 15 της Σύμβασης του Δικαίου της Θάλασσας, το οποίο ενσωματώνει εθιμικό δίκαιο, σε περίπτωση που δεν υπάρχει συμφωνία οριοθέτησης, κανένα κράτος δεν δικαιούται να επεκτείνει την αιγιαλίτιδά του ζώνη πέραν της μέσης γραμμής».
Σε ότι αφορά επίσης την θαλάσσια περιοχή στις εκβολές του Έβρου υπάρχει οριοθέτηση βάσει του Πρωτοκόλλου των Αθηνών της 26ης Νοεμβρίου 1926.
Η Τουρκία συστηματικά αμφισβητεί την ύπαρξη θαλασσίων συνόρων μεταξύ των δυο χωρών ακόμη και στα Δωδεκάνησα όπου υπάρχει η οριοθέτηση με την Ιταλοτουρκική Συμφωνία του 1932, με σκοπό να «γκριζάρει» τις ελληνικές θαλάσσιες ζώνες και να στηρίξει την θεωρία της περί «γκρίζων ζωνών» και για ειδικό καθεστώς του Αιγαίου ώστε η διαπραγμάτευση για θαλάσσιες ζώνες να ξεκινήσει ουσιαστικά από μηδενική βάση διαγράφοντας τις Συνθήκες αλλά και την εφαρμογή του Δικαίου της Θάλασσας που είναι πλέον εθιμικό δίκαιο.
