Από την κυβέρνηση προοδευτικής συνεργασίας, στην κυβέρνηση ανοχής, ακολούθως στην κυβέρνηση με ΠΑΣΟΚ με την προϋπόθεση ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι πρώτο κόμμα και εσχάτως στην κυβέρνηση ειδικού σκοπού, παράλληλα με το κλείσιμο του ματιού στους Κασιδιάρηδες, όπως έκανε ξεκάθαρα χθες, οι παλινωδίες του Αλέξη Τσίπρα πιστοποιούν την απομόνωσή του από τη μία πλευρά και την αποκλειστική έγνοια του από την άλλη για εξουσία.
Μπροστά στην επικείμενη εκλογική πανωλεθρία που καταγράφουν και οι δημοσκοπήσεις, ο Αλέξης Τσίπρας δεν διστάζει να μεταπηδά εύκολα από τη μία κυβέρνηση στην άλλη, αδιαφορώντας για την παραλυσία και αστάθεια που σηματοδοτούν και μάλιστα σε μια περίοδο διεθνών κρίσεων και προκλήσεων αλλά και αναγκαιότητας για συνέχιση των μεταρυθμίσεων και της δυναμικής της οικονομίας ώστε να στηριχθεί ο ελληνικός λαός και το εισόδημά του. Προοπτική που μόνο μια σταθερή κυβέρνηση μπορεί να εγγυηθεί, κόντρα στο χάος της κυβέρνησης ειδικού σκοπού που ανακάλυψε λίγες μέρες πριν τις εκλογές.
Ο Αλέξης Τσίπρας επιβεβαιώνει καθημερινά την ευχέρειά του στις κυβιστήσεις, μόνο που πλέον ο λαός είναι υποψιασμένος, και ο ίδιος απομονωμένος. Είναι χαρακτηριστική η διαδρομή στην προεκλογική περίοδο που διανύουμε, καθώς στην αρχή μιλούσε για κυβέρνηση προοδευτικής συνεργασίας με Ανδρουλάκη, Βαρουφάκη και Κουτσούμπα. Στη συνέχεια, όταν ο Δημήτρης Κουτσούμπας απέρριψε κάθε τέτοια συζήτηση, όπως ήταν αναμενόμενο, και ο Γιάνης Βαρουφάκης άρχισε να μιλά για «Δήμητρες», ο Αλέξης Τσίπρας αναγκάστηκε να πάρει αποστάσεις από το ΜέΡΑ25. Μετά, σκέφτηκε την κυβέρνηση ανοχής, και όταν «έφαγε πόρτα» και σε αυτό, με τον Δημήτρη Κουτσούμπα να μιλάει χαρακτηριστικά για «μούφα», περιορίστηκε σε κυβέρνηση με τον Νίκο Ανδρουλάκη με την προϋπόθεση ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι πρώτο κόμμα. Γνωρίζοντας και ο ίδιος ότι αυτό δεν είναι εφικτό, ανακάλυψε την κυβέρνηση ειδικού σκοπού, προτείνοντας δηλαδή την αστάθεια για τη χώρα.
Απέναντι στις παλινωδίες Τσίπρα, ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, έκανε καθαρό χθες ότι υπάρχει μόνο μια πρόταση διακυβέρνησης, κάτι που συμβαίνει για πρώτη φορά. Επισήμανε χαρακτηριστικά: «Είναι η πρώτη φορά, που τέσσερις μέρες πριν τις εκλογές υπάρχει μόνο μία πρόταση διακυβέρνησης. Και από την άλλη υπάρχει ο απόλυτος αχταρμάς. Ξεκίνησαν από την κυβέρνηση των ηττημένων, πέρασαν στην Κυβέρνηση της ανοχής, και έφτασαν τώρα στο νέο ευφυολόγημα μιας κυβέρνησης ειδικού σκοπού με μόνο στόχο τη διερεύνηση της υπόθεσης των υποκλοπών. Όλα αυτά παραπέμπουν στην απόλυτη σύγχυση των αντιπάλων μας οι οποίοι βλέποντας ότι χάνουν, κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να κρατηθούν οι ίδιοι στην καρέκλα τους ή να διεκδικήσουν με κάποιο τρόπο ο οποίος είναι βαθιά εξωθεσμικός, την επιστροφή τους στην εξουσία».
Ο ίδιος συμπλήρωσε: «Δεν μπορώ να καταλάβω αυτή την Κυβέρνηση πώς την φαντάζονται κάποιοι, ούτε πώς θα συγκροτηθεί, ούτε πώς θα σταθεί στη Βουλή, ούτε τι ακριβώς θα κάνει από τη στιγμή που και η υπόθεση των υποκλοπών είναι στη Δικαιοσύνη. Ποιος ο λόγος να μπει η χώρα σε μία απίστευτη περιπέτεια αστάθειας; Μόνο και μόνο για να συναντηθούν κάπου ο κ.Τσίπρας και ο κ. Ανδρουλάκης; Το κοινό τους μένος απέναντί μου και απέναντι στη Νέα Δημοκρατία; Τίποτα άλλο δεν τους ενώνει, πέρα από την επιθυμία τους να μην είμαι Πρωθυπουργός και να μην είναι η Νέα Δημοκρατία στη διακυβέρνηση του τόπου. Αλλά αυτό δεν συνιστά εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης».
Έκρουσε δε τον κώδωνα του κινδύνου, υπογραμμίζοντας χαρακτηριστικά: «Τι ακριβώς θέλουν; Τι ακριβώς ζητούν; Να βουλιάξει η χώρα στην αστάθεια; Στο χάος; Σε μία παράταιρη συνύπαρξη χωρίς αρχή, μέση και τέλος: Δεν έχουν όμως δικαίωμα να ξαναπαίξουν τις τύχες της χώρας στα ζάρια. Τρεις μήνες, λέει, θα έχουμε μια κυβέρνηση ειδικού σκοπού. Να δω πώς θα πληρώνονται οι συντάξεις σας με την κυβέρνηση του ειδικού σκοπού και πώς η χώρα θα κυβερνάται».
