«Με ενδιαφέρει ένα μεγάλο, κυβερνών ΠΑΣΟΚ. Δε με ενδιαφέρει η κυβερνητική συνεργασία με κανένα κόμμα», τόνισε μιλώντας στο Mega η υποψήφια πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Άννα Διαμαντοπούλου και χαρακτήρισε «συνωμοσιολογία, ότι εγώ θα το κάνω αυτό, για να πάω μετά και να γίνω δεκανίκι».
«Επειδή είναι πολλοί υποψήφιοι και οι πολλοί υποψήφιοι θα φέρουν και πολύ κόσμο στις κάλπες και είναι μια διαδικασία που θα γίνεται αρκετά ερασιτεχνικά, θεώρησα ότι είναι αναγκαίο και νομίζω ότι θα μας διασφαλίσει όλους και απέναντι στην κοινωνία, το να υπάρχουν δικαστικοί αντιπρόσωποι στις κάλπες», είπε η κυρία Διαμαντοπούλου αναφερόμενη στην εκλογική διαδικασία.
«Έχουμε μια ραγδαία πτώση του κυβερνώντος κόμματος»
«Η συγκυρία την οποία ζούμε στην Ευρώπη και την Ελλάδα, είναι μία πολιτική συγκυρία με ιδιαίτερα και επικίνδυνα χαρακτηριστικά, ενόψει και των εκλογών στις ΗΠΑ», λέει, μιλώντας στο MEGA, η κα Διαμαντοπούλου.
«Βλέπουμε ότι σε όλες τις χώρες της Ευρώπης υπάρχει μια ρευστοποίηση του πολιτικού συστήματος. Αυτό συμβαίνει και στην Ελλάδα και οι ευρωεκλογές το πιστοποίησαν. Έχουμε μια ραγδαία πτώση του κυβερνώντος κόμματος το οποίο ήταν και το μόνο κυρίαρχο, έχουμε μια αξιωματική αντιπολίτευση η οποία έχει τρομερά εσωτερικά προβλήματα, το τρίτο κόμμα σταθεροποιείται αλλά σε χαμηλά ποσοστά και μπαίνει το μεγάλο ερώτημα: πρέπει ή δεν πρέπει να γίνει μια πλήρης ανακατάταξη του πολιτικού σκηνικού ώστε να υπάρξουν εκείνα τα μεγάλα κόμματα τα οποία μπορούν να έχουν εναλλαγή στην κυβέρνηση και να δίνουν σταθερότητα».
«Το μεγάλο και κυβερνών ΠΑΣΟΚ, χρησιμοποίησα αυτές τις δύο εκφράσεις με αυτήν τη σειρά. Πρώτα πρέπει να γίνει μεγάλο και μετά πρέπει να γίνει κυβερνών. Θα σας θυμίσω τις δημοσκοπήσεις που στην ερώτηση αν δυνητικά θα ψηφίζατε ΠΑΣΟΚ, είναι πάνω και από τη ΝΔ. Ένα πολύ μεγάλο μέρος του πληθυσμού θα ήταν έτοιμο να ψηφίσει ένα ΠΑΣΟΚ το οποίο είναι η κεντροαριστερά, ένα ΠΑΣΟΚ το οποίο μιλάει για τον 21ο αιώνα, ένα ΠΑΣΟΚ το οποίο είναι ανοιχτό σε όλους τους πολίτες. Μεγάλο θα γίνει όταν θα καλέσουμε και θα προσκαλέσουμε όλους τους πολίτες. Προσκαλούνται να κάνουμε κάτι μεγάλο στον χώρο της σοσιαλδημοκρατίας», συμπληρώνει.
«Η πολιτική μου ταυτότητα είναι γνωστή»
Όπως λέει η ίδια: «Ο καθένας έχει μια πολιτική ταυτότητα και μια πορεία. Ένας πολιτικός δεν κρίνεται από τον αριστερό βερμπαλισμό του. Για να διεκδικήσεις ένα κόμμα πρέπει να έχεις μια ισχυρή πολιτική ταυτότητα. Η πολιτική μου ταυτότητα είναι γνωστή, όπως και το έργο μου. Εάν θα είμαι πρωθυπουργήσιμη ή αν θα είναι το ΠΣΑΟΚ ένα κυβερνητικό κόμμα με μένα, θα το αποδείξουμε πολύ γρήγορα».
