Ηταν πρόεδρος της Βουλής την κρίσιμη περίοδο 2007-2009. Ο Δημήτρης Σιούφας ήταν άνθρωπος δοτικός, ο οποίος φρόντιζε πολύ τους ανθρώπους που είχε γύρω του. Ο Καρδιτσιώτης πολιτικός μιλούσε πάντα με αγάπη για την ιδιαίτερη πατρίδα του, τη «Γενναία Φύτρα», όπως την αποκάλεσε στην τιτλοφόρηση του ομώνυμου βιβλίου του («ΚΑΡΔΙΤΣΑ γενναία φύτρα. ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΙ ΓΕΓΟΝΟΤΑ», Σαββάλας, Αθήνα 2006). Παρέλαβε τα ηνία του προεδρείου της Βουλής από τη σπουδαία Αννα Ψαρούδα - Μπενάκη που είχε ανεβάσει πολύ ψηλά τον πήχη.
Ο Δημήτρης Σιούφας ήταν ο πολιτικός που την περίοδο 1990-1993 πήρε πάνω του το μεγαλύτερο μέρος της ασφαλιστικής μεταρρύθμισης της εποχής. Η υπόθεση αυτή είναι άλλη μια σπουδαία απόδειξη της υπευθυνότητας με την οποία κινήθηκαν διαχρονικά οι κυβερνήσεις της ΝΔ. Ηταν μια μεταρρύθμιση σωτηρίας, δεδομένης της κατάστασης στην οποία είχε αφήσει την πατρίδα μας η λαίλαπα της «Αλλαγής» του Ανδρέα Παπανδρέου. Η όλη προσπάθεια πολεμήθηκε λυσσαλέα τότε από το ΠΑΣΟΚ, που φυσικά «δεν έβλεπε» και αρνιόταν να κατανοήσει πού είχε οδηγήσει τη χώρα.
Οπως έγραψε ο συνάδελφος Γιώργος Λακόπουλος, στο Capital στις 20 Ιανουαρίου 2016, «η μόνη ασφαλιστική μεταρρύθμιση στη χώρα από τη Μεταπολίτευση και εντεύθεν ήταν η μεταρρύθμιση Σιούφα, το 1992. Οσοι δεν καταναλώνουν λωτούς, θυμούνται ότι το κόμμα που την πολέμησε, στο δρόμο με τους συνδικαλιστές του, ήταν κυρίως το ΠΑΣΟΚ. Στη Βουλή κανείς από τους 123 βουλευτές του δεν αντέδρασε στην προσπάθεια παρεμπόδισης μιας τομής στο ασφαλιστικό σύστημα για την οποία αργότερα ο Αλέκος Παπαδόπουλος ως υπουργός Οικονομικών αναγνώρισε: “Xωρίς τη μεταρρύθμιση Σιούφα δεν θα είχαμε να πληρώσουμε συντάξεις”».
Σκληρές αλήθειες
Πολλά και ενδιαφέροντα περιλαμβάνονται στο βιβλίου του Δημήτρη Σιούφα «Η ασφαλιστική μεταρρύθμιση της περιόδου 1990 -1993: Η μεταρρύθμιση σωτηρίας του Ασφαλιστικού Συστήματος - Ανατροπή και αποδόμηση» (Αθήνα, 2013). «Το 1989, και αυτό καταδείχθηκε εντονότερο επί της oικουμενικής κυβέρνησης του Ξενοφώντα Ζολώτα, μεγάλοι ασφαλιστικοί οργανισμοί, όπως το ΙΚΑ, το ΝΑΤ, το ΤΣΑ κ.λπ., αδυνατούσαν να καταβάλουν ακόμα και τις μηνιαίες συντάξεις. Συνταξιούχοι και ασφαλισμένοι ήταν καθημερινά στους δρόμους. Για να πληρωθούν οι συντάξεις τα Ταμεία κατέφευγαν σε δανεισμούς από το τραπεζικό σύστημα, με δυσμενέστατους όρους και με την εγγύηση του κράτους, δεδομένου ότι η αξιοπιστία τους ήταν πολύ χαμηλή», διαβάζουμε εκεί. Και γίνεται εκτενέστατη αναφορά στο χάος που επικρατούσε το 1990 (υπήρχαν 320 ασφαλιστικά ταμεία) και τι ακολούθησε ώστε να εξορθολογιστεί η κατάσταση.
Πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία βρίσκουμε και σε άλλο βιβλίο του αείμνηστου πολιτικού που τιτλοφορείται «ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗΣ 1974-2011 – Τα μεγάλα προβλήματα διακυβέρνησης και η αντιμετώπισή τους» (Αθήνα 2012). Εκεί διαβάζουμε ότι «η τεχνητή και σκόπιμη διόγκωση του ελλείμματος του 2009, ο διασυρμός της χώρας ως “αναξιόπιστης” και “διεφθαρμένης”, ο παραλληλισμός της οικονομίας από τα πλέον επίσημα χείλη με “Τιτανικό” που βουλιάζει, η άρνηση της κυβέρνησης να καλύψει τις δανειακές ανάγκες της χώρας τους μήνες που τα επιτόκια παρέμεναν χαμηλά εξέθεσαν την ελληνική οικονομία και την κατέστησαν έρμαιο των διεθνών κερδοσκόπων. Μέσα από αυτές τις μεθοδεύσεις, η κυβέρνηση προχώρησε στην εφαρμογή μιας απόφασης που –όπως αποκαλύφθηκε από τον αρμόδιο υφυπουργό και τον γενικό διευθυντή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου– είχε ληφθεί από την πρώτη στιγμή της ανόδου του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία. Κατέφυγε αρχικά στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και στη συνέχεια στην ΕΕ, με τελικό αποτέλεσμα μια σύμβαση δανεισμού της χώρας με ιδιαίτερα επαχθείς όρους. Εξασφάλισε ένα σημαντικό δάνειο, αλλά ανέλαβε σκληρές υποχρεώσεις, υποθηκεύοντας, όπως η ίδια αναγνώρισε, ένα κομμάτι της εθνικής μας κυριαρχίας». Εγραψε επίσης ο Δημήτρης Σιούφας στον πρόλογο τον Νοέμβριο του 2011 και αξίζει να σημειωθεί ότι «δεν μπορεί να ρίπτεται στην πυρά όλη η μεταπολιτευτική περίοδος για ό,τι συμβαίνει σήμερα στην πατρίδα μας. Είναι μόνο κατά ένα μέρος δημιουργός της κρίσης. Πολλαπλής κρίσης. Οφείλουμε, ταυτόχρονα, να αναγνωρίζουμε και να τιμούμε όσα πετύχαμε στα χρόνια που πέρασαν».
Με υπευθυνότητα
Η Νέα Δημοκρατία και οι άνθρωποί της, βλέποντας πάντα μπροστά, έκαναν και εξακολουθούν να κάνουν το καθήκον τους με υπευθυνότητα, καθιερώνοντας την παράταξη ως τη διαχρονικά πιο ισχυρή, πιο υπεύθυνη και αξιόπιστη λαϊκή πολιτική δύναμη. Ηταν αρχικά ο Νόμος 1902/90 της κυβέρνησης του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, με υπουργό τότε Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων τη Μαριέττα Γιαννάκου και υπουργό Εθνικής Οικονομίας τον Γιώργο Σουφλιά.
Ακολούθησε το «μίνι» ασφαλιστικό, όπως ονομάστηκε ο Νόμος 1976/90 και τελικά ο Νόμος 2084/1992 του Δημήτρη Σιούφα, ο οποίος ανέλαβε καθήκοντα υφυπουργού Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων στον ανασχηματισμό του Αυγούστου του 1991 και καθήκοντα υπουργού, τον Δεκέμβριο του 1992. Το ασφαλιστικό σύστημα, που είχε σαφές πρόβλημα βιωσιμότητας, εξορθολογίστηκε, παίρνοντας ανάσες ζωής. Το ΠΑΣΟΚ, ερχόμενο το 1993 στην εξουσία, υπονόμευσε με πολλούς τρόπους τη μεταρρύθμιση, συνεχίζοντας την καταστροφική του πολιτική. Η ιστορία όμως κατέγραψε. Ο Δημήτρης Σιούφας απεβίωσε το 2019.