Για την αποχή της από τις κομματικές διαδικασίες
«Όταν αποφάσισα να αποστασιοποιηθώ από την κομματική ζωή, δεν αποστασιοποιήθηκα καθόλου από την πολιτική μου ταυτότητα. Από το 2013 είμαι μέλος της συμβουλευτικής επιτροπής στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για τη σοσιαλδημοκρατία. Ανήκω στο ανώτατο όργανο και είμαι εκλεγμένη. Για να εκλεγώ σε αυτό το όργανο έχω το ‘οκ’ και από όλους τους προέδρους των σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων, και του κ. Ανδρουλάκη. Η πολιτική μου ταυτότητα είναι αυτή. Η απομάκρυνση από τις κομματικές διαδικασίες, η οποία έγινε συνειδητά σε μια περίοδο… τα δύσκολα τα έζησα όλα, έζησα βόμβες στο υπουργείο, στο σπίτι μου, έζησα bullying στον γιο μου, τον άνδρα μου. Την έζησα όλη αυτήν την περίοδο».
«Πιστεύω ότι είναι πολύ σημαντικό και θα το πρότεινα σε όλους από εδώ και πέρα… θεώρησα πολύ αναγκαίο το να ανοίξω στον κόσμο. Όλη αυτήν την περίοδο δίδαξα στο Harvard, με κάλεσαν στο μεγαλύτερο ασιατικό πανεπιστήμιο στη Σιγκαπούρη, έζησα 9 μήνες στη Γερμανία δουλεύοντας πάνω στις μεταρρυθμίσεις των σοσιαλδημοκρατών. Τα τελευταία χρόνια δουλεύω στην Αφρική. Όλα αυτά είναι μια πολύ μεγάλη εμπειρία για κάποιον που θέλει να προσφέρει. Έχω πολύ μεγάλη κομματική εμπειρία, έχω βουλευτική εμπειρία, έχω σε όλες τις διαδικασίες. Τώρα λοιπόν θεωρώ ότι έχω και μία εμπειρία που αφορά τον πλανήτη, την Ευρώπη, όλα τα μεγάλα ζητήματα», προσθέτει.
Για τον Κυριάκο Μητσοτάκη
«Το θέμα με τον κ. Μητσοτάκη… Υπάρχουν τρεις ενότητες. Η πρώτη αφορά τις εθνικές αποστολές. Όταν ο κ. Μητσοτάκης με πρότεινε για τον ΟΟΣΑ, η δήλωσή του ήταν ότι προωθούμε και προτείνουμε μία υπερκομματική υποψηφιότητα η οποία πληροί όλες τις προϋποθέσεις για να μπορέσουμε να διεκδικήσουμε μία από τις μεγαλύτερες θέσεις διεθνών οργανισμών. Την ίδια περίοδο συνυποψήφιά μου ήταν μια πρώην επίτροπος της Σουηδίας όπου οι σοσιαλδημοκράτες είχαν προτείνει μια φιλελεύθερη. Οι χώρες προσπάθησαν να βρουν πολιτικά στελέχη τα οποία θα μπορούσαν να διεκδικήσουν τις θέσεις. Επί 10 υποψηφίων, εκ των οποίων 4 πρωθυπουργοί, και αφού ήρθα σε συνεντεύξεις με 38 υπουργούς Εξωτερικών και Οικονομικών, ήρθα τρίτη. Αυτό ήταν μια εθνική αποστολή που δεν πιστεύω ότι το 2024 υπάρχει άνθρωπος που το αρνείται».
«Το δεύτερο σημαντικό θέμα, είναι οι συγκεκριμένες θέσεις που πήρα και αφορούν πολιτικές μου απόψεις σταθερές και πιστεύω συμφέρουσες για τη χώρα, πχ για τα μη κρατικά πανεπιστήμια, για το θέμα του πως πρέπει να κρατήσουμε συνεχώς ανοιχτό τον διάλογο με την Τουρκία, το θέμα της επιστολικής ψήφου. Πιστεύω ότι στα μεγάλα εθνικά θέματα είναι πρώτα η χώρα. Υπάρχει και ένα τρίτο. Είναι η συνωμοσιολογία, ότι εγώ θα το κάνω αυτό για να πάω μετά και να γίνω δεκανίκι. Μπαίνω σε αυτήν τη μάχη χωρίς να βλέπω το ΠΑΣΟΚ ως δεκανίκι. Όσοι το βλέπουν ως δεκανίκι θα πρέπει να απαντήσουν αν θα είναι δεκανίκι της Αριστεράς ή της Δεξιάς. Βλέπω ότι αυτήν την στιγμή υπάρχει η δυνατότητα το ΠΑΣΟΚ να γίνει μεγάλο και κυβερνών. Δε με ενδιαφέρει η κυβερνητική συνεργασία με κανένα κόμμα, με ενδιαφέρει ένα μεγάλο, κυβερνών ΠΑΣΟΚ που θα μπορέσει να ξαναβάλει την Ελλάδα στον 21ο αιώνα», τονίζει, ενώ για τον πρωθυπουργό προσθέτει:
«Σταθεροποίησε τη χώρα και χειρίστηκε και κρίσεις σωστά, αλλά σήμερα, 5 χρόνια μετά τη διακυβέρνηση της ΝΔ πιστεύω ότι υπάρχει πολύ σοβαρή αποτυχία σε συγκεκριμένους τομείς, νευραλγικούς για τη χώρα, όπως το θέμα το κοινωνικό».
Για τις εσωκομματικές εκλογές
«Είπα ότι επειδή είναι πολλοί υποψήφιοι και οι πολλοί υποψήφιοι θα φέρουν και πολύ κόσμο στις κάλπες και είναι μια διαδικασία που θα γίνεται αρκετά ερασιτεχνικά, θεώρησα ότι είναι αναγκαίο και νομίζω ότι θα μας διασφαλίσει όλους και απέναντι στην κοινωνία, το να υπάρχουν δικαστικοί αντιπρόσωποι στις κάλπες. (…) Τους όρους τους θέτει η επιτροπή δεοντολογίας. Αυτήν την στιγμή, ο κ. Ανδρουλάκης είναι πρόεδρος και το σεβόμαστε, οφείλει να εκφράζει τις θέσεις του ΠΑΣΟΚ, αλλά τους όρους για τους υποψηφίους θα τους βάλει η επιτροπή και κανένας άλλος. Αυτό που θα πω με απόλυτο τρόπο είναι ότι δεν είναι δυνατόν να κατεβαίνεις σε μια διαδικασία τέτοια και να μην είναι απολύτως σαφές ότι την επόμενη ημέρα θα συστρατευτείς και θα συνθέσεις και αυτή η σύνθεση είναι αυτή που θα κάνει αυτό που λέμε το μεγάλο και κυβερνών ΠΑΣΟΚ. Με όποιον τρόπο, θα είμαι εκεί».
Δεν έχω κομματικό μηχανισμό
«Στη μάχη πας για να νικήσεις, χωρίς υπερβολή και ξέροντας τα προβλήματα. Εγώ δεν έχω κομματικές δυνάμεις και μηχανισμό. Με προβληματίζει πολύ, ήταν ένα από τα θέματα που σκέφτηκα πάρα πολύ. Αυτό που με έκανε να αποφασίσω τελικά είναι ότι αν το ΠΑΣΟΚ συνεχίζει να αναδιανείμει την εξουσία του μέσα στους υπάρχοντες κομματικούς μηχανισμούς, θα προκύψει ο ισχυρός και ο λιγότερο ισχυρός μέσα σε αυτό το 12%. Αν το ΠΑΣΟΚ φέρει κόσμο τότε οι πολιτικοί μηχανισμοί θα παίξουν έναν πολύ σχετικό ρόλο».
Για την Κύπρο
«Επειδή είδα στα «Νέα» σήμερα το πρωτοσέλιδο για το θέμα της Κύπρου και επειδή είναι τα 50 χρόνια από την εισβολή, θα ήθελα να θυμίσω το εξής: εγώ είμαι επίτιμη δημότης Αμμοχώστου και πηγαίνω πολύ συχνά. Η Αμμόχωστος ήταν μια πόλη η οποία είχε γύρω γύρω συρματοπλέγματα και δεν ακουμπούσε κανείς τίποτα, 50 χρόνια ερήμωνε. Πήγα πρόσφατα, έχουν φύγει τα συρματοπλέγματα, έχουν γίνει δημόσιοι δρόμοι, έχουν αφεθεί τα κτίρια έτσι όπως είναι και από έξω υπάρχουν ποπ κορν, σοκολάτες και χυμοί και ηλεκτρονικά πατίνια και αυτοκινητάκια όπου οι τουρίστες τα παίρνουν και κάνουν εκδρομή μέσα στη λεηλατημένη πόλη. Αυτό έπρεπε να έχει γίνει κυρίαρχο θέμα σε διεθνές επίπεδο. Είναι η προσβολή ενός πολιτισμού, είναι η προσβολή των διαδικασιών του ΟΗΕ».
«Στα κατεχόμενα, υπάρχουν 20 ‘ιδιωτικά’ πανεπιστήμια με 120.000 φοιτητές από όλη την Ασία και στην Κύπρο υπάρχουν 7 έως 10 πανεπιστήμια με 52.000 φοιτητές. Το να έχουν 120.000 φοιτητές τα κατεχόμενα, όταν η Αμμόχωστος έχει γίνει ένας χώρος τουριστικής διασκέδασης, καταλαβαίνουμε ότι είναι πάρα πολύ σοβαρά πια τα ζητήματα και είναι πολύ άμεσο το θέμα. Εμείς την Ελλάδα είμαστε πολύ μακριά, το έχουμε σχεδόν ξεχάσει», καταλήγει.
